boer schreef:De letter die doodt, de Geest maakt levend.
Precies...
Over dood gesproken, de tekst : "de letter doodt en de Geest maakt levend" heeft alles te maken met de symboliek van het Hebreeuws en een veel misbruikte tekst t.a.v. Bijbelstudie.
Wij weten immers uit het Woord dat de schepping is ontstaan uit het Woord en identiek is met God, Joh. 1 vers 1. Als wij door gebrek aan kennis de Bijbel losmaken van de door God ingeschapen betekenis en hem als het ware door ontmythologisering van zijn Goddelijk karakter ontdoen wordt de Bijbel tot vorm, tot letter zonder meer en is hij gedoemd om in de tijd te verdwijnen en door de moderne vertalingen is men al een eind op weg, dan wel de weg kwijt.
Paulus maakt via bovenstaande tekst duidelijk dat hoewel geciteerd in verband met de wet die doodt er een duidelijk verbinding ligt tussen de schepping en God. Men denke aan de Boom der kennis die model staat voor de wet en het streven van de natuurlijke mens ( zijn vlees).
De mens verliest de zin van het bestaan zonder verbinding met God en houdt op mens te zijn.
De Boom der kennis die staat voor de wet en de verbinding aan het aardse, aan Adam die hieruit genomen is leidt alleen maar tot wetticisme en aangezien een christen zich een verloste noemt, vraag ik me vaak af, waarvan men verlost is.
Kent men het verlost zijn uit Mitsraim naar Kena-an en dus van de 2 naar de 1 of van de 380 naar de helft de 190?
Enige kennis van de bijbelse symboliek zou vele discussievragen zoals dit topic ophelderen en het Licht erop werpen.
Maar dan moet men zich stellen onder de genade en niet onder de heerschappij van wat dan ook.
