Er is een mail binnengekomen van Liz, die graag haar eerste bijna- zoen ervaring met ons wilde delen.
Hier komtie:
Hallo, ik ben Liz!
Ik ben 16 jaar. Ik heb nog nooit gezoend, maar ik heb ongeveer een half jaar geleden mijn eerste bijna- zoen ervaring meegemaakt!
Ik was op een reunie van een zomerkamp waar mee ik was meegeweest. We hielden de reunie bij een jongen die ook had deelgenomen aan het kamp. Hij woonde op een boerderij. Er was een schuur waarin we konden feesten en op de deel konden we slapen.
's Avonds begonnen we met drinken en wat zwingende muziek. De beentjes werden steeds losser en op een gegeven moment stond iedereen met de voetjes van de vloer.
Regelmatig verdwenen er stelletjes in het donker. Ik zat al met jaloerse blikken naar al die stelletjes te kijken. Eén voor één verdwenen ze, om een half uur later weer binnen te komen, met een stralende glimlach van oor tot oor. Ik dacht: Dat wil ik ook!
Dus ik zorgde wel dat ik in de buurt van een aantal jongens bleef. En ja hoor: Op een gegeven moment vroeg één van die jongens of ik wat wilde drinken. Na drie drankjes vroeg hij of ik mee ging naar buiten.
Dus ik al met rooie oortjes achter die gozer aan naar buiten. Hoera!

Ook ik verdween in het donker!! Die jongen was al vaker op de boerderij geweest en wist alle plekjes te vinden.
Eerst gingen we naar een andere schuur, maar toen we daar aankwamen, bleek dat er al een ander stelletje stond te zoenen. Toen wist hj nog wel een andere schuur, maar eigenlijk mochten we daar niet naar binnen.
Toch deden we het.

Héél zachtjes schoof hij de deur open. Hij nam me mee een eindje de schuur in. Heel vaag zag ik de contouren van iets groots. Toen ik voelde, bleek het dat hij me had meegenomen naar een hooiberg.
Hij hielp me met het naar boven klimmen op de hooiberg. M'n hart klopte in m'n keel toen ik bedacht dat het dan bijna zover was, op een hooiberg nog wel!
Maar toen kwam er opeens een hond aangerend, die keihard begon te blaffen en tegen de hooiberg op te springen!
We maakten dat we weer buiten kwamen en hebben ons maar weer gauw in de feestende menigte gestort, voordat iemand er achter zou komen dat wij in die schuur waren geweest.
Er is toen niks meer gebeurd...

Wel jammer hoor!
Maar verder heb ik een hele gezellige avond gehad en we hebben nog lekker klef gedanst!
Groetjes Liz