Riska schreef:@Foppe1986: Naar mijn beste weten is het doen van Belijdenis tegenwoordig een heel bewuste keuze. Geen druk van de kerk, geen druk van mensen.
In mijn kerk is niet alle jaren meer een Belijdenisdienst, omdat men aarzelt, omdat men zich eerst wil verdiepen in wat er in de Schrift staat. En als er Belijdenis wordt gedaan is dat vaak in de leeftijd tussen eind 20 en midden 30.
In onze kerk is er een verdiepingscatechese, die zowel door mensen die overwegen Belijdenis te gaan doen en mensen die dat al (soms jaren en jaren geleden, zoals ikzelf) gedaan hebben.
De predikant legt uit, antwoordt op de vragen die er zijn op een manier die de mensen serieus neemt, hij legt met name verbanden tussen Jodendom en christendom. De parallellen en de tegenstellingen.
Hoi Riska:
Hoe kan een mens nou een bewuste keuze maken als hij/zij niet alle kanten van een verhaal te horen krijgt? Die verdiepingscatechese is niks meer en niks minder weer een middel om mensen te indoctrineren. Een dominee zal nooit het volledige verhaal tussen jodendom en christendom uitleggen. Waarom is een man een christelijke dominee, als hij zou vinden dat het jodendom en christendom niet op elkaar lijken? Daarom zal een dominee altijd vertellen dat het christendom voortvloeit uit het jodendom, en daar zal hij dan bijbelse teksten bij geven. Die hij dan volledig christelijk interpreteert. Is dat logisch? Ja. Is het zonder vooroordeel? Nee.
Je hebt het trouwens ook over zonder druk van de kerk, of van mensen. Maar nogmaals: Als je alleen maar de verhalen van de kerk hoort, dan zul je nooit ZELF tot een keuze kunnen komen. Simpelweg omdat ze je niet juist informeren.
Als een indiaan aan een andere indiaan van alles zal leren, zal die indiaan dan alle kennis tot zich kunnen nemen? Of zal die indiaan dan alleen de kennis der indianen tot zich nemen?
Als een jood aan een andere jood van alles zal leren, zal die jood dan alle kennis tot zich kunnen nemen?
Of zal die jood dan alleen de kennis der joden tot zich nemen?
Als een ethiopiër aan een andere ethiopiër van alles zal leren, zal die ethiopier dan alle kennis tot zich kunnen nemen?
Of zal die ethiopiër dan alleen de kennis der ethiopiërs tot zich nemen?
Kunnen die mensen dan tot een volledig oordeel kunnen komen?
Ik ga een voor jou misschien gekke vergelijking maken. Ik kom uit een 'rood' nest. Mijn vader was fervent SDAP-er en heeft ons uitgelegd waarom hij dat was en later - via bv. de Doorbraak - binnen de PvdA actief was. Ik heb daarvan dus veel meegekregen omdat het hem raakte. Is dat indoctrinatie? Ja, ik ben mijn leven lang trouw gebleven aan de PvdA en mijn dochter is daarin ook actief. Maar zowel mijn ouders als ikzelf, hebben óók het grote verhaal van God verteld.
Want PvdA kan op een ideologie gebaseerd zijn, het christendom is gegrondvest (dat is meer dan een basis, het heeft wortels) in Christus.
Ik begrijp hier werkelijk niks van. Wat wil je hier nou mee zeggen?
En juist dat laatste is ongeloofwaardig als je seculiere boeken leest van wetenschappers die zich hebben verdiept in het vroege christendom, of de afkomst van de verhalen uit de Bijbel (van andere volkeren namelijk). Of als je begrijpt wat Joden bedoelden met messias. Dat is nou net mijn hele punt. Juist omdat christelijke jongeren weinig lezen van de seculiere schrijvers en wetenschappers, kunnen ze geloven in een messias zoals de christenen dat zien. Juist omdat ze weinig kennis hebben (en als het kennis is, dan wel van een kleine minderheid in de wetenschappelijke kring) zien ze de denkbeeldige worst hangen en grijpen ze ernaar alsof het een levensreddend middel is.
Riska schreef: Goddank - en dat bedoel ik letterlijk - heeft mijn Godsbeeld handen, handen die mij opvangen als ik val... tot in de dood toe.
En verder ben ik het met Schelpje eens: je komt hier op een christelijk forum. Heb dan de beleefdheid om een hoofdletter te gebruiken als je het over God, over de Schepper hebt.
Als een christen van een flat springt, is de grond eronder net zo hard als dat een niet christen van een flat springt. Het is gewoon een denkbeeldige worst, die je voorgehouden wordt. Als je maar gelooft, dan komt het allemaal wel goed.
Dat vind ik zo'n hoogmoedig gebruik. Als ik het over zeus heb, mag ik dat dan wel zonder hoofdletter schrijven? Maar zodra ik het over de God der christenen heb, moet er ineens een hoofdletter bij. Anders voelt men zich beledigt?
Een worst is en blijft een worst, hoe hard je ook blijft geloven dat het je levend maakt.
