jaapo schreef:In een aantal topics hier heb ik altijd gesteld, dat volgens MIJN geloof, je altijd gericht bent op de ANDER, En dan erin geloven, de ander er zal zijn voor jou, als dat nodig is. De naaste WORDEN is hiermee sterker dan de vraag Wie IS mijn naaste? Want het houdt immers activiteit in, als je gelooft, dat God werkt door mensen. En dan is daar het verschrikkelijke bericht (nog in het oude jaar), dat de man die actief werd, om de gestrande bejaarden op de spoorbaan te helpen, er zelf bij omkomt. En dit soort afschuwelijke feiten is in de afgelopen jaren vaker vermeld. Zet dat maar eens af, tegen al die anderen, Artsen Zonder Grenzen, Amnesty International en helpende naasten in de zorg, je buurt of familie. Dit soort dingen geeft mijn geloof een flinke knauw. En daar schaam ik me niet voor. Vertwijfeld vraag ik me af, of er meer christenen zijn die dit gevoel hebben. Nee, opmerkingen over Gods ondoorgrondelijke wil, die toch rechtvaardig is, of: het is allemaal het gevolg van de zonde, of het is een straf, of de Satan heeft af en toe nog de kans iets te doen, zijn aan mij niet besteed. Wie reageert?
Al lezende in dit topic bleef voor mij de vraag: "waar is die geloofsvertwijfeling gebleven, die in de titel vermeld staat". Want alles wat hier genoemd wordt aan antwoorden, komt terug in de reacties, in vastgeroeste reacties, die dogma's op zich zijn. .
Als ik het goed lees mag je, van een aantal mensen, niet twijfelen.
Nou, ik heb het gedaan (zie mijn onderschrift) en het gebeurt nog.
Er is een rotsvast geloof dat God mij kent, dieper dan ik mijzelf ken (Psalm 139).
Maar waar ik voortdurend tegenaan loop zijn de dogma's. Als God almachtig is... hoe kunnen dan bepaalde dingen gebeuren. Waarom greep Hij niet in? Hoe is het in Godsnaam mogelijk dat Hij niet ingreep toen zes miljoen mensen van Zijn volk werden vermoord? Terwijl één vingerknip voldoende zou zijn geweest?
En veel dichterbij: hoe kan het, dat een heel jonge moeder overlijdt - kinderen, en zeker de kleine, kunnen toch niet zonder hun mama? Het is een zoeken, tasten, "in 't donker als blinden" zegt een lied. Vertwijfeling - het "hoort" bij geloven. Vragenderwijs door het leven gaan.
Daar is niks mis mee.
)
het is slechts een aflegging van het aardse lichaam om er een nieuw volmaakt lichaam voor terug te krijgen. 'dood waar is je prikkel?', als we dat echt geloven, dan is de dood niet slecht meer.