Als ik een werkstuk (fenotype) moet maken, dan maak ik een tekening met doorsnedes en details en dan bepaal ik welke materialen ik nodig heb en hoe groot alles moet worden en dan ga ik mijn werkstuk bouwen.Jozo schreef:Citaat:
Ik zie het genotype als gevolg van het fenotype
Dat doe je niet, want in een paar posts later zeg je het volgende:
Citaat:
De Schepper heeft het DNA zo vastgelegd, dat er een bepaald fenotype mee gebouwd kan worden.
Dan ga je nog steeds van het genotype uit en niet van het fenotype. Dus verklaar je nader: Wat is het nou?
Ik heb dus al vanaf het begin het complete werkstuk voor ogen en ga dan pas tekenen hoe het gemaakt moet worden.
Jij zal het waarschijlijk anders doen. Je koopt eerst een bak onderdelen en gaat dan kijken wat je er mee kunt maken?
In de industrie is het wel de gewoonte om eerst het fenotype voor ogen te hebben dan dan pas te kijken hoe het gemaakt gaat worden en wordt er een ontwerptekening (genotype) gemaakt.
Informatie = kennis en dat is niet iets stoffelijks. Het kan daarom niet zomaar vanzelf door iets stoffelijks ontstaan. Daarom voegen mutaties nooit informatie toe. Je kunt dat tegen beter weten in wel volhouden maar dan mag je ook aantonen dat informatie vanzelf ontstaat. En daarbij ook een systeem dat er raad mee weet, want bij iedere mutatie zou je ook een mutatie in het systeem moeten hebben dat de nieuwe informatie kan gebruiken. Ik kan je een papier met spijkerschrift geven maar als je geen spijkerschrift kunt lezen dan heb je er nog niks aan.Jozo schreef:Citaat:
DNA bevat informatie maar het is alleen maar een drager van informatie. DNA is niet de informatie zelf. Het kan daarom ook niet zelf de informatie gevormd hebben
Je haalt hier een aantal dingen door elkaar. DNA is de drager van informatie. En inderdaad het is
niet de informatie zelf. Maar dat betekent niet dat het niet zelf de informatie gevormd kan
hebben.
Misschien was ik niet duidelijk. Natuurlijk is er geen geheime zender die tegen iedere cel zegt wat voor een cel het moet worden. Maar zo simpel als je het nu voorspiegelt, kan het niet zijn. Kijk eens naar hoe een mens ontstaat. Eicel wordt bevrucht (pffff zééér complex proces) en dan is er 1 cel. Nou das mooi, die splitst en dan hebben we twee cellen. Weet de ene cel dan al wat het moet gaan worden, nu er een cel tegenaan ligt? Misschien moet het nog even wachten. 4 cellen. Ah nu heeft iedere cel al 3 buurcellen. Weet een cel nu eindelijk wat het moet gaan worden? Of we wachten nog een tijdje en na 4 miljard cellen is er eindelijk een cel die denkt laat ik een zenuwcel gaan worden.Jozo schreef:Werkelijk. Het einde van deze post van je raakt kan noch wal. Ooit gehoord van stamcellen? En hun potentie om uit te groeien tot elke mogelijke cel? De locatie van de cel en wat voor cel het wordt
is niet bepaald in de cel zelf. Die wordt bepaald door de omgeving (temporele en spatiële
expressie)
Hoe wordt dat proces bestuurd? Waarom gaan niet ineens alle cellen spiercellen worden of bot. Er moet toch een plan aanwezig zijn waardoor bepaald wordt wat iedere cel gaat worden? Of dat nou door oorzaken van buitenaf gebeurt of niet.
Je doet het nu voorkomen alsof dna de prefecte compressie herbergt. Zoals je de inhoud van een dvd kunt comprimeren tot 1 bitje. Het is in principe natuurlijk wel mogelijk, maar dan heb je een erg complex algorithme nodig om dat bitje weer te decomprimeren.
Dus de eigenschap van een cel wordt door de omgeving bepaald? Dat geloof ik maar ten dele.
Ian Juby over nylonase komt wel overeen met wat Arthur S. Lodge hier schrijft. Er zijn zoveel mutaties nodig, dat de kans dat dat gebeurt te klein is.Jozo schreef:Wat nou degeneratie: Een bacterie krijgt een functie die het nog niet had. Dat kun je met alle mogelijkheid geen degeneratie noemen
Oftewel: Afhankelijk van de omgeving kunnen heel veel verschillende soorten bacteriën
ontstaan?
Dat micro-organismen hun dna kunnen aanpassen is nog geen random mutatie. Het wordt me verder te technisch.