hubert schreef:Ik vind het ook een beetje ouderwets. Zeker in onze geseculariseerde situatie. Laten we liever proberen elkaar hoog te houden en samen te werken waar het mogelijk is. Wat moeten ongelovigen niet denken, laat staan jaloers worden?
Precies!!
marin schreef:@beantsje, wij hebben de geweldige voorziening van het kruis van Christus.
Hij voorzag in een volkomen en vrije verzoening en er is genade in overvloed voor alle mensen.
Het kruis moet ons tot eerbied voor de grote wet van God brengen. Het moet ons tot het inzicht brengen dat ieder gebod van God een uitdrukking van oneindige liefde is.
Helemaal mee eens!
Het moet ons laten zien dat Jezus niet stierf om ons een aflaat voor de zonde te geven.
Dat Jezus zou zijn gestorven om ons een aflaat te geven, is een opvatting die niet strookt met de katholieke leer; Jezus stierf niet om ons een aflaat te bezorgen. Een aflaat heeft niets, maar dan ook niets met de vergeving te maken. Het is een ingewikkeld verhaal, maar zelfs in de tijd van de aflatenhandel was dat niet het geval. Al waren er handelaren in aflaten die dat wel wilden doen geloven, maar dat is nooit de leer van de kerk geweest.
Integendeel, Hij stierf om de werken van de duivel te verbreken en om die oude mens ter dood te brengen en om die oude zondige natuur, die wij liefhebben, te vernietigen en om ons te voorzien van een nieuwe natuur, een goddelijke natuur, zodat wij door Zijn genade gehoorzaam kunnen zijn aan de gehele wil van God.
Hier moet ik even over nadenken. Eerste zin: denk ik exact zo over. Hij stierf om de werken van de duivel te verbreken. Maar de tweede helft van de zin? Om de oude mens ter dood te brengen? Die klinkt mij dan weer wat vreemd in de oren. Al is het wel zo, dat wij met Christus zijn gestorven en opnieuw geboren zijn. Maar is het Christus die de oude mens ter dood brengt? Zou je dat eens toe willen lichten? Laatste stuk: om ons te voorzien van een nieuwe natuur etc. kan ik weer volmondig onderschrijven.
Genade is er niet alleen voor reeds begane zonden. Genade is goddelijke kracht. Het is het leven van Christus in de ziel, om ons leven te herstellen, te hervormen en in overeenstemming te brengen met de wil van God.
De gerechtigheid van Christus bedekt geen enkele zonde en kan ook geen enkele zonde of veronachtzaamde plicht bedekken.
Het bedekt de zondaar, niet de zonde. Het verschil tussen die twee begrippen is leven en dood.
Ook helemaal mee eens.
Strikt genomen vergeeft God de schuld van de zonde. Dat wil zeggen onze verantwoordelijkheid in de zonde. De zonde zelf als onreinheid kan niet vergeven worden. Zij moet uitgeroeid, uitgedelgd, en vernietigd worden.
Ik denk dat ik exact hetzelfde bedoel, al is mijn woordkeuze ietsje anders.
De ware bedekking is de Heilige Geest. De Heilige Geest verleent gerechtigheid aan de gelovige. Het aanvaarden van de Heilige Geest is het aanvaarden van het leven van Christus in de ziel. De Heilige Geest is de vertegenwoordiger van Christus. Deel hebben aan de Geest betekent deel hebben aan het leven van Christus.
De Schrift zegt: “Wij worden behouden door Zijn leven.”
Het woord bedekking ken ik eigenlijk niet. De rest van het verhaal; volkomen mee eens.
Zien wij nu het verschil tussen de ware en de valse bedekking?
De valse bedekking bestaat uit alles wat wij doen of geloven, zelfs de ware leerstelling van de gerechtigheid door het geloof, wat niet een einde aan zonde maakt in ons leven. Wij hebben de ware leer nodig, maar de leer is niet de bedekking. Het gevolg van deze leer is het belangrijkste.
De valse bedekking bestaat uit alles wat wij kunnen bedenken waardoor wij dag na dag en jaar na jaar doorgaan, terwijl wij zonde op zonde stapelen en onze oude karaktergebreken en fouten meedragen. Is het nu niet de tijd om de hardnekkige zonden weg te doen?
Wij moeten ons aandeel in de strijd doen, strijden in Zijn kracht om te kunnen overwinnen.
Op zich ook helemaal mee eens. Als je ècht met hart en ziel Christus wilt aanvaarden in heel je leven, kan het niet zo zijn dat er nog delen in je leven zijn, die je daarvan uit wilt sluiten. Met andere woorden: waarin je nog gewoon door wilt gaan met dingen, waarvan je weet dat ze fout zijn. Of die je eigenlijk niet wilt onderzoeken, of ze misschien zondig zijn, omdat je eraan gehecht bent.
Anderzijds is het zo, dat dit helaas niemand lukt, om radicaal je leven zó te wijzigen, dat je nooit meer zult zondigen. ("De geest is gewillig, maar het vlees is zwak...")
Ik weet zeker, dat onze beider kerken daar exact zo over denken.
En misschien is het nuanceverschil hier tussen de reformatorische en katholieke kerk, dat de reformatorische er meer de nadruk op legt, dat je nu echt (moreel) verplicht bent, om te strijden tegen de zonde, terwijl de katholieke kerk het meer noemt, dat je als mens groeien mag, zodat je dankzij de genade van Christus steeds meer mag worden tot die mens, zoals God je bedoeld heeft (en dus steeds meer bevrijd van je zondige natuur).
Enkel de genade van Christus is nodig en is ook genoeg! Maar de aanvaarding van die genade is nooit een vrijblijvend iets. Dat is een radicale keuze, hoe je het ook bekijkt/formuleert en in welke kerk je ook zit.
Ik ben blij, dat we het nu over de kern hebben. Thanx.
