Maaarten schreef:
Het lijkt tegenwoordig soms wel, of je moet kiezen tussen ofwel heiligheid, ofwel genade. Waarom geen heiligheid die bouwt op het fundament van Gods genade? Heiligheid die voortvloeit uit het kennen van God. Volgens mij, wanneer het in bevindelijk gereformeerde kerken gaat over wat je allemaal moet ervaren, over de bevinding, bedoelen ze zoiets als ik hierboven heb proberen te schetsen. Daar verlang ik echt naar. Maar helaas lijken soms maar weinigen in zulke kerken, hoewel ze er elke zondag over horen, daadwerkelijk zo een geloof te hebben.
Ik zit in een omgekeerd proces Maaarten. Waar jij nu naar zoekt heb ik in mijn jeugd meegemaakt. Oude schrijvers, oerbevindelijke lange preken, hele langzame noten etc. Heel fijne gesprekken met oude mensen die echt wedergeboren waren en daar ook naar leefden!!!! etc. Ik heb mij daar los van gemaakt omdat ik dat nu wel weet (en niet zo mee eens ben) en geïnteresseerd ben geraakt in de nieuwe(re) theologie. Ook omdat dat toleranter (m.i. bijbelser) is naar minderheden zoals homo's. Ik leer de teksten nu lezen in hun context en dat is zeer verrijkend. Daarvoor zijn mijn oude wortels overigens ideaal, omdat ik kan refereren aan zaken waar men totaal geen feeling mee heeft.
Terug naar het onderwerp: je ben nu links CG. Dat is lang zo zwaar niet als bij mij vroeger in de CGK (echt zwartekousen zegmaar.). Wat vinden ze bij jou in de gemeente over de stelling? Is dat nog steeds zo negatief? Zijn er homostellen in de kerk?