Zondag rustdag of herdenkingsdag?

[Wilsophie]

Wat wil je eigenlijk zeggen dan?
Ik ken helemaal geen eetgewoonten en geen enkele gewoonte, bovendien is niets in zichzelve onrein dan die acht het onrein te zijn.

[mohamed]

Bedankt alvast, een ieder, voor het meedenken.

Graag gedaan, wat mij het meeste fascineert, is dat er door de apostelen over zaken als een glaasje wijn wordt geschreven als zijnde goed voor de maag, maar dat zelfs op het Apostelconvent in Jeruzalem geen woord gerept werd over een veranderde inzetting van de sabbath door een onveranderlijk God, die geen zweem van verandering kent.
(Desalniettemin blijf ik bij een sabbath voor de joden, die haar voorafschaduwende betekenis gekregen heeft door Christus)
(het ''heden , wanneer gij Zijn stem hoort", uit hebreeen)

Dat is een citaat uit psalmen als ik me niet vergis en hoezo een sabbat voor de joden als er geen onderscheid is in Christus? Bovendien zijn messias belijdende joden in 95% van de gevallen geen echte joden volgens de halacha.

[pitboel]

Desalniettemin blijf ik bij een Sabbath voor de joden, die haar voorafschaduwende betekenis gekregen heeft door Christus

Sorry, dit vat ik niet.
God de Schepper, die de sabbath instelde, heeft dat toch gedaan - als het ware - terugziende? Namelijk nadat en omdat hij na zes scheppingsdagen rustte/ophield, heiligde Hij deze dag. Dat is universeel bedoeld geweest en heeft bovendien toch niets 'voorafschaduwends'? Of is daar een Bijbelse aanwijzing voor?

Als ik de Bijbel goed lees zie ik dat dit sabbatsgebod voor de Joden gold, maar ook voor degenen die zich bij de Joden aansloten. Daar is m.i. geen verandering in gekomen...
En gelet hierop, dat dit nog altijd geldt voor de Joden: zouden heidenen dan moeten beslissen dat er voor niet-Joden iets anders is gekomen? ... en met de zondag zelfs iets volstrekt afwijkends? Nee, en ik denk dat we het daarover eens zijn.

Ik maak uit de Bijbel sowieso niet op dat God er twee 'systemen' (weet even geen betere term) naast elkaar op na houdt. Eén vorm voor de Joden, de natuurlijke takken, en een andere vorm voor de ingeënte takken? Nee.
Hij is een Enig God. Uniek, maar ook één-voudig. Bij Hem komt de zondag niet vandaan, noch naast, noch in plaats van de Sabbath.
Maar ook een soort twentyfour-seven levenswijze verdedigen voor niet-Joden naast een aloude 6+1 weekindeling voor Joden lijkt me nogal geforceerd. En niet Bijbels gefundeerd.

Vanwaar toch steeds die gretigheid om de verschillen tussen Joden en niet-Joden te benadrukken?
Antwoord: ons kleeft de erfenis uit een afschuwelijk anti-Judaïstisch religieus verleden aan. Toegegeven: de Joden haatten de christenen (Stefanus, Paulus) en in reactie daarop kwam de wederhaat door heiden-christenen. (Na de verwoesting van Jeruzalem namen Joodse-christelijke invloeden af en kreeg de bisschop/gemeente van Rome, merendeels uit de heidenen, het voor het zeggen. Daar ligt de bron van het Rooms Kath. antisemitisme. Maar moeten wij nu nog steeds om die reden met dezelfde vertroebelde blik de Bijbel lezen?

God heeft heilzame inzettingen gegeven voor heel Zijn volk. En de mens heeft Hem nadien woorden in de mond gelegd die Hij nooit gesproken heeft.
Doen wij onze God niet ernstig tekort met onze visies, die uit ingewikkelde theologische constructies zijn optrokken? Ik vrees het...

Laten Joden zich bekeren tot de God van het Nieuwe Testament, en (wij) heiden-christenen tot de God van het Oude Testament.

[Wilsophie]

Ik maak uit de Bijbel sowieso niet op dat God er twee 'systemen' (weet even geen betere term) naast elkaar op na houdt. Eén vorm voor de Joden, de natuurlijke takken, en een andere vorm voor de ingeënte takken? Nee.
Hij is een Enig God. Uniek, maar ook één-voudig. Bij Hem komt de zondag niet vandaan, noch naast, noch in plaats van de Sabbath.

Dat is juist maar de Bijbel kent in ieder geval 2 verbonden, het oude en het nieuwe verbond en de Jood heeft dus blijkbaar een keuze want die is als verbondsvolk onder dat oude verbond geplaatst en kan leven volgens die normen en wetten maar miskent dan het werk van Christus.

Wij heidenen zijn nooit ergens onder geplaatst dan onder de genade van Christus.
En omdat dat mogelijk was na dood en opstanding vieren wij dè dag waarop bovenstaand tot stand kwam. Zo simpel is het.

[pitboel]

En omdat dat mogelijk was na dood en opstanding vieren wij dè dag waarop bovenstaand tot stand kwam. Zo simpel is het.

Zeg ik het dan goed dat: de viering van de Sabbath onbetwistbaar door God is ingesteld en de viering van de zondag door de mens?

Wilsophie, zou je kunnen/willen aangeven of c.q. in hoeverre voor jouw gevoel de zondag te vergelijken is met de zevende dag der week die door God geheiligd is, en middels het vierde gebod een bijzondere dag is?
of anders gezegd: of het vieren van de zondag ook een relatie heeft met het onderhouden van vierde gebod?

Ik heb namelijk het idee dat in de leer van de kerk der eeuwen de ene dag (zondag) de functie en 'status' van de andere dag heeft overgenomen. Volgens 'de leer' geldt het vierde gebod dan ook voor de zondag.

Ben jij het daarmee eens of geldt het vierde gebod gewoon helemaal niet meer? Ook niet voor Joden die Christus als de Messias zien en als hun Heiland hebben aangenomen. Thanks.

[Wilsophie]

Ben jij het daarmee eens of geldt het vierde gebod gewoon helemaal niet meer? Ook niet voor Joden die Christus als de Messias zien en als hun Heiland hebben aangenomen. Thanks.

Dit is zo een treffende verblijdende opmerking. Inderdaad ook voor hen zijn de geboden onder het Oude Verbond niet van toepassing en blijven zij Jood zoals jij en ik Nederlands blijven, maar volgens de Bijbel behoren zij bij het volk van Eerstlingen waar elke dag een leven is uit Christus , dus een opstandingsdag.
Je het het goed begrepen. Houd het vast BROERTJE!

[Wiepie]

Sorry, dit vat ik niet.
God de Schepper, die de sabbath instelde, heeft dat toch gedaan - als het ware - terugziende? Namelijk nadat en omdat hij na zes scheppingsdagen rustte/ophield, heiligde Hij deze dag. Dat is universeel bedoeld geweest en heeft bovendien toch niets 'voorafschaduwends'? Of is daar een Bijbelse aanwijzing voor?

Als ik de Bijbel goed lees zie ik dat dit sabbatsgebod voor de Joden gold, maar ook voor degenen die zich bij de Joden aansloten. Daar is m.i. geen verandering in gekomen...
En gelet hierop, dat dit nog altijd geldt voor de Joden: zouden heidenen dan moeten beslissen dat er voor niet-Joden iets anders is gekomen? ... en met de zondag zelfs iets volstrekt afwijkends? Nee, en ik denk dat we het daarover eens zijn.

Ik maak uit de Bijbel sowieso niet op dat God er twee 'systemen' (weet even geen betere term) naast elkaar op na houdt. Eén vorm voor de Joden, de natuurlijke takken, en een andere vorm voor de ingeënte takken? Nee.
Hij is een Enig God. Uniek, maar ook één-voudig. Bij Hem komt de zondag niet vandaan, noch naast, noch in plaats van de Sabbath.
Maar ook een soort twentyfour-seven levenswijze verdedigen voor niet-Joden naast een aloude 6+1 weekindeling voor Joden lijkt me nogal geforceerd. En niet Bijbels gefundeerd.

Vanwaar toch steeds die gretigheid om de verschillen tussen Joden en niet-Joden te benadrukken?
Antwoord: ons kleeft de erfenis uit een afschuwelijk anti-Judaïstisch religieus verleden aan. Toegegeven: de Joden haatten de christenen (Stefanus, Paulus) en in reactie daarop kwam de wederhaat door heiden-christenen. (Na de verwoesting van Jeruzalem namen Joodse-christelijke invloeden af en kreeg de bisschop/gemeente van Rome, merendeels uit de heidenen, het voor het zeggen. Daar ligt de bron van het Rooms Kath. antisemitisme. Maar moeten wij nu nog steeds om die reden met dezelfde vertroebelde blik de Bijbel lezen?

God heeft heilzame inzettingen gegeven voor heel Zijn volk. En de mens heeft Hem nadien woorden in de mond gelegd die Hij nooit gesproken heeft.
Doen wij onze God niet ernstig tekort met onze visies, die uit ingewikkelde theologische constructies zijn optrokken? Ik vrees het...

Laten Joden zich bekeren tot de God van het Nieuwe Testament, en (wij) heiden-christenen tot de God van het Oude Testament.

Ik ben het bijna helemaal met je eens. Ik denk dat de sabbat zeker wel een voorafschaduwing is van iets wat nog gaat komen.
Het is de vraag waarom wij geneigd zijn onderscheid te maken tussen tot Christus bekeerde Joden en de Christenen uit de heidenen. God wil dat we allen 1 (echad) in Christus zijn waarbij we allemaal geënt mogen zijn aan de edele olijf. Laten we die bron los dan moeten er allerlei ingewikkelde theologische constructies verzonnen worden om onze afgeweken keuze te 'rechtvaardigen'.

[Wilsophie]

Ik ben het bijna helemaal met je eens. Ik denk dat de sabbat zeker wel een voorafschaduwing is van iets wat nog gaat komen.
Het is de vraag waarom wij geneigd zijn onderscheid te maken tussen tot Christus bekeerde Joden en de Christenen uit de heidenen. God wil dat we allen 1 (echad) in Christus zijn waarbij we allemaal geënt mogen zijn aan de edele olijf. Laten we die bron los dan moeten er allerlei ingewikkelde theologische construvraag acties verzonnen worden om onze afgeweken keuze te 'rechtvaardigen'.

De sabbath is zeker een afschaduwing van zaken t.a.v. Israël die nog in vervulling moeten gaan.
Het is geen enkele twijfel dat er geen onderscheid is tussen Jood en Griek als je het hebt over wedergeborenen.
Maar er is wel onderscheid tussen de ongelovigen en gelovigen en tussen gelovigen en de ongelovige staat Israél ,als het gaat over de vijgenboom of de olijfboom gaat het altijd over een natie en niet over het individu, men leze Rom 9,10 en 11.

[pitboel]

De sabbath is zeker een afschaduwing van zaken t.a.v. Israël die nog in vervulling moeten gaan.

Dit zou heel goed kunnen;
de vraag is dan gerechtvaardigd: komt deze vaststelling uit de Bijbel? Zo ja, waar de Bijbel in directe zin erover spreekt? Zonder directe tekstverwijzing is voorzichtigheid geboden.

... Ik denk dat de sabbat zeker wel een voorafschaduwing is etc...

Ik denk ook weleens iets bijvoorbeeld:
- als de kruisiging en het sterven van Jezus op 'woensdagmiddag' was, dan was dat dus precies op het midden van de week: drie en een halve dag... hmm, toeval?
- als de opstanding op Sabbath was, dan is de symboliek krachtig als dynamiet: de Zoon overwint de dood en het graf op de heilige dag van Zijn Vader. De dag die de Mensenzoon al tijdens Zijn aardse leven bij uitstek gebruikte om te verlossen, om de mens heil te brengen tot eer van Zijn Vader. En anderzijds wekt God Zijn Zoon op, op de dag die Hij van oudsher heiligde (en waar Hij Zelf nooit een einde aan heeft gesteld).
Gods wil dat allen één zijn: Sabbath-vierders en opstandingsdag-herdenkers vinden elkaar op dezelfde ene geheiligde weekdag.

Een eerlijke vraag: hebben we de moed onszelf toe te staan om dit: opstanding op Sabbath, als reële mogelijkheid te zien? Of sluiten we angstig onze ogen omdat dit misschien ons vertrouwde 'zondagsgeloof' bedreigt? Ik zeg 'zondagsgeloof', maar met eerbied, want ik ben er zelf mee opgegroeid en leef nog altijd met dankbaarheid ditzelfde ritme, hoewel niet meer met de overtuiging die anderen (nog) wel hebben...

Hele volksstammen geloven dat in de Bijbel staat op welke dag Christus is opgestaan. Het is niet zo. Er staat alleen wanneer het lege graf gevonden is... De rest bestaat uit aannames.
Ook in het geval dat met het onlogisch vertaalde 'eerste dag der week' werkelijk de zondag is bedoeld, is nog altijd niet uit te sluiten dat Hij op Sabbath opstond! Lees maar.
OK, dit laatste is een zwakke theorie, desondanks wel een kloppende; laten we ons vooral realiseren dat het gebouw van de zondagsheiliging staat op een fundament van vertaaltrucjes en geforceerde tekstuitleg.

Maar opnieuw zeg ik: zonder directe teksten blijft voorzichtigheid geboden. Wat de Bijbel niet expliciet vermeldt, moeten we niet met al te grote stelligheid beweren, we kunnen het zomaar mishebben...

Zegen, licht en vrede gewenst.

[Wiepie]

Ik denk ook weleens iets bijvoorbeeld:
- als de kruisiging en het sterven van Jezus op 'woensdagmiddag' was, dan was dat dus precies op het midden van de week: drie en een halve dag... toeval?
- als de opstanding op Sabbath was, dan is de symboliek krachtig als dynamiet: de Zoon overwint de dood en het graf op de heilige dag van Zijn Vader. De dag die de Mensenzoon al tijdens Zijn aardse leven bij uitstek gebruikte om te verlossen, om de mens heil te brengen tot eer van Zijn Vader. En anderzijds wekt God Zijn Zoon op, op de dag die Hij van oudsher heiligde en waarvan Hij nooit heeft gesteld dat dit als 'beëindigd' moet worden gezien. Sterker nog: Sabbath-vierders en opstandingsdag-herdenkers vinden elkaar op dezelfde ene heilige weekdag.

Staan we onszelf toe om dit als mogelijkheid te zien, of sluiten we onze ogen omdat het ons vertrouwde 'zondagsgeloof' bedreigt? Ik zeg 'zondagsgeloof', maar met eerbied, want ik ben er zelf mee opgegroeid en leef nog altijd met dankbaarheid ditzelfde ritme, hoewel niet meer met de overtuiging die anderen (nog) wel hebben...

Maar ook hier zeg ik: zonder directe tekstverwijzing is voorzichtigheid geboden. Wat de Bijbel niet expliciet vermeldt, moeten we niet met al te grote stelligheid beweren, we kunnen het zomaar mishebben...

Zegen, licht en vrede gewenst.

Ja, er zijn tekstverwijzigen vanuit o.a. Genesis waarin de sabbat verwijst naar de dingen die nog gaan komen. Ik weet ze even niet uit mijn hoofd, maar zal ze opzoeken zodra ik terug ben (Overigens ook dat de dag des Heeren inderdaad spreekt over de oordeelsdag vanuit Openbaringen.) Helemaal met je eens dat we zonder directe tekstverwijzingen is voorzichtig moeten zijn zomaar dingen te zeggen. We laten vaak te snel ons eigen vlees spreken en trekken soms te snel conclusies op basis van wat ons soms jarenlang ingeprent is geweest (althans ik wel). Ik kom er hopelijk morgen even op terug en ga eerst... sabbat vieren met mijn gemeente Sjalom!

[marin]

Het vierde gebod geen schaduwdienst.
De tempeldienst kon geheel verdwijnen, omdat alles wat daar gebeurde schaduw was van het lichaam van Christus (Hebr. 10:1).
De wet der geboden in inzettingen bestaande is door Hem vervuld (Ef. 2:15 en Kol. 2:14).
Het vierde gebod valt hier niet onder. Het is immers geen schaduw van Christus en Zijn werk.
In Hebr. 4:4 kunnen we lezen, dat de rust van God de rust van Gen. 2:1-3 is. De oudtestamentische sabbat was geen schaduw van de rust die Christus verwerven zou.
De rust van God is de werkelijkheid vanaf de schepping van de wereld. De Hebreeënbrief zegt dan ook, dat de gelovigen in de nieuwtestamentische bedeling in deze rust zullen ingaan.
Het vierde gebod kan dan ook geen schaduw genoemd worden van hetgeen komen moest (Kol. 2:17), het is een directe vrucht en een belofte van deze rust van God.
En de belofte van het ingaan in deze rust staat nog steeds open, daar heeft de komst van Christus geen verandering in gebracht.

[boer]

Dat is een citaat uit psalmen als ik me niet vergis en hoezo een sabbat voor de joden als er geen onderscheid is in Christus? Bovendien zijn messias belijdende joden in 95% van de gevallen geen echte joden volgens de halacha.[/quote]
Het lijkt de self-proclaimed gemeente wel, daarvan gaat ook maar 5 % aan het Avondmaal.
In Christus valt het onderscheid weg.Ik bedoelde te zeggen dat de sabbath en zondag gewoon niets met elkjaar te maken hebben. de eerste is door God ingesteld voor de joden in de wet/onderwijs (die 430 jaar na het verbond met Abraham pas kwam, en slechts tijdelijk was totdat Christus kwam), de zondag werd door mensen ingesteld, niet als rustdag, maar als feestdag, om Zijn opstanding te herdenken (al dan niet op zondag, heel vroeg, maar wellicht al de avond ervoor).
Rustdag en feestdag hebben niets gemeen.
De geimplementeerde oplegging van mag wel/ mag niet op zondag is dan ook een vorm van geveinsde nederigheid opleggen die helemaal ingaat tegen de christelijke vrijheid.

[Optimatus]

Het is vrijheid als ik zelf kan bepalen of ik rust op zondag of niet.

[Race406]

In Christus valt het onderscheid weg.

Dus ook het onderscheid wat je maakt inzake sabbath of zondag. Laten we elkaar hierin toch vrijlaten in plaats van iedere keer weer te dwepen! Het topic gaat over de ZONDAG, of dat rust- of herdenkingsdag is, NIET of je wel of niet op zaterdag naar de kerk moet!

Ik bedoelde te zeggen dat de sabbath en zondag gewoon niets met elkjaar te maken hebben. de eerste is door God ingesteld voor de joden in de wet/onderwijs (die 430 jaar na het verbond met Abraham pas kwam, en slechts tijdelijk was totdat Christus kwam)

Dus is het sabbathsgebod ook vervallen toen Christus kwam? Dat gebod stond namelijk in de wet die volgens jou vervallen is...

[schelpje3]

Voor mij betekent vrijheid op zondag in vrede naar de kerk kunnen. In veel andere landen kan dat niet!
En al is de zondag allang geen "rust" dag meer, toch ben ik er heel blij mee.
Hoe lang nog?