Van wie is je geld?

[Marloes1g]

Daar gaat het toch allemaal niet om.
Als ik iemand zie,of hoor, die al dan niet door eigen schuld, geen eten heeft dan geef ik hem boodschappen. Zo simpel is het.

Vroeger had je bij Bram Ladage, Rotterdam Zuidplein ,vaak bedelaars die geld vroegen omdat ze de hele dag nog niet gegeten hadden (zeiden ze)
Als je dan aanbood om een patatje of iets dergelijks te kopen dan werden ze boos want ze wilden geld!

[schelpje3]

Zuinigheid heet dat.
Staat de nederlander om bekend.
Is deel van de volksaard.

Mijn vader was vroeger lange tijd ziek en dat betekende: armoede. Mijn moeder ging kleding naaien voor andere mensen, wassen en strijken tegen betaling en zo waren de eindjes aan elkaar te knopen.
Maar we hadden altijd goed voedsel op tafel! Als kind hadden wij niet in de gaten hoe weinig mijn moeder te besteden had. Er was slechts 1 supermarkt (die van het snoepje van de week) maar daar werden alleen de basisboodschappen gekocht. Elke dag verse groente van de groenteman, vlees en vleeswaren bij de slager, brood van de bakker, de melkboer kwam aan de deur. Mijn ouders vonden dat je elkaar moest helpen, dus ook de hardwerkende middenstander. Het was destijds nog zo dat je een hervormde slager had, een roomse bakker, een gereformeerde groenteman. Op basis daarvan werd soms gekozen, niet door mijn ouders trouwens!
Ik moest dan bijv. bij bakker X het witbrood halen, terwijl bij bakker Y het volkoren veel smakelijker was.
Ik heb dus eigenlijk geleerd om nooit te bezuinigen op eten. Liever op andere dingen. Je eten is je brandstof nl. En als wij van de kerk worden opgeroepen om boodschappen mee te nemen voor de voedselbank, vind ik het eigenlijk een ergernis als er dan de allergoedkoopste dingen worden gedoneerd, die de mensen zelf waarschijnlijk nooit zouden eten.

[schelpje3]

Daar gaat het toch allemaal niet om.
Als ik iemand zie,of hoor, die al dan niet door eigen schuld, geen eten heeft dan geef ik hem boodschappen. Zo simpel is het.

Vroeger had je bij Bram Ladage, Rotterdam Zuidplein ,vaak bedelaars die geld vroegen omdat ze de hele dag nog niet gegeten hadden (zeiden ze)
Als je dan aanbood om een patatje of iets dergelijks te kopen dan werden ze boos want ze wilden geld!

Zo ben ik een aantal keren de boot in gegaan bij AH voor de deur. Stond er een arme zwerver, bibberend van de kou. Ik deed mijn wagentje in de rij, haalde mijn muntje eruit en zo'n man vraagt dan: mag ik hem, please, voor een lekker warm bakkie koffie? Nou dat kun je niet weigeren, als je zelf op weg bent naar een heerlijke espresso thuis. Kom ik er maanden later achter dat de koffie bij AH gewoon gratis is! Weet ik veel.
En ik meende er nog goed aan te hebben gedaan, omdat hij dan wellicht een broodje o.i.d. zou kopen. Nou nee hoor. Daar wordt drugs van aangeschaft.
Dus als ik weer om een muntje wordt gevraagd, zeg ik vriendelijk: nee, u kunt wel een paar boterhammen of een appel krijgen. Die hoeven ze dus niet!

[Mortlach]

Vroeger had je bij Bram Ladage, Rotterdam Zuidplein ,vaak bedelaars die geld vroegen omdat ze de hele dag nog niet gegeten hadden (zeiden ze)
Als je dan aanbood om een patatje of iets dergelijks te kopen dan werden ze boos want ze wilden geld!

Je had toch niet de illusie dat ze echt om eten verlegen zaten? Dat geld gaat direct op aan heroïne of alcohol hoor.

[Lichtzwaard]

Weer veel gezeur in deze draad het is heel eenvoudig Dank God voor je rijkdom en welvaart en helpt een ander die het minder hebt als jij naar beste vermogen.
En de echte bedelaar is zijn euro of twee euro dik waard.

[Marloes1g]

Mortlach: die illusie had ik inderdaad
Maar ik ben inmiddels wat ouder en wijzer geworden en geef dus boodschappen of evt. spullen.

Lichtzwaard: Even gauw een of twee euro geven is wel makkelijker. Kost verder geen moeite.

[Riska]

Ik heb jarenlang bij het Leger des Heils gewerkt.
Het eerste wat je er leert is dat je de mensen een kop koffie moet geven (of een treinkaartje kopen bv.) maar nooit geld - dat gaat altijd op aan alcohol en drugs. Hulp in natura dus.

Ik ben het met je eens Schelpje dat als mensen iets geven ze moeten geven wat ze zelf ook zouden eten en niks wat je zelf ook niet eet. Overigens zijn niet-Amerkproducten (wat een woord maak ik ervan) vaak net zo goed als de A-merken. Mijn vader zei vroeger al: "de naam moet je ook betalen"...

Mijn woonplaats is groter dan Urk (denk ik). In ieder geval kent men elkaar lang zo goed niet als in een dorp (behalve de "autochtonen" van deze stad.- "Je weet wel: Jan van Klaas, van Dirk" etc.).
Dan is hulp zoals jij die beschrijft bijna niet mogelijk. Maar er wordt heel veel gegeven aan bv. de Kringloop en een gelijke onderneming van de Hervormde Kerk. Kortom: er wordt vrijwel niks weggegooid, alles gaat die richting uit.

[schelpje3]

Ik heb jarenlang bij het Leger des Heils gewerkt.
Het eerste wat je er leert is dat je de mensen een kop koffie moet geven (of een treinkaartje kopen bv.) maar nooit geld - dat gaat altijd op aan alcohol en drugs. Hulp in natura dus.

Ik ben het met je eens Schelpje dat als mensen iets geven ze moeten geven wat ze zelf ook zouden eten en niks wat je zelf ook niet eet. Overigens zijn niet-Amerkproducten (wat een woord maak ik ervan) vaak net zo goed als de A-merken. Mijn vader zei vroeger al: "de naam moet je ook betalen"...

Mijn woonplaats is groter dan Urk (denk ik). In ieder geval kent men elkaar lang zo goed niet als in een dorp (behalve de "autochtonen" van deze stad.- "Je weet wel: Jan van Klaas, van Dirk" etc.).
Dan is hulp zoals jij die beschrijft bijna niet mogelijk. Maar er wordt heel veel gegeven aan bv. de Kringloop en een gelijke onderneming van de Hervormde Kerk. Kortom: er wordt vrijwel niks weggegooid, alles gaat die richting uit.

Ik bedoelde ook niet persé hele dure A merken, maar bijv van die zakken vermicelli die klontert als je die in de bouillon gooit. WC papier dat je ook kunt gebruiken om het hout te schuren. Goedkope stinkzeep. Blikjes die al jaren bij iemand in de kast stonden, net nog vóór uiterste houdbaarheidsdatum.
Eigenlijk kun je aan de inhoud van een doos zien hoeveel naastenliefde mensen hebben. Als er achteloos wat spullen in een doos worden gedaan, koop je dus je "schuldgevoel" , voorzover af.
Ik geef bijv. een stukje lekker geurende zeep, omdat je dat nooit zult kopen als je zo weinig geld hebt. Luxe zacht wcpapier, een pak rijst, lekkere koffie, luxere koekjes, dat soort dingen.
Maar het is natuurlijk geen kunst om je eigen afgekeurde kerstpakket over te hevelen.

Verder weet ik dat er nergens zoveel geld wordt opgehaald als op Urk. Zij staan daar altijd met dikke stip op nr 1.

[Mortlach]

Ik heb jarenlang bij het Leger des Heils gewerkt.
Het eerste wat je er leert is dat je de mensen een kop koffie moet geven (of een treinkaartje kopen bv.) maar nooit geld - dat gaat altijd op aan alcohol en drugs. Hulp in natura dus.

Tja, is dat dan wel zo? Natuurlijk weet je dat je die mensen met geld verder de (drugs)vernieling in werkt, maar met niets geven of natura zijn ze ook niet 'geholpen'. Daarbij, dan wordt het liefdadigheid onder voorwaarden, en dat lijkt me voor onszelf ook niet goed. Aan ware gulheid zitten geen voorwaarden. Het is moeilijk, maar goed om toch over na te denken. Niet alleen wat het met die ander doet, maar ook met onszelf.

[Wilsophie]

Kom ik er maanden later achter dat de koffie bij AH gewoon gratis is! Weet ik veel

Er zijn dus meer mensen naief. Geen slechte eigenschap.

Verder is je hele verhaal herkenbaar. Maar er was maar 1 supermarkt, de Gruyter en verder waren het allemaal middenstanders en veel werd bezorgd aan de deur. Prachtige tijd, je werd niet opgefokt door allemaal reclame en aanbiedingen. Gewoon 3 flessen melk, 2 flessen yoghurt, of 2 flessen havermoutpap.
Geen gedoe met statiegeld, want de melkboer haalde ze de volgende dag weer op.
Voor het tijdperk van de flessen werd het in een grote kan getapt.

[schelpje3]

Er zijn dus meer mensen naief. Geen slechte eigenschap.

Verder is je hele verhaal herkenbaar. Maar er was maar 1 supermarkt, de Gruyter en verder waren het allemaal middenstanders en veel werd bezorgd aan de deur. Prachtige tijd, je werd niet opgefokt door allemaal reclame en aanbiedingen. Gewoon 3 flessen melk, 2 flessen yoghurt, of 2 flessen havermoutpap.
Geen gedoe met statiegeld, want de melkboer haalde ze de volgende dag weer op.
Voor het tijdperk van de flessen werd het in een grote kan getapt.

Mijn vader bracht op vrijdag zijn loonzakje mee, moeder verdeelde dat in: huur, gas en licht, verzekering, kerk, alles werd ook wekelijks betaald. Dus heel overzichtelijk EN inzichtelijk. Als je nu niet inlogt op je bank online, weet je amper wat er inkomt en uitgaat. Met al die automatische afschrijvingen gaat het ongemerkt hard soms.
Ik bedacht eerst, hoe deden mijn ouders dat met de boodschappen? Alleen een fiets ter beschikking, maar verreweg het meeste werd gewoon aan de deur gekocht.
En net wat jij zegt, moeder ging met een grote pan naar buiten en de melkboer tapte daar een paar litertjes melk in. later mocht dat niet meer, vanwege de hygiëneregels. Toen kwamen er zakken melk (die soms scheurden in de koelkast)
Met al die plastic kaartjes en het op rekening kopen c.q. lenen, lenen, lenen, is de armoede er nog harder ingeslagen.

[Mortlach]

Mijn vader bracht op vrijdag zijn loonzakje mee, moeder verdeelde dat in: huur, gas en licht, verzekering, kerk, alles werd ook wekelijks betaald. Dus heel overzichtelijk EN inzichtelijk. Als je nu niet inlogt op je bank online, weet je amper wat er inkomt en uitgaat. Met al die automatische afschrijvingen gaat het ongemerkt hard soms.

Valt wel mee als je een regelmatig uitgavenpatroon hebt...

Ik bedacht eerst, hoe deden mijn ouders dat met de boodschappen? Alleen een fiets ter beschikking, maar verreweg het meeste werd gewoon aan de deur gekocht.

Wat ook alleen maar gaat als je nog voltijd huismoeders en hoe zou dat moeten als je alleenstaand bent en werkt? Ik doe trouwens ook nog steeds boodschappen op de fiets aangezien ik geen auto heb. Ik weet wat ik ongeveer in mijn tas past en wat ik de heuvel mee opgesleept krijg. Dit weekend weer een voorraadje blikjes kopen, dat wordt even afzien.

Met al die plastic kaartjes en het op rekening kopen c.q. lenen, lenen, lenen, is de armoede er nog harder ingeslagen.

Ach, ja, dat is het overblijfsel van de periode dat de bomen nog tot aan de hemel groeiden. De welvaart van pak 'm beet 10 jaar geleden was ongekend. Natuurlijk dat mensen daar gebruik van maakten. Nu het even allemaal wat minder gaat, zal iedereen zich weer even moeten aanpassen en dat gaat sommigen makkelijker af dan anderen.

[Riska]

Pinnen vraagt om discipline. De meeste dingen gaan bij mij - en mijn kinderen doen het ook - via incasso weg: huur, gas en licht, water, verzekeringen.
Dan kan er niks mis gaan met verplichte dingen.

En verder noteren, elke dag, wat je hebt uitgegeven via pinpas (of de volgende morgen kijken wat er is afgeschreven), zodat er geen verrassingen zijn.

[Mortlach]

Pinnen vraagt om discipline. De meeste dingen gaan bij mij - en mijn kinderen doen het ook - via incasso weg: huur, gas en licht, water, verzekeringen.
Dan kan er niks mis gaan met verplichte dingen.

En verder noteren, elke dag, wat je hebt uitgegeven via pinpas (of de volgende morgen kijken wat er is afgeschreven), zodat er geen verrassingen zijn.

Echt? Dan prijs ik me maar gelukkig dat ik in de omstandigheden verkeer dat ik er niet al te veel op hoef te letten. Maar goed, ik heb dan ook een extreem regelmatig uitgavenpatroon. Ik houd elke maand ongeveer hetzelfde over en ik weet wat mijn 'budget leuke dingen' is - en hoeveel ik daar dus evt. overheen kan als ik eens echt wat leuks wil kopen.

[Riska]

Ik heb AOW en een klein pensioen.
In verhouding tot voor mijn 65e ben ik rijk.
Maar ik moet erg uitkijken ja. Dat heb ik mijn hele leven al gemoeten, dus dat is routinewerk geworden.
Ik heb net een renovatie achter de rug, die eraan zat te komen, en waarvoor ik gespaard had. Maar daar komen altijd nog extra's achterweg, dingen waarop je niet direct aan denkt.