Kindernevendienst... moet dat nou?

[schelpje3]

Jammer Schelpje, dat je geen feedback kan verdragen op jou manier van reageren. Schaapje heeft m.i. wel gelijk.

Ik kan het even niet meer volgen.

[schelpje3]

Kindernevendienst betekent bij ons: verhalenderwijs aan de kleintjes vertellen en iets daarna: een kleurplaat of zo, die ze thuis verder mogen afmaken.
Voor de oudere kinderen is het een vorm van catechese. Bepaald niet oppervlakkig.

Kinderen die de kindernevendienst bezochten haken niet allemaal af, zoals je zou kunnen opmaken uit wat je schrijft. Er haken jonge mensen af ja, maar er zijn ook verscheidene die later bijdragen aan het kerkenwerk, voor de jeugd en in de kerkenraad. Zoiets kun je nooit algemeen stellen.

Je generaliseert nu zelf ook als het gaat om andere kerken, zoals jij ze noemt de 'linkse kerken'.
Het is niet: "je" bekeert je, maar God bekeert mensen - of brengt ze tot inkeer/bekering.
En er wordt dan niet maar - grofweg samengevat - op los geleefd.

Als mijn woorden verkeerd geinterpreteerd worden, is het logisch dat het aan mij zou liggen.
Wat jij hier aanvoert, heb ik helemaal niet gezegd! Ik heb hardop gevraagd of er misschien een onderzoek zou zijn of zou moeten komen waar de meeste afhakers vandaan komen!
Verder noem ik het links, omdat rechts dergelijke nevendiensten helemaal niet kent en er niets van wil weten.
Dat houdt GEEN waardeoordeel in, maar is een constatering.
Zoals in vele andere topics ook al aan de orde is geweest, wat het verschil tussen links en rechts is.
Waarom mag iemand haar vraagtekens niet zetten bij een kindernevendienst?
Ik heb gezegd dat ik niet mordicus tegen ben, maar begrijp het nut niet, enfin, die redenen heb ik al opgeschreven.

[Riska]

Ik ben niet mordicus tegen een nevendienst, maar het is m.i. onnodig en geeft een verkeerd signaal af, nl dat een kerkdienst niet geschikt zou zijn voor kinderen.

In alles wat er gebeurt binnen de dienst weten de kinderen dat zij welkom zijn. Dat zij erbij horen. En juist omdat de taal van een preek moeilijk is, wordt aan de kinderen in de kindernevendienst het verhaal op hun niveau verteld. Dat wordt gedaan door mensen die terdege toerusting hebben gehad van de predikant. Die ze op dingen wijst waar hij in de preek aandacht geeft. Het is nl. zo dat het leesrooster van kindernevendienst en hoofddienst in onze gemeente altijd gelijk zijn.
Als er gepreekt is komen de kinderen terug in de hoofddienst en maken verder alles mee.

Ik persoonlijk denk dat mw. een cruciaal punt aangeeft: als er niet over doorgesproken wordt thuis, is de kans groot dat het snel wegzakt, dat het niet beklijft. Verantwoordelijkheid dus van ouders.
Daar voeg ik een belangrijke zaak aan toe: als op een gegeven moment de klad komt in wekelijks naar de kerk gaan, als ouders een keer iets anders gaan doen - hoe wil je dan aan kinderen duidelijk maken dat kerkbezoek "hoort" bij het geloofsleven en belangrijk is/kan zijn?
Niet kinderen haken af vanwege kindernevendienst vroeger, maar veelal omdat ouders afhaken. En als ze eenmaal weg zijn, krijg je ze niet of nauwelijks meer terug.

[schelpje3]

In alles wat er gebeurt binnen de dienst weten de kinderen dat zij welkom zijn. Dat zij erbij horen. En juist omdat de taal van een preek moeilijk is, wordt aan de kinderen in de kindernevendienst het verhaal op hun niveau verteld. Dat wordt gedaan door mensen die terdege toerusting hebben gehad van de predikant. Die ze op dingen wijst waar hij in de preek aandacht geeft. Het is nl. zo dat het leesrooster van kindernevendienst en hoofddienst in onze gemeente altijd gelijk zijn.
Als er gepreekt is komen de kinderen terug in de hoofddienst en maken verder alles mee.

Ik persoonlijk denk dat mw. een cruciaal punt aangeeft: als er niet over doorgesproken wordt thuis, is de kans groot dat het snel wegzakt, dat het niet beklijft. Verantwoordelijkheid dus van ouders.
Daar voeg ik een belangrijke zaak aan toe: als op een gegeven moment de klad komt in wekelijks naar de kerk gaan, als ouders een keer iets anders gaan doen - hoe wil je dan aan kinderen duidelijk maken dat kerkbezoek "hoort" bij het geloofsleven en belangrijk is/kan zijn?
Niet kinderen haken af vanwege kindernevendienst vroeger, maar veelal omdat ouders afhaken. En als ze eenmaal weg zijn, krijg je ze niet of nauwelijks meer terug.

Je tweede alinea stem ik volledig mee in en heb ik ook gezegd.
Is er bij jullie geen zondagsschool dan?
Maar wat bedoel je met de klad erin komen? Dan leef je als ouders je kinderen dus verkeerd voor? Ik zet er maar een vraagteken achter, voordat mij weer een oordeel wordt opgeplakt.
Je kinderen VOORLEVEN is vele malen belangrijker dan slechts erover vertellen. Kinderen pikken nl. ook dingen op zonder dat er iets gezegd wordt. Toch?

[Riska]

Nee, er is bij ons geen zondagsschool, dat wordt vervangen door de kindernevendienst.
En met de klad erin komen bedoel ik dat ouders bv. een keer thuisblijven - om wat voor reden dan ook. En ja, voorleven is het belangrijkste.
Alleen denk ik dan persoonlijk niet alleen/gelijk aan een kerkdienst bezoeken, - ook - maar vooral thuis - hoe we leven uit ons geloof. Of ze er iets van zien.
Overigens moeten we geloof en afhaken van kerkbezoek niet met elkaar verwarren.
Ik ken legio mensen die geloven, maar afgehaakt hebben wat de kerk als instituut betreft.

[schelpje3]

Ik ook Riska. En laten we eerlijk zijn, als het van de mensen of van een instituut af moet hangen, is het zeer te begrijpen als mensen soms afhaken.

[jeepeecee]

Wij hebben geen kindernevendienst, maar als ik het goed begrijp is zo'n dienst eigenlijk zondagschool onder de kerkdienst?
Ik heb het idee dat mensen die er op tegen zijn welde kinderen naar de zondagschool doen. Dus daar zit eigenlijk niet het 'probleem' Alleen wanneer dat dan gehouden moet worden. De naam veranderd alleen.
En waarom zou het voor de kinderen dan niet en-en kunnen zijn. Eerst als gezin naar de kerk, en dan op hun eigen niveau naar de zondagschool.

[ajl]

En naar de kerk en zondagschool zou voor ons echt niet kunnen. Dan zou je echt de hele dag heen en weer reizen van en naar de kerk en blijft er helemaal geen tijd meer over om iets met het gezin te doen.
Wij hebben zondagschool tijdens de kerkdienst. De kinderen van 4-10 jaar gaan bij het laatste lied voor de preek naar de zondagschool en komen niet meer in de dienst terug. Voor de kinderen tot 4 jaar is er een oppas, waarbij ze voor de 2-3 jarigen ook een thema hebben met bijelverhaal en liedjes.
Ik vind het erg opbouwend. Ik was het van huis uit niet gewens, maar ik merk dat ze er zoveel van op steken.

[schelpje3]

Wij hebben geen kindernevendienst, maar als ik het goed begrijp is zo'n dienst eigenlijk zondagschool onder de kerkdienst?
Ik heb het idee dat mensen die er op tegen zijn welde kinderen naar de zondagschool doen. Dus daar zit eigenlijk niet het 'probleem' Alleen wanneer dat dan gehouden moet worden. De naam veranderd alleen.
En waarom zou het voor de kinderen dan niet en-en kunnen zijn. Eerst als gezin naar de kerk, en dan op hun eigen niveau naar de zondagschool.

Ik vermoed welke dominee jullie hebben, dan is een nevendienst helemaal niet nodig!
Als je tenminste cgk bent?
Een zondagsschool wordt gehouden na de dienst, of tussen 2 diensten in bijv.
Als er een nevendienst is, gaan de kinderen eerst mee de kerk in en worden er halverwege uitgehaald.
M.a.w.: dit wordt veel te moeilijk voor jullie, zoiets.
Wij namen onze kinderen niet zo jong mee, pas als ze op de kleuterschool zaten. En dan beginnen met de wat kortere diensten, zoals biddagmiddag, 2e Paasdag. Het is met allemaal prima gegaan.

[ajl]

Bij ons heet het ook een zondagschool en wordt toch echt gehouden tijdens de kerkdienst ( en ook cgk)

[jeepeecee]

Ik snap wel wat er mee bedoeld word, maar het principe is het zelfde of het nu na of tijdens de dienst is. En ik vind het toch wel waardevol als je als gezin de hele dienst meemaakt.
En idd is het bij ons denk ik niet nodig . Voorlopig neem ik H. nog niet mee, want op vakantie was het niet zo'n succes En dat was helemaal een korte dienst. Maar ja, ze is dan ook nog maar 2,5 jaar. E. was nog stiller, die vond het een saaie preek, die was in slaap gevallen

[ajl]

En ik vind het toch wel waardevol als je als gezin de hele dienst meemaakt.

Waarom?
Je gaat nu toch ook niet samen naar de kerk? Of gaan ze beiden naar de oppas?
Het fijne van de zondagschool is dat ze toch samen het begin meemaken, maar ook meer meekrijgen van de bijbel dan dat ze naast je zitten. Dan kan je er thuis nog over doorpraten.

Ik kreeg als kind echt niets mee van de dienst, ik telde elke week opnieuw de stoelen, de stenen naar de kansel toe. Ik puzzelde welke cijfers ik van de psalmversen kon maken etc. Ik zat doorstil, maar echt iets meekrijgen ho maar. Ik ben blij dat nu in onze kerk wat anders wordt aangeboden en H straks fijn naar de zondagschool kan tijdens de dienst.

[schelpje3]

Waarom?
Je gaat nu toch ook niet samen naar de kerk? Of gaan ze beiden naar de oppas?
Het fijne van de zondagschool is dat ze toch samen het begin meemaken, maar ook meer meekrijgen van de bijbel dan dat ze naast je zitten. Dan kan je er thuis nog over doorpraten.

Ik kreeg als kind echt niets mee van de dienst, ik telde elke week opnieuw de stoelen, de stenen naar de kansel toe. Ik puzzelde welke cijfers ik van de psalmversen kon maken etc. Ik zat doorstil, maar echt iets meekrijgen ho maar. Ik ben blij dat nu in onze kerk wat anders wordt aangeboden en H straks fijn naar de zondagschool kan tijdens de dienst.

Heb je echt helemaal niets onthouden, van geen enkele preek? Ik zat vroeger ook rond te kijken, schijnbaar niet te luisteren, maar ik kan me zoveel herinneren. Met terugwerkende kracht. Dat is het wonderlijke.
Teksten waar ik toen helemaal niks van begreep, begrijp ik nu wel.
Het verbaasde bij mijn eigen kinderen ook hoe ze dingen oppikten, terwijl ik dacht dat ze totaal niet luisterden of soms sliepen.
De kerk is er voor iedereen, klein en groot!
Ik ging zelfs door de weeks mee met mijn vader, als hij elders ging kerken.
Denk in dit verband aan moeder Hannah, was haar zoon te klein voor de tempel?

[ajl]

Ik heb echt helemaal niets onthouden van geen enkele preek voor pakweg mn 20e jaar. Het ging allemaal volkomen langs mij heen

Ik ben het met je eens dat een kerk voor iedereen is, voor groot en klein. Je moet je echter ook realiseren dat de tijdsgeest wel anders is dan een jaar of 20 geleden. Het is niet meer natuurlijk dat kinderen 'automatisch' dezelfde weg volgens als hun ouders. Dat was het toen natuurlijk ook niet helemaal, maar de secularisering is wel steeds verder gegaan.

Ik meen ook ergens gelezen te hebben dat de keuze voor het volgen van God en trouw te blijven in de kerk niet gemaakt wordt in de pubertijd, maar al veel eerder, zo ongeveer rond de 8 of 9 jaar. Ik denk zeker dat er een taak voor de kerken ligt om al op jonge leeftijd de kinderen te inspireren. Alleen een woord vooraf in de preek
( wat meestal wordt gedaan, lijkt mij daarvoor onvoldoende).

Bij ons in de kerk is tijdens de dienst een zondagschool. Wat ik een groot voordeel vind, is dat ze zo al op heel jonge leeftijd kennis maken met hun kerkgenoten en hierdoor vriendjes/vriendinnetjes. De clubs zijn er vaak nog niet voor de 4 jarigen. Zo leren ze elkaar wel kennen en is de drempel om later op een club te veel lager en het argument dat ik zelf altijd gebruikte 'ik ken niemand op de JV' er ook niet.

[schelpje3]

Ik heb echt helemaal niets onthouden van geen enkele preek voor pakweg mn 20e jaar. Het ging allemaal volkomen langs mij heen

Ik ben het met je eens dat een kerk voor iedereen is, voor groot en klein. Je moet je echter ook realiseren dat de tijdsgeest wel anders is dan een jaar of 20 geleden. Het is niet meer natuurlijk dat kinderen 'automatisch' dezelfde weg volgens als hun ouders. Dat was het toen natuurlijk ook niet helemaal, maar de secularisering is wel steeds verder gegaan.

Ik meen ook ergens gelezen te hebben dat de keuze voor het volgen van God en trouw te blijven in de kerk niet gemaakt wordt in de pubertijd, maar al veel eerder, zo ongeveer rond de 8 of 9 jaar. Ik denk zeker dat er een taak voor de kerken ligt om al op jonge leeftijd de kinderen te inspireren. Alleen een woord vooraf in de preek
( wat meestal wordt gedaan, lijkt mij daarvoor onvoldoende).

Bij ons in de kerk is tijdens de dienst een zondagschool. Wat ik een groot voordeel vind, is dat ze zo al op heel jonge leeftijd kennis maken met hun kerkgenoten en hierdoor vriendjes/vriendinnetjes. De clubs zijn er vaak nog niet voor de 4 jarigen. Zo leren ze elkaar wel kennen en is de drempel om later op een club te veel lager en het argument dat ik zelf altijd gebruikte 'ik ken niemand op de JV' er ook niet.

De tijdgeest ja, maar door wie laat je je leiden dan? En we hebben het hier over zeer jonge kinderen die natuurlijk wel de eerste jaren van hun leven hun ouders volgen!
De keuze om God te volgen komt rond je 8e jaar tot stand volgens jou? Het kan ook zijn dat God een mens in de kladden pakt, om zo maar te zeggen. Kinderen kijken naar hun ouders dus goed voorleven is punt 1. Niet alleen vroom gepraat en een beetje van de wereld en een beetje godsdienst.
Want dan geef je nl geen goed voorbeeld. En het is juist mooi als ik op zondag om me heen kijk en ik zie kindjes van 4/5 jaar voor me en naast me een hoogbejaarde dame en alles wat er tussen zit aan leeftijd.
Het rijke Evangelie is voor iedereen. En ik heb onlangs bijv een preek beluisterd over de sterrenhemel. Dat was zo ongelooflijk mooi en goed uitgediept en wat een troost alleen daar al in lag! En de kleine kinderen werden rechtstreeks aangesproken, dat ze die avond maar eens goed naar de donkere hemel moesten kijken. Zo eenvoudig, zo boeiend. En dat in een uiterst rechtse kerk. Het is een misvatting als men denk dat het daar wel heel saai, somber en slechts voor enkelen zou zijn. Niet hoor!