MissF schreef:Op zich mag iedereen idd een mening hebben, dat maakt me niks uit, maar helaas worden er ook dingen gezegd als: God wil dat je thuis blijft als moeder' iets in die trant, en dat vind ik zo kwalijk.
Ik dacht hier nog eens over, en ik denk dat mensen die dit zeggen wel heel erg raar opkijken als alle moeders in het onderwijs en in de zorg opeens Gods wil zouden gaan doen dan. Ik vrees dat Nederland dan een enorm probleem heeft
Weet je, ik heb de "luxe"dat ik beide kanten ken. Fulltime werken, thuis blijven, en alles daar tussen in. Ik ken dus ook alle commentaren, en heb alles wel over me heen (of achter mijn rug om) gekregen.
Feministe en goddeloos versus je niet kunnen ontwikkelen als thuisblijfmoeder (en dat laatste met een psychologieboek in de hand he
Alle twee grote flauwekul natuurlijk. Alsof het zo zwart/wit is.
Ik ben op dit vlak niemand verantwoording schuldig, alleen God, mijn kinderen en mijn man. Kinderen zijn zo kostbaar,
te kostbaar om mee te experimenteren in dit geval. Ik merkte dat mijn kinderen blijer waren met mij thuis. Dus dat ben ik nu. Maar dat geldt voor
mijn kinderen, en wie ben ik dan om te beweren dat dit voor alle kinderen zo is?
En dat wil ook niet zeggen dat ik nooit meer zal werken, of dat ik me niet meer ontwikkel, integendeel! Ik ontwikkel me nu juist veel meer dan tijdens mijn werkende bestaan, simpelweg omdat ik meer vrije tijd heb nu. Ik studeer, doe vrijwilligerswerk, help op school, werk onder schooltijd soms mee in de praktijk van mijn man. Ik was "gewoon" juf, nu ben ik bijna afgestudeerd als orthopedagoog, en heb tussendoor ook nog bij de LOI mijn diploma voor doktersassistente gehaald, en doe een cursus voor begeleiding van hoogbegaafde kinderen.......allemaal dingen die ik heel erg leuk vind, en niet kon doen toen ik fulltime werkte.

Wat dat betreft ben ik heel blij met die paar jaar er tussen uit.
Tegenwoordig glimlach ik alleen maar even vriendelijk bij commentaar van anderen, en tel mijn zegeningen
