Eens een kind van God, altijd een kind van God?

[mohamed]

heb je weleens gehoord dat iemand in de middle of nowhere ineens tot het christelijk geloof kwam? Dat hij/zij een droom kreeg met daarin Jezus die hem of haar de weg wees naar de Bijbel? Zonder dat missionarissen er aan te pas kwamen?

Dat is precies wat Johannes de Doper gebeurde.

De volgende dag zag Johannes Jezus naar zich toe komen en hij zei: Zie het Lam van God, dat de zonde van de wereld wegneemt! Híj is het van Wie ik gezegd heb: Na mij komt een Man Die voor mij geworden is, want Hij was er eerder dan ik. En ik kende Hem niet, maar opdat Hij aan Israël geopenbaard zou worden, daarom ben ik gekomen om te dopen met het water. En Johannes getuigde: Ik heb de Geest zien neerdalen uit de hemel als een duif, en Hij bleef op Hem. En ik kende Hem niet, maar Hij Die mij gezonden heeft om te dopen met water, Die had tegen mij gezegd: Op Wie u de Geest zult zien neerdalen en op Hem blijven, Die is het Die met de Heilige Geest doopt. En ik heb gezien en getuigd dat Híj de Zoon van God is. (Johannes 1,29-34)

Johannes bekeerde zich zonder tussenkomst van een mens tot het christendom op de prediking van de heilige Geest die tot hem sprak in een droom.

Ik heb het over waargebeurde zaken, niet over dingen die zijn opgeschreven ter meerdere eer en glorie van de theologie van christelijke groeperingen.

Kennelijk word je liever bevestigd in je vooroordelen (je laat je graag foppen) dat dacht ik al, mooi verder in gesprek gaan met schaapje dan.

[Lichtzwaard]

Hel of Hemel meer smaken zijn er niet.En hen die zeggen flauwe kul zullen nog raar op kijken voor al de mensen die zeiden dood is dood ze zullen nog wel is aan dit forum terug denken.

Allen zijn kinderen van God maar scharen die kinderen zich onder het Levendschenkend Kruis hen die dat doen zijn dan goed af en zullen alles beerven wat Hij Zijn kinderen beloofd heet voor eeuwig.

[Foppe1986]

Ik ga alleen even in op je laatste zin, ik ben me er niet van bewust dat ik lange tenen heb, ik heb normaal gereageerd Foppe, normale vragen gesteld omdat jij het had over indoctrinatie, nou hier heb je er één die tot bekering is gekomen zonder ook maar met iemand een gesprek te hebben gehad.
En zo zijn er meerdere Foppe.

Ik heb ook nergens gezegd dat jij niet normale vragen gesteld hebt, maar het feit dat jij mij vijandig noemt is voor mij een bewijs dat je lange tenen hebt. Nergens val ik mensen aan, ik stel ook gewoon normale vragen. Ze zijn enkel kritisch, maar niet vijandig.
Over jouw bekering zonder een gesprek met iemand te hebben gehad:

Ik geloof dat niet, puur omdat jij het niet over jezelf had toen je stelde dat mensen (dus een algemeen praatje) tot bekering komen zonder indoctrinatie.
Wat jij zegt vind ik op hetzelfde niveau als dat creationisten zeggen dat ze eerst in de evolutie geloofden maar door goed zelfstandig na te denken ineens bij het creationisme kwamen. Het zegt schijnbaar veel als je eerst bij de ene partij hoorde en dan ineens bij de andere partij.

Ik vind wel jouw manier van schrijven heel erg vijandig, en dat is niet nodig.

Dat jij dat vindt is zeker niet nodig.

Maar laten we het eens hebben over wat jij zei in een ander topic ik citeer:
Veda's Bhagavad Gita zeggen niet dat alles volbracht is, het is de mens zelf die moet werken aan zichzelf.

Ik heb je ook zien schrijven dat jij jezelf nog al "goed" vindt en dat je in alles de waarheid al kent.

Waar heb jij mij dat zien schrijven? Ik vind mijzelf helemaal niet goed, en ken niet in alles de waarheid. Graag met een citaat komen, anders is dit beledigend.

Wat moet er dan verandert worden? Waarom moet jij nog aan zelf werken?
Kritische vraag...mag toch?

Kritische vragen mogen altijd, maar ze moeten wel ergens op gebaseerd zijn.

[maaarten]

Zullen we anders weer on-topic verder gaan?

Volharding der heiligen is namelijk een belangrijk leerstuk, zowel wat betreft de leer als wat betreft de praktijk, dus een goed gesprek daarover lijkt me alleszins wenselijk, in plaats van in te gaan op de zoveelste polemische en of-topic reacties van Foppe.

Er is meerdere keren gezegd dat het te 'makkelijk' zou zijn om te zeggen dat iemand die schijnbaar van zijn geloof afvalt nooit echt geloofd heeft. Ik vraag mij af wat hier precies mee bedoelt wordt, en wat heeft of het al dan niet 'makkelijk' is te maken met of het waar is?

[schaapje]

Foppe1986 schreef:

Ik heb ook nergens gezegd dat jij niet normale vragen gesteld hebt, maar het feit dat jij mij vijandig noemt is voor mij een bewijs dat je lange tenen hebt. Nergens val ik mensen aan, ik stel ook gewoon normale vragen. Ze zijn enkel kritisch, maar niet vijandig.

Kritische vragen stel jij niet, je bent gewoon respectloos in je uitlatingen, zie je antwoord aan Riska,
en als ik zeg dat ik De Waarheid met hoofdletter schrijf uit eerbied, wat voor respectloos antwoord geef je dan zeg.

Over jouw bekering zonder een gesprek met iemand te hebben gehad:

Ik geloof dat niet, puur omdat jij het niet over jezelf had toen je stelde dat mensen (dus een algemeen praatje) tot bekering komen zonder indoctrinatie.

Dit zegt veel over jou, zo'n gedachte dat iemand zal liegen, het zou niet eens in mij opkomen, laat staan dat ik zal liegen over hoe God mij tot bekering heeft gebracht.
Heel erg respectloos om iemand te beschuldigen van leugens.

Maar laten we het eens hebben over wat jij zei in een ander topic ik citeer:
Veda's Bhagavad Gita zeggen niet dat alles volbracht is, het is de mens zelf die moet werken aan zichzelf.

Ook hier geef je weer geen antwoord, op de dingen die jezelf hebt geschreven.

Waar heb jij mij dat zien schrijven? Ik vind mijzelf helemaal niet goed, en ken niet in alles de waarheid. Graag met een citaat komen, anders is dit beledigend.

Tja jij mag je beledigd voelen, maar wel anderen betichten van leugens?
Jij hebt in het topic "Waarom was Thomas dogmatisch" ik citeer:
" Ik voel me zeker wel verheven boven kerkelijke stakkers"

schaapje schreef:
Wat moet er dan verandert worden? Waarom moet jij nog aan zelf werken?
Kritische vraag...mag toch?

Kritische vragen mogen altijd, maar ze moeten wel ergens op gebaseerd zijn.

Door te stellen dat mijn vraag nergens op gebaseerd is, omzeil je wel de antwoorden, je denkt slim te zijn, maar het is wel doorzichtig Foppe!

Jammer Foppe jouw manier van dicussiëren, is inderdaad zoals het op freethinkers is.
Is niet echt een manier om vrij-denken te promoten hè... mensen moeten denken zoals jij denkt!

[Janvanverweg]

@foppe
als je vind dat er niet geindoctrineert mag worden; wil je dan ajb stoppen met je mening weergeven
anders ben je niet consequent in woord en daad

@ forum baas
kan alle afleiding verwijderd worden? wat maarten al schreef; het onderwerp is belangrijk genoeg om zonder afleiding over na te denken.

on topic
Schaapje kan leven met een paradox, onderscheid Gods kant van zaak met onze kant.
ik kan me daarin vinden. God laat onze hand niet los, maar dat wil niet zeggen dat we daarom Zijn hand niet los kunnen laten.

waarom vragen we het ons eigenlijk af? zelf weten we dat we in Gods koninkrijk zijn (immers onze geest getuigd met Zijn Geest dat we kinderen Gods zijn (citeer ik dit goed? denk het wel, maar wel even controleren ))\
zijn we bang dat we ooit misschien afvallen? en willen we daar zekerheid over? de bijbel geeft daar een remedie voor. ijveren, aan het geloof blijven werken, niet op lauweren gaan rusten.
dat is een andere borg dan het dogma dat we hier bespreken.

omdat anderen, van wie we dachten ( ) dat ze geloofden, niet meer geloven, geeft het dogma ons geen rust, veeleer meer onzekerheid: geloof ik wel echt? is het geen inbeelding.
alsof het inbeelding kan zijn dat 1+1 twee is

[schaapje]

@Jan
Natuurlijk is het Zijn Geest die met onze geest getuigd dat wij kinderen Gods zijn, en niet andersom.

[maaarten]

waarom vragen we het ons eigenlijk af? zelf weten we dat we in Gods koninkrijk zijn (immers onze geest getuigd met Zijn Geest dat we kinderen Gods zijn (citeer ik dit goed? denk het wel, maar wel even controleren ))\
zijn we bang dat we ooit misschien afvallen? en willen we daar zekerheid over? de bijbel geeft daar een remedie voor. ijveren, aan het geloof blijven werken, niet op lauweren gaan rusten.
dat is een andere borg dan het dogma dat we hier bespreken.

omdat anderen, van wie we dachten ( ) dat ze geloofden, niet meer geloven, geeft het dogma ons geen rust, veeleer meer onzekerheid: geloof ik wel echt? is het geen inbeelding.
alsof het inbeelding kan zijn dat 1+1 twee is

Nee, ik twijfelde veel meer aan mijn geloof voordat ik in uitverkiezing en daarmee in volharding der heiligen geloofde, dan daarna. Het leerstuk van volharding der heiligen is juist heel troostend en bemoedigend, omdat we dan weten dat ons volharden niet afhangt van onze werken, maar van Zijn genade.

Stel je voor dat ik elke dag moest ijveren om behouden te blijven! Dan zou ik zeker verloren gaan, als het van mijn gewerk en geijver af zou hangen. Immers al onze goede werken zijn als vuile vodden in de ogen van de Heere, lezen we in de Bijbel. Daardoor kunnen we niet volharden. Maar het is Zijn genade! De enige manier dat ik me voor kan stellen dat het dogma van volharding der heiligen juist to twijfel leidt in plaats van tot rust, is als je meer vertrouwen hebt in je eigen geijver, dan in Zijn genade. Je zet de wereld op zijn kop Jan! Hoe kun je nu vertrouwen putten uit je eigen geijver, terwijl je dat blijkbaar niet uit Zijn genade kan? Zo is er toch nooit rust, dan moet je je hele leven maar zo hard mogelijk werken en hopen dat je behouden bent.

Daarnaast, is het helemaal niet verkeerd om je af te vragen of je eigen geloof wel echt is als je anderen van het geloof af ziet vallen.............

Stel je voor dat het inderdaad niet echt is, maar die lieve Evangelische voorganger verteld je altijd dat je niet moet twijfelen. Tja, ik zeg het niet graag, maar zo gaan er dus mensen die wel met hun mond 'Heere Heere' zeggen verloren.

[1a2b3c]

Nee, ik twijfelde veel meer aan mijn geloof voordat ik in uitverkiezing en daarmee in volharding der heiligen geloofde, dan daarna. Het leerstuk van volharding der heiligen is juist heel troostend en bemoedigend, omdat we dan weten dat ons volharden niet afhangt van onze werken, maar van Zijn genade.

Aan je geloof twijfelen? Moet je in je eigen geloof geloven dan, of in de leer ipv in de Heer?

Stel je voor dat ik elke dag moest ijveren om behouden te blijven! Dan zou ik zeker verloren gaan, als het van mijn gewerk en geijver af zou hangen. Immers al onze goede werken zijn als vuile vodden in de ogen van de Heere, lezen we in de Bijbel.

Er staat dat je in het geloof moet blijven, het behoud hangt nooit af eigen werken, dan zijn onze gerechtigheden idd een wegwerpelijk kleed. Maar de goede werken van de gelovigen zijn geen vuile wegwerpelijke vodden in de ogen van Heere, er staat juist dat die werken beloond zullen worden. Zonder geloof is het onmogelijk God te behagen, maar door het geloof is dat wel mogelijk.

Daardoor kunnen we niet volharden. Maar het is Zijn genade! De enige manier dat ik me voor kan stellen dat het dogma van volharding der heiligen juist to twijfel leidt in plaats van tot rust, is als je meer vertrouwen hebt in je eigen geijver, dan in Zijn genade.

Waarom zou je niet kunnen volharden? De gelovige is wedergeboren en God heeft hem Zijn Geest gegeven, en verder belooft Hij uit genade alles te geven wat we maar nodig hebben.
Je hebt geen vertrouwen in je eigen ijver en werken, helemaal niet, je vertrouwd Hem!

Daarnaast, is het helemaal niet verkeerd om je af te vragen of je eigen geloof wel echt is als je anderen van het geloof af ziet vallen.............

Stel je voor dat het inderdaad niet echt is, maar die lieve Evangelische voorganger verteld je altijd dat je niet moet twijfelen. Tja, ik zeg het niet graag, maar zo gaan er dus mensen die wel met hun mond 'Heere Heere' zeggen verloren.

Ik hoop dat je weet dat dit er staat in verband met de werken van wetteloosheid. Ook in 2 Kor.13:5 waar opgeroepen wordt jezelf te beproeven of je in het geloof bent, kun je vlak daarvoor lezen dat hij mensen aanspreekt die maar bleven zondigen.

Op pag.3 had ik je iets gevraagd, zou je daar nog antwoord op willen geven?

[maaarten]

Beste Maaarten, hoe verklaar jij: Heb.6:4 Want het is onmogelijk om hen die eens verlicht zijn geweest, die de hemelse gave geproefd hebben en deelgenoot zijn geworden van de Heilige Geest, 5 en die het goede Woord van God geproefd hebben en de krachten van de komende wereld, 6 en die daarna afvallig worden, weer opnieuw tot bekering te brengen, omdat zij voor zichzelf de Zoon van God opnieuw kruisigen en openlijk te schande maken.

Lees een paar versjes verder, vers 7 en 8

"Want de grond, die de regen, welke er telkens op valt, indrinkt en gewas voortbrengt, geschikt voor hen, ter wille van wie hij ook bewerkt wordt, ontvangt zegen van God; doch als hij doornen en distelen draagt, is hij ondeugdelijk en niet ver van de vervloeking, die uitloopt op verbranding."

De afvalligen worden vergelijken met grond die doornen en distelen draagt. Ze hebben misschien wel van de regen ontvangen, maar vrucht hebben ze nooit voorgebracht. Doet dat je niet denken aan Mattheus 13?

"De in de dorens gezaaide is hij, die het woord hoort, en de zorg van de wereld en het bedrog van de rijkdom verstikt het woord en hij wordt onvruchtbaar."

Klopt ook wel weer met Demas, die de wereld weer lief kreeg.

Wederom, in beide gevallen die je aanhaalt, de tekst in Hebreeën en de Demas, lijkt het me niet erg raar om te veronderstellen dat het nooit helemaal goed heeft gezeten.

Waarom zou je niet kunnen volharden? De gelovige is wedergeboren en God heeft hem Zijn Geest gegeven, en verder belooft Hij uit genade alles te geven wat we maar nodig hebben.
Je hebt geen vertrouwen in je eigen ijver en werken, helemaal niet, je vertrouwd Hem!

Dat lijkt mij nou precies wat ik bedoel te zeggen, alleen leg ik liever het accent op Gods genade, dan op de goede werken die God door ons doet. Het gaat niet om mijn volharden, maar om Zijn genade, waardoor Hij mij die volharding schenkt. Ik kan het immers niet, maar Hij kan het wel in mij. Dan is het een Godswerk en geen mensenwerk. En als ik bouw op de volharding die Hij schenkt, dan hoef ik ook niet te vrezen dat ik ooit zal afvallen.

Misschien zou je het zo kunnen zeggen; mijn behoud hangt niet zozeer af van mijn volharding, als dat mijn volharding afhangt van mijn behoud. Wanneer God iemand behoudt, dan zorgt God ook wel voor de volharding. Inderdaad, doordat Hij ons wedergeboren doet worden en voortdurend voor ons blijft zorgen, kunnen wij volharden in het geloof in Hem.

Aan je geloof twijfelen? Moet je in je eigen geloof geloven dan, of in de leer ipv in de Heer?

Lijkt me logisch dat wanneer je in de Bijbel leest dat er velen verloren zullen gaan, die denken behouden te zijn, dat je kan gaan twijfelen of jij soms bij die groep hoort of niet. Dat lijkt me tot op zekere hoogte een goede zaak, want, het zou heel goed kunnen dat het geloof waardoor men behouden meent te zijn niet het echte geloof is, aangezien de Bijbel leert dat het er velen zijn. Wat is dan het probleem met je afvragen of je wel echt geloofd, of dat je een vals geloof hebt?

Kijk, dat men daarin door kan slaan snap ik ook wel, maar in principe lijkt mij niets mis met een gezonde portie zelfonderzoek.

[1a2b3c]

Lees een paar versjes verder, vers 7 en 8

"Want de grond, die de regen, welke er telkens op valt, indrinkt en gewas voortbrengt, geschikt voor hen, ter wille van wie hij ook bewerkt wordt, ontvangt zegen van God; doch als hij doornen en distelen draagt, is hij ondeugdelijk en niet ver van de vervloeking, die uitloopt op verbranding."

De afvalligen worden vergelijken met grond die doornen en distelen draagt. Ze hebben misschien wel van de regen ontvangen, maar vrucht hebben ze nooit voorgebracht. Doet dat je niet denken aan Mattheus 13?

"De in de dorens gezaaide is hij, die het woord hoort, en de zorg van de wereld en het bedrog van de rijkdom verstikt het woord en hij wordt onvruchtbaar."

Klopt ook wel weer met Demas, die de wereld weer lief kreeg.

Wederom, in beide gevallen die je aanhaalt, de tekst in Hebreeën en de Demas, lijkt het me niet erg raar om te veronderstellen dat het nooit helemaal goed heeft gezeten.

Ik ben het met je eens dat (Heb.6:7-8) doet denken aan Mat.13, maar dat neemt niet weg dat er staat dat de hemelse gaven geproefd zijn, en dat ze deelgenoot geworden waren van de Heilige Geest. Maar jij zei (pag.3) dat het bij afvalligen allemaal mensenwerk geweest is. En daar had ik het over, dat ben ik dus niet met je eens.

Dat lijkt mij nou precies wat ik bedoel te zeggen, alleen leg ik liever het accent op Gods genade, dan op de goede werken die God door ons doet. Het gaat niet om mijn volharden, maar om Zijn genade, waardoor Hij mij die volharding schenkt. Ik kan het immers niet, maar Hij kan het wel in mij. Dan is het een Godswerk en geen mensenwerk. En als ik bouw op de volharding die Hij schenkt, dan hoef ik ook niet te vrezen dat ik ooit zal afvallen.

Dan zal ik je wel verkeerd begrepen hebben, het lijkt mij dat je iets heel anders schreef.
Verder ben ik van mening dat het accent bij de mens gelegd moet worden als het gaat over dingen dingen die God van de mens vraagt, en als we het over de kant van God hebben leggen we het accent daar op. Als God ons opdraagt te volharden, dan sluit dat genade niet uit.


Er staan veel te veel teksten in de Bijbel om zwart-wit te stellen dat er geen afval van heiligen is, een kleine greep:
- Rom.11: 20 Dat is waar. Door ongeloof zijn zij afgerukt en u staat door het geloof. Heb geen hoge dunk van uzelf, maar vrees. 21 Want als God de natuurlijke takken niet gespaard heeft, dan is het ook mogelijk dat Hij u niet spaart. 22 Zie dan de goedertierenheid en de strengheid van God: strengheid over hen die gevallen zijn, over u echter goedertierenheid, als u in de goedertierenheid blijft. Anders zult ook u afgehouwen worden.
- 1Tim.1:19 En behoud het geloof en een goed geweten. Sommigen hebben dit verworpen en hebben in het geloof schipbreuk geleden.
- 1 Tim.4:1 Maar de Geest zegt uitdrukkelijk dat in latere tijden sommigen afvallig zullen worden van het geloof en zich zullen wenden tot misleidende geesten en leringen van demonen.
- 2 Pet.2:20 Want als zij de besmettingen van de wereld ontvlucht zijn door de kennis van de Heere en Zaligmaker Jezus Christus, maar daarin opnieuw verwikkeld raken en daardoor overwonnen worden, dan is voor hen het laatste erger geworden dan het eerste. 21 Het zou immers beter voor hen geweest zijn dat zij de weg van de gerechtigheid niet gekend hadden, dan dat zij, nadat zij die hebben leren kennen, zich weer afkeren van het heilige gebod dat hun overgeleverd was.
- 2 Pet.3:17 U dan, geliefden, omdat u dit van tevoren weet, wees op uw hoede, zodat u niet door de dwaling van normloze mensen wordt meegesleept en afvalt van uw eigen vastheid.
- 1Kor.8:11 En zal zo de broeder die zwak is door uw kennis verloren gaan, een broeder voor wie Christus gestorven is?
- Joh.15:6 Als iemand niet in Mij BLIJFT (hij is dus al in Hem), wordt hij buitengeworpen zoals de rank, en verdort, en men verzamelt ze en werpt ze in het vuur, en zij worden verbrand.
- Kol.1: ....23 als u tenminste in het geloof blijft, gefundeerd en vast, en u niet laat afbrengen van de hoop van het Evangelie, dat u gehoord hebt ...
- Heb.3, 4 en 6, Ezch.18 .... e.a.

Anderzijds staan er ook veel te veel teksten om zwart-wit te stellen dat er wél een afval van heiligen is. En dat is de reden waarom ik geen van beide durf te beweren, ik neem ze allemaal serieus.

[Janvanverweg]

@schaap,
dank je, ik zag dat het niet goed was, maar zag niet wat er niet goed was. omdat ik l laat voor een afspraak was kn ik het niet zelf controleren.

@maarten
twijfelen over je geloof is m.i. een vreemde zaak. want geloof is niet een gedachte of een leer oid. zoals hiervor al gezegd is we vertrouwen niet op ons geloof maar op Jezus. als je Jezus kent, dan twijfel je toch niet of je hem kent??? twijfel je vaak of je je natuurlijke vader wel kent? nee toch.
wedergeboren zien het koninkrijk van God! Als de relatie mt God herstelt is dan weet je dat en ga je ook zodanig met God om. als de relatie nog niet hersteld is dan kan je proberen alsof hij hersteld is, maar dan blijft het knagen omdat het 'alsof' is. in een herstelde relatie doen alsof hij nog niet hersteld is is ook onzinnig; waarom niet leven naar het wederzijds verlangen om samen dor het leven te gaan? waarom buiten blijven leven als de deur geopend is. dit is een vorm van ongeloof. het niet binnen durven gaan en je thuis weten is een teken dat je God nog niet voldoende kent. maar hen die Abba durven te zeggen weten dat God hun vader is en durven bij Hem thuis te zijn. geen twijfel mogelijk.

maar dat betekent niet dat je automatisch het goede doet of de relatie onderhoud. mensen trouwen omdat ze samen willen zijn en het leven met elkaar willen delen. toch bulkt het van de huwelijks seminars etc. het huwelijk onderhouden is een hele klus. communcatie -zelf tussen geliefden- gaat niet vanzelf. het vraagt tijd, aandacht en openheid. omdat we ook als gelovigen nog steeds zondigen is openheid naar God soms lastig; vergeving vragen is pijnlijk in relaties. ook al weet je je geliefd, je weet dat je de ander pijn gedaan hebt en dat je die pijn het gespreksonderwerp gaat maken. tijd en aandacht ligt ook moeilijk. de tv, de sport, de club, de kerkelijke aktiviteiten, het gezin, het werk, alles vraagt tijd en energie. God heeft qua tijd, energie en aandacht veel concurrentie. net als in een huwelijk nemen we God soms voor lief. roofbouw noemen we dat en het holt de relatie uit.

Jezus verteld in 3 gelijkenissen hoe mensen verloren gaan: het schaap dat door 'het leven' bijna ongewild afdwaalt en vast komt te zitten; de geldstukken die vanwege 'gedoofde Geest' (lamp) en traditie (stof) in hun geestelijk huis zoek geraakt zijn en de onwilligge zoon die ervoor kiest om bij zijn vader weg te gaan.

wat ik hierboven schreef valt onder het verloren schaap. ongemerkt en ongewild (maar wel door eigen keuzes!) is het schaap opeens buiten de kudden en van de herder vandaan. (de keuzes zijn meestal klein en lijken niet zo relevant, maar bij elkaar opgeteld is het dodelijk)

Wat is geloof? een kaartje naar de hemel? nee toch. geloven is dusdanig weten wie Christus voor ons is dat we ons doen en laten daarnaar aanpassen. geloven is vertrouwen dat God ons de kracht geeft om in alle omstandigheden goede keuzes te maken. zonde is daarom altijd een uiting van ongeloof. we vertrouwden God niet genoeg en kozen onze eigen oplossing.

geloven is geen overtuiging, filosofie of leer, het is aktief handelen. daarom is 'geloof' zonder werken dood. God geeft ons door zijn Geest de kracht om goed te doen.

wat heeft dit alles te maken met 'eens gered, altijd gered'? als geloof iets vaags abstracts is, iets wat je 'hebt' of niet, dan is de vraag reeel; maar als geloof bovenal leven vanuit een herstelde relatie is, dan is de hele vraag stomzinnig! Wie de Vader kent, vraagt zich niet af of hij de Vader wel kent. wel blijft het zaak om naar de wil van de Vader te blijven leven en niet te doen als de onwillige zoon.

[maaarten]

twijfelen over je geloof is m.i. een vreemde zaak. want geloof is niet een gedachte of een leer oid. zoals hiervor al gezegd is we vertrouwen niet op ons geloof maar op Jezus. als je Jezus kent, dan twijfel je toch niet of je hem kent??? twijfel je vaak of je je natuurlijke vader wel kent? nee toch.

Maar waarom zijn er dan velen die denken naar de hemel te gaan, waartegen Jezus zal zeggen 'ik heb u niet gekend'?

Wat is er nu raar aan om je af te vragen of je Jezus echt kent, wanneer het een feit is dat er velen zijn die zeggen en denken Hem te kennen, terwijl ze da niet doen? Het is toch volstrekt logisch om, wanneer je dat constateert, je af te vragen of het bij jou dan wel echt is.

Het lijkt me heel gevaarlijk om dat als een vreemde zaak te bestempelen; niet iedereen die zegt 'Heere Heere' zal het Koninkrijk binnengaan!

"Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Here, Here, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd en in uw naam boze geesten uitgedreven en in uw naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij werkers der wetteloosheid."

Het gaat hier om mensen die nadrukkelijk Jezus belijden als Heere, die in Zijn naam geprofeteerd (denken te) hebben, en in Zijn naam boze geesten (denken te) hebben uitgedreven, en in Zijn naam zelfs vele wonderen (denken te) hebben gedaan! Zelfs als je profeteert, Jezus belijdt als Heere, boze geesten uit kan drijven, en vele wonderen doet, kan je geloof vals zijn en kan het zo zijn dat je Jezus helemaal niet kent. Wij mensen bedriegen onszelf zo makkelijk en denken soms de Heere Jezus te kennen, terwijl wij dat helemaal niet doen. We denken goede werken in Zijn naam te doen, door de kracht van de Heilige Geest, misschien zelfs wonderen, maar sommigen kennen nog steeds Jezus niet. Denk je echt dat de groep mensen die hier beschreven wordt niet van zichzelf zullen zeggen dat ze Jezus kennen? En toch kennen ze Hem niet.

Daarom is het raadzaam om na te gaan, of je Jezus wel echt kent, of dat je jezelf bedriegt, want wij weten dat velen zichzelf bedriegen en denken Jezus te kennen en met een ingebeelde Hemel naar de hel gaan.

Maar als je Jezus inderdaad kent, dan leidt dit zelfonderzoek uiteindelijk niet tot twijfel, maar juist tot meer vertrouwen. Want dan zul je zien dat je Jezus wel degelijk kent. En als je uiteindelijk tot de conclusie moet komen dat je Jezus niet kent, en velen zullen dat moeten doen, dan is dat ook mooi, want dan zie je je nood, en zal je je tot Jezus willen bekeren. Als iemand dan was gebleven bij dat dat zelfonderzoek maar vreemd is, dan had diegene misschien wel nooit ontdekt dat hij zichzelf bedroog en eigenlijk Christus niet kende, en was hij verloren gegaan.....

Maar omdat er zovelen zijn die zichzelf bedriegen, lijkt het soms alsof er velen van hun geloof afvallen. Terwijl ze eigenlijk Jezus nooit gekend hebben.

[1a2b3c]

Beste Maaarten, Zoals ik al eerder zei: de dingen die je noemt gaan over mensen die weliswaar belijden Jezus te kennen, en vele krachten in Zijn Naam hebben gedaan e.d. maar intussen ook vasthouden aan hun werken van wetteloosheid, en 'vergeten' om hun naasten goed te doen.
Mat.25:42 Want Ik ben hongerig geweest en u hebt Mij niet te eten gegeven; Ik ben dorstig geweest en u hebt Mij niet te drinken gegeven .... enz.
Jak.1:22 En wees daders van het Woord en niet alleen hoorders. Anders bedriegt u uzelf. 2:14 Wat voor nut heeft het, mijn broeders, als iemand zegt dat hij geloof heeft, en hij heeft geen werken? Kan dat geloof hem zalig maken? 15 Als er nu een broeder of zuster zonder kleding zou zijn en gebrek zou hebben aan dagelijks voedsel, 16 en iemand van u zou tegen hen zeggen: Ga heen in vrede, word warm en word verzadigd, en u zou hun niet geven wat het lichaam nodig heeft, wat voor nut heeft dat dan? 17 Zo is ook het geloof als het geen werken heeft, in zichzelf dood.

Als je geen bewuste zonden aan de hand houdt, (struikelen is iets anders) en je bent niet alleen een hoorder van het Woord maar ook met de daad, dan zou ik niet weten waarom je keer op keer jezelf zou moeten onderzoeken. Juist door op zelfbedrog te hameren durven mensen er nauwelijks aan te beginnen en/of komen niet tot geloofszekerheid.

[schelpje3]

Als je geen bewuste zonden aan de hand houdt, (struikelen is iets anders) en je bent niet alleen een hoorder van het Woord maar ook met de daad, dan zou ik niet weten waarom je keer op keer jezelf zou moeten onderzoeken. Juist door op zelfbedrog te hameren durven mensen er nauwelijks aan te beginnen en/of komen niet tot geloofszekerheid.

Bewuste zonden zeg je. Wat versta jij hier onder? Stelen, moorden, liegen enz?
Dat is al een wonder als een mens hiervoor bewaard wordt.
Maar er zijn ook bewuste zonden waar we ons niet bewust van zijn!
Klinkt in tegenspraak, maar is wel zo. Je zult eerst tot zondekennis moeten worden gebracht, wil je dat kunnen begrijpen.
ik zie hier regelmatig op het forum allerlei zonden goedgepraat worden.