Oude en nieuwe verbond

[elbert]

@mohamed: als je het zo opvat is het hele Woord van God een wet.
Maar de relevantie van je post m.b.t. het verbond ontgaat me een beetje.

[Ewan]

Jammer dat je mijn post verkeerd interpreteert (eschatologie is echt een heel ander onderwerp) en niet ingaat op mijn opmerking over het gered worden door genade, voor zowel jood als heiden: vroeger, nu en in de toekomst.
Want dat heeft alles met de verhouding tussen het oude en nieuwe verbond te maken.

Ik ging wel degelijk in op je vraag, de genadegift is ons echter al gegeven bij de verzoening die Jezus Christus ons gaf door zijn lijden, sterven en opstanding, en de gave van de Heilige Geest, als wij onze schuld en zonden hebben beleden.Wij zijn al gekocht.
Wie deze echter niet aanneemt en/of erkent, daarvoor geldt die dan ook niet, of dat nu een jood is of een griek.
Op hem blijft de vloek en die zal geoordeeld worden.
de tijdsperiode toen het nog niet volbracht was, is een andere bedeling en die kun je niet gelijkschakelen aan nu.

[Gian]

Bedoel je nu te zeggen dat Israël NIET door genade zalig wordt? Dat zou pas echt iets nieuws (en onbijbels) zijn, want dat zou betekenen dat Israël Christus niet nodig zou hebben. Vergis je niet, dat heeft Israël weldegelijk (Rom. 11:26).

Dat we leven onder de genade betekend dat er voldaan is. Dus de zonde die je dagelijks doet zijn betaald en Christus reinigt onze gewetens van de zonden die we nu doen. Dat in tegenstelling tot Israel die voor de komst van de Messias onder de wet (en de directe straf) leefde.
We spreken dan ook over het leven als volk van God, toen en nu. Niet over het moment van wedergeboorte van de individuele Israeliet (voor zover je daar wat van kunt zeggen) en de gelovige van nu. Het is nogal wiedes dat dat een zaak van genade is voor elk mens wanneer dan ook.

[Ewan]

lees hebreeen 9:15 etc eens , Elbert.
Jezus heeft den dood ondergaan om te bevrijden vande overtredingen onder het eerste verbond!
Een testament wordt alleen van kracht wanneer er iemand gestorven is.

[elbert]

de tijdsperiode toen het nog niet volbracht was, is een andere bedeling en die kun je niet gelijkschakelen aan nu.

Dat is natuurlijk waar, maar daar ging ons gesprek niet over:dat ging (vooral) over de vraag of men vroeger, nu en in de toekomst uit genade door Christus gered wordt.
De bedeling van Israël was de bedeling van de voorafschaduwing, de huidige bedeling is de bedeling van het volle licht op Christus. Maar zowel onder de schaduwen als nu, ging het om Christus en Zijn genade. De wet had als functie om de zonde aan te wijzen (Rom. 3:20, Rom. 5:20) en de noodzaak van genade door Christus des te meer aan te wijzen. Daar leefde men in de oude bedeling dus ook al uit (Gal. 3:8, 16-17, Hebr. 11:26)

Overigens begrijp ik best waar de term genadebedeling vandaan komt. Daarbij baseert men zich op o.a. Joh. 1:17 en Rom. 6:14-15. Waar men mijns inziens dan nogal eens te ver in gaat, is de gedachte dat onder de oude bedeling men niet uit genade werd gered en ook dat in de huidige bedeling men zonder bijbels richtsnoer voor het leven kan leven (antinomianisme). Voor wat betreft het laatste zou dan de gedachte kunnen bestaan: "we zijn nu mooi van de wet af, dus kunnen we wel zeggen dat we gered zijn, maar praktische consequenties voor het leven hoeft dat dus niet te hebben". Wie zo denkt heeft Jezus tegen (Matth. 5:19- e.v.) en ook de apostelen (1 Kor. 6:9-10, Ef. 5:1-5, Kol. 3 enz.).

[Wilsophie]

* verwijderd door moderator: citeren zonder bronvermelding is niet toegestaan *

[mohamed]

@mohamed: als je het zo opvat is het hele Woord van God een wet.

Dat lijkt mij inderdaad het geval, want Paulus schreef dat de dood van Adam tot aan Mozes heeft geheerst (Rom 5,14).

Maar de relevantie van je post m.b.t. het verbond ontgaat me een beetje.

Ik denk dat het OT begint bij Adam en niet pas bij Mozes, dat is de relevantie.

[mohamed]

lees hebreeen 9:15 etc eens , Elbert.
Jezus heeft den dood ondergaan om te bevrijden vande overtredingen onder het eerste verbond!
Een testament wordt alleen van kracht wanneer er iemand gestorven is.

Niet iemand maar de dood van de maker van het testament moet vastgesteld worden (Heb 9,16) en deze testamenthouder is de vader (Rom 7,1-etc) dus wanneer wij het eerste verbond het OT noemen, bekennen we terecht dat de vader dood is geweest (Op 2,8) en weer levend geworden.

[elbert]

Dat lijkt mij inderdaad het geval, want Paulus schreef dat de dood van Adam tot aan Mozes heeft geheerst (Rom 5,14).

Zo kun je dat stellen, mits je verdisconteert dat op veel plaatsen het gebruik van het woord "wet" in de Bijbel een specifiekere betekenis heeft. Dat geldt ook voor het door jou genoemde Rom. 5:14, want in vers 13 slaat "de wet" op de wet van Mozes (Sinaiverbond). Vers 14 begint dan ook niet voor niets met "Maar".

Ik denk dat het OT begint bij Adam en niet pas bij Mozes, dat is de relevantie.

Het probleem ook hier is dat je met het gebruik van de uitdrukking "het OT" dingen bij elkaar neemt, die in de Bijbel ook van elkaar onderscheiden worden. In de context van Hebr. 8 geldt jouw uitspraak namelijk niet, want daar slaat het oude verbond uitdrukkelijk op het Sinaiverbond.

[mohamed]

Het probleem ook hier is dat je met het gebruik van de uitdrukking "het OT" dingen bij elkaar neemt, die in de Bijbel ook van elkaar onderscheiden worden. In de context van Hebr. 8 geldt jouw uitspraak namelijk niet, want daar slaat het oude verbond uitdrukkelijk op het Sinaiverbond.

Er zijn verschillen tussen Adam en Mozes, zo was de eerste onbesneden en Mozes niet, maar de hele Schrift is onder de zonde besloten (Gal 3,22) dus helemaal los van elkaar zien kan je het gewoon niet. De vloek begon bij Adam en werd door Mozes op schrift gesteld, dat is wat ik geloof.

[Wilsophie]

* verwijderd door moderator: citeren zonder bronvermelding is niet toegestaan *

Het is een vrij citaat naar de uitleg over Wet en Genade van K. Rozendaal
Niet letterlijk vandaar het woordje "naar".

In Hebr. 8,9 wordt gesproken over 2 verbonden, een nieuw en een oud verbond.
De laatste is het verbond der wet en het nieuwe is die van de genade. Het verbond der wet verjaarde en was nabij de verdwijning.
Van het nieuwe verbond der genade werden de zegenrijke vruchten reeds aan Abraham beloofd toen de Here Jeus zei: "Met u zullen alle geslachten des aardbodems in Christus gezegend worden'".
Pas toen kreeg het gestalte namelijk in Christus want Hij was het Zaad, waarop deze belofte sloeg.
Het verbond der genade uitgedrukt in beloften wordt in Hebr. 9 terecht "testament"genoemd.
Dus de vraag is waar begint het Nieuwe Verbond?
En dat antwoord staat in Hebr. 9 vers 16 en 27. De NT Waarheid begint niet bij Zijn geboorte, maar bij Zijn dood en opstanding. Het einde van het ene- en de start van het andere verbond.
De Here Jezus leerde voornamelijk de wet aan Israël maar stelde ook de genade voor aan Israël Joh. 1 vers 12.
Kindschap in deze tekst staat voor geboorte en wedergeboorte en dat kende men niet, dus de woorden uit Johannes 1 vers 12 : "Doch allen die Hem aangenomen hebben heeft hij het recht gegeven kinderen Gods te worden enz...dat is toekomst, want dat kon pas door de opstanding van Christus.

God verloste eerst Zijn volk Israël en gaf pas daarna de wet uitsluitend aan Zijn volk Israël, en dat de heidenen hiermee niet van doen hebben leert de Bijbel overduidelijk.

God heeft het genadeverbond onvoorwaardelijk gesloten met Abraham en Christus.
Alle gelovigen dus ook de Israëlieten die tot geestelijk inzicht zijn gekomen en de gelovigen uit het duizendjarig rijk beschouwt de Bijbel als het geestelijk zaad van Abraham.

Israël onder het Oude Verbond was niet bekend met de wedergeboorte, hun hoop was op het koninkrijk der hemelen wat beloofd was door de profeten. De toegang tot dit koninkrijk had niets te maken met wedergeboorte, dit in tegenstelling tot het "Koninkrijk Gods".
Genoemd in Johannes 3 vers 3-5.

De brief aan de Romeinen ontvouwt een nieuwe gerechtigheid, die geheel in tegenstelling staat tot de "gerechtigheid uit de wet". Rom 10 vers 3.
Er is dus een tweeërlei vorm van gerechtigheid of rechtvaardigheid, n.l. één die van zonden en van de persoon "zondaar" , het eerste is wat hij doet en het tweede is wat hij is.
Een zondaar wiens zonden je wegneemt is daarmee nog geen Christen, immers zijn wezen verandert niet.
Een Christen daarentegen is niet alleen gerechtvaardigd van zijn zonden door het bloed van Christus, maar hij staat ook als persoon "recht" tegenover God omdat "de gerechtigheid van Christus hem toegerekend is." Rom 4 vers 5

Een Christen leeft niet onder wet want er is geen gerechtigheid onder die wet.
De grootste ommekeer bij het aanbreken van het Nieuwe Verbond is de mogelijkheid tot wedergeboorte en rechtvaardigheid door genade.

[schelpje3]

Maar wie is K. Rozendaal?

[Wilsophie]

Geen idee, vraag het Elbert die mijn post verwijderd heeft.

[schelpje3]

Geen idee, vraag het Elbert die mijn post verwijderd heeft.

Uhh... maar jij zegt toch naar....... dus ik snap het even niet.
Elbert verwijderde de posting toch vanwege het feit dat je de bron niet noemde?

[marin]

Een testament is toch iets geheel anders dan een verbond. Een verbond is een overeenkomst; een testament is een laatste wilsbeschikking.
Een testament wordt pas van kracht dacht ik wanneer de testamentmaker sterft.
Wanneer men meent dat er sprake zou zijn van een testament, dan zou Jezus Christus erflater zijn. Maar dat is Hij niet. Hij is erfgenaam, en wij zijn mede-erfgenamen, Rom.8:7; Hebr.1:2. God Zelf is de erflater, en Hij is onsterfelijk.
Hoe zit dat dan?

Kan het zijn dat door een foutieve vertaling van het woordje "diathèkè" uit Hebr.8, als ook 9:14, dat vertaald is door 'verbond'. In vers 15 vertaalde men ditzelfde woord in eens door 'testament'.

Is het wel goed begrepen wat het woord "diathèmenos" inhield. Dat heeft men vertaald door 'testamentmaker'. Maar het gaat hier in het geheel niet om een testament, het gaat hier om een verbond!
Dus had men dit moeten vertalen door "Verbondmaker",
Math.26:28 want dit is Mijn bloed, het bloed van het nieuwe verbond, dat voor velen vergoten wordt tot vergeving van zonden.

Het kan zijn dat 'testament-gedachte' op de Bijbel toe te passen de begrippen OUD en NIEUW testament ontstaan zijn.

Het betreft toch één verbond! Wel een ‘vernieuwd verbond’ door de Here Jezus.

Volgens mij was er genade in het oude verbond als men volgens de wet van God en de wetten van Mozes leefde, week het volk van God of individu daarvan af kwam de straf op de zonde.
Het probleem was (en daar verzette de Here Jezus zich tegen) dat er de door de Farizieeërs en Schriftgeleerden vele wetten bij werden gemaakt die een mens tot last waren.

De vernieuwing van het verbond door de Here Jezus heeft nu juist de wet van God in Zijn leven vervuld en plaatst die wet in de harten van Zijn kinderen, de uitwerking zal dan zijn liefde tot God en liefde voor de naaste, maar de genade wordt door God rijkelijk beloond voor degenen die Hem liefhebben.