Berichtdoor Scavence » 25 jan 2013 20:50
Omdat het protestantisme zoveel stromingen heeft ben ik mij daar eens in gaan verdiepen. Niet zozeer om mij dan vervolgens te beperken tot die stroming maar juist om er een globale kijk op te krijgen. Ik vind het interessant om te zien wat er in de tijd allemaal is veranderd met de orthodoxe leer.
Het protestantisme is een van de drie grote stromingen (Rooms-katholieke Kerk, Oosters-orthodoxe Kerken en Protestantisme) binnen het christendom. Deze stroming is begonnen als een reactie tegen leerstellingen en praktijken in de middeleeuwse westerse Kerk in West-Europa in de vroege 16e eeuw die bekend staat als de Reformatie.
Vrijzinnigen: Vrijzinnig-protestantisme (of liberale christenen) is een stroming, grotendeels binnen de Protestantse kerk van Nederland, van mensen die hun christelijke geloof sterker laten bepalen door de eigentijdse cultuur dan de aanhangers van de tegenpool, het orthodox-protestantisme.
Midden-orthodoxie: Tot de Midden-Orthodoxe stroming behoort de middenmoot van de PKN. De meeste kerkgangers kennen de term Midden Orthodox niet eens. Ook waar de grens ligt met de Confessionele Vereniging is lang niet altijd even duidelijk.Toch behoort veruit het grootste gedeelte van de vroegere Nederlandse Hervormde Kerk en Gereformeerde Kerk hier toe. Scheuringen binnen deze stroming hebben zich nooit voorgedaan omdat men gewoon een onderdeel wilde blijven van bovengenoemde kerken. Toen het Samen op Weg proces op gang kwam dat op 1 mei 2004 leidde tot de PKN stonden deze kerken vooraan omdat men niets liever zag dan de eenwording van de kerken. Niet kijken naar wat de verschillen zijn maar juist de overeenkomsten omarmen.Er is een Bijbelse prediking maar men schrijft er niet de wet voor. Lange discussies over theologische verschillen of kleine details zul je hier niet horen. Er komen mensen uit alle lagen van de bevolking en meestal uit de wijk waarin de kerk staat, ook wel wijkgemeente genoemd.
In deze kerken gebruikt men de Nieuwe Bijbelvertaling en meestal wordt er uit het Liedboek voor de Kerken gezongen. De diensten verlopen rustig volgens een vaste volgorde en de diensten worden veelal door het orgel begeleid.
Modern-gereformeerden: "Modern-gereformeerd" is een benaming die gebruikt wordt voor die gereformeerden (met name uit de Gereformeerde Kerken in Nederland) die in de jaren zestig en zeventig van de twintigste eeuw geprobeerd hebben de gereformeerde orthodoxie aansluiting te laten vinden bij maatschappelijke ontwikkelingen. Onder invloed van meer eigentijdse opvattingen.
Orthodox-gereformeerden:
"Evangelicaal"
Het evangelisch christendom is een stroming binnen het orthodox-protestantisme. Het is ontstaan uit de opwekkingsbewegingen binnen het Amerikaanse en Engelse protestantisme in de 18e en 19e eeuw. In de 20e eeuw heeft deze christelijke stroming zich ook over de rest van de wereld verbreid. Deze christenen worden in het Engels 'evangelicals' genoemd, en in het Nederlands spreken we over 'evangelischen', 'evangelische christenen' en ook wel 'evangelicalen'. De evangelischen stellen de persoonlijke ervaring van de verlossing door Jezus Christus centraal. Zij hechten daarnaast groot belang aan evangelisatie.
In Nederland wordt meestal de term 'evangelische beweging' gebruikt in plaats van het anglicisme 'evangelicaal', hoewel de term 'evangelisch' voor misverstanden kan zorgen. De term 'evangelicaal' wordt vooral gebruikt in kringen die zeer sterk beïnvloed worden vanuit de angelsaksische wereld. Aanhangers van de term 'evangelicaal' hanteren vaak ook een engere definitie van dit begrip. Kerken die tot de evangelische beweging worden gerekend, zijn de baptistenkerken, pinkstergemeenten, Vergadering van gelovigen en verschillende evangelische gemeenten. In de afgelopen decennia hebben ook traditionele protestantse kerken en enkele rooms-katholieke parochies elementen van het evangelische gedachtegoed overgenomen, met name voor wat betreft de geloofsbeleving en liederencultuur, maar ook wat betreft leerstellingen.
"Hervormd", "gereformeerd", "protestants" en "reformatorisch"
De woorden 'hervormd' en 'gereformeerd' betekenen taalkundig precies hetzelfde. In beide gevallen gaat het om kerken die uit de Reformatie of Hervorming zijn voortgekomen. Gereformeerd is een leenwoord, maar met de oudste rechten; hervormd is een etymologisch Nederlands begrip, maar wel pas sinds 1816 in gebruik. Leden worden "hervormd-gereformeerd" genoemd. De twee begrippen overlappen elkaar dus. Het onderscheid tussen hervormd en gereformeerd zegt overigens niets over de mate van vrij- of rechtzinnigheid: binnen de NHK waren alle stromingen aanwezig, van de meest vrijzinnige tot de meest rechtzinnige.
Doordat de NHK in 2004 met het grootste gereformeerde kerkgenootschap, de Gereformeerde Kerken in Nederland (GKN), en de Evangelisch-Lutherse Kerk fuseerde tot de Protestantse Kerk in Nederland, is het onderscheid tussen "hervormd" en "gereformeerd" deels verdwenen. Veel plaatselijke gemeenten bleven als afzonderlijke gemeenten naast elkaar bestaan, maar er zijn ook plaatselijke gemeenten waarin hervormden en gereformeerden fuseerden. Deze worden "protestantse gemeenten" genoemd. Mede daardoor identificeert een deel van de vroegere hervormden en gereformeerden zichzelf enkel nog als "protestants". Dit roept echter nieuwe verwarringen op, omdat het begrip "protestants" ook een internationale verzamelnaam is voor alle niet-katholieke en niet-oosterse kerken binnen het christendom, met andere woorden alle christelijke kerken die sinds de Reformatie zijn ontstaan.
Bijkomende verwarring schept het drietal betekenissen van het woord "gereformeerd", die door elkaar heen gebruikt worden: men kan doelen op de gehele gereformeerde gezindte, óf uitsluitend op leden van de Gereformeerde Kerken in Nederland (GKN), terwijl daarnaast de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) lange tijd de term "gereformeerd" voor hun eigen organisaties geclaimd hebben.
De bevindelijk gereformeerden gebruiken doorgaans de aanduiding "reformatorisch" voor hun eigen organisaties om zo het misverstand te vermijden dat deze behoren tot de in hun ogen minder orthodoxe GKN of de niet-bevindelijke GKV. In enkele gevallen wordt die term ook wel eens voor orthodox- en bevindelijk-gereformeerden samen gebruikt, met name wanneer het organisaties betreft die ontstaan zijn voor de jaren zeventig waarin de reformatorische zuil tot ontwikkeling kwam.
Mijn vraag is dus of er leden zijn die hier nog meer over weten, of boeken kennen die hierop gebaseerd zijn.
Handel zodanig dat gij de mensheid zowel in uw eigen persoon als in dat van ieder ander steeds tegelijk als doel en nooit alleen als middel nodig hebt.