1a2b3c schreef:De Bijbel is norm, niet de eigen mening. In dit geval komt, denk ik, voor beide 'partijen' de tegengestelde mening van de ander 'gekneed en vervormd' over.
Tja ik denk dat je gelijk hebt in sommige gevallen.
Dat denk ik omdat ik eerst net zo dacht als jij, en ik vond die andere mening 'feministisch gedraai', daarom nam ik de argumenten niet echt serieus.![]()
Maar nu ik het anders ben gaan zien, zie ik aan de andere kant gedraai. Zinnen worden uit het verband gehaald Efz.5, woorden worden anders vertaald als het om een vrouw gaat, er worden heel wat dingen genegeerd, 1 Kor.14:34-36 wordt verkeerd geïnterpreteerd, Junia wordt Junias, Priscilla ..... enz.
De moeilijkheid is denk ik dat wij leken zijn op het gebied van de oorspronkelijke vertaling, ze kunnen mij in ieder geval van alles wij maken wat een bepaald woord betekent b.v. kefale.
Maar als ik mijn verstand gebruik als ik de Bijbel lees dan zie ik vanaf Genesis dat God sprak tot Adam: Waar ben je en wat heb je gedaan? Hij riep niet Eva ter verantwoording.
Adam die toen al de verantwoording had over wat God had geboden.
En God sprak tot Noach, tot Abram, tot Mozes enz, enz. En de Here Jezus koos ook mannen uit, tegelijkertijd liet Hij wel zien dat vrouwen ook belangrijk en waardevol waren, maar wel in een andere positie dan de man.
Al met al zie ik een rode draad door heel de Bijbel dat de man de verantwoording heeft voor zijn gezin en dus het hoofd/leider is (hoe je dat ook noemen mag) Maar ook dat de man de leider is van een gemeente en gezagsdrager, want er zal in een gemeente ook wel eens vermaning nodig zijn, of zelfs nog erger dat iemand uit de gemeente gezet zal worden. En dat zie ik een vrouw echt niet doen, want stel dat dat haar eigen man zal zijn. Dat klopt gewoon niet.