Wanneer verlaat je je kerkverband?

[hubert]

Eerlijk gezegd vind ik dat mensen tegenwoordig vrij snel uit hun kerkverband stappen. Een meningsverschil met de kerkenraad of een klein nuanceverschil over de leer en men krijgt zijn gelijk niet, foetsie.

Zie boven. Om kleine dingen moet je er niet uitstappen. Alleen als je geestelijke groei beperkt wordt, zou ik zeggen.

[Race406]

Eerlijk gezegd vind ik dat mensen tegenwoordig vrij snel uit hun kerkverband stappen. Een meningsverschil met de kerkenraad of een klein nuanceverschil over de leer en men krijgt zijn gelijk niet, foetsie.

Of erger: Men begint gewoon "voor zichzelf"......

[Bertiel]

Eerlijk gezegd vind ik dat mensen tegenwoordig vrij snel uit hun kerkverband stappen. Een meningsverschil met de kerkenraad of een klein nuanceverschil over de leer en men krijgt zijn gelijk niet, foetsie.

Khoop niet dat je het over mij hebt; kben er al wel 10 jaar over aan het nadenken!

[Kereltje]

Of erger: Men begint gewoon "voor zichzelf"......

Wat dat betreft is de gespletenheid binnen het christendom immens.

[Kereltje]

Khoop niet dat je het over mij hebt; kben er al wel 10 jaar over aan het nadenken!

Nee hoor.

[Riska]

Eerlijk gezegd vind ik dat mensen tegenwoordig vrij snel uit hun kerkverband stappen. Een meningsverschil met de kerkenraad of een klein nuanceverschil over de leer en men krijgt zijn gelijk niet, foetsie.

Dat is, naar mijn mening, veel te kort door de bocht.
De vraag hier gesteld alleen al betekent dat erover wordt nagedacht.
En wisselen van kerk(genootschap) is altijd beter dan kerkverlating.

[Kereltje]

Dat is, naar mijn mening, veel te kort door de bocht.
De vraag hier gesteld alleen al betekent dat erover wordt nagedacht.
En wisselen van kerk(genootschap) is altijd beter dan kerkverlating.

Je hebt het nu ineens over de vraag HIER. Terwijl ik vind dat het in het algemeen teveel te makkelijk gebeurt.

[Katlheen]

En wat als de vorm van de diensten je nu totaal niet aanspreken? Wat als je geloof eronder begint te lijden?

[hubert]

En wat als de vorm van de diensten je nu totaal niet aanspreken? Wat als je geloof eronder begint te lijden?

Wat bedoel je met het laatste?

[schelpje3]

Ik ben benieuwd naar dat Iets. Is dat wellicht een Iemand? Zelf was ik ook doop- en belijdend lid van CGK (zwartekousenvariant), maar ben toch wel ontzettend blij dat ik er weggegaan ben toen ik in de 20 was. Het was er mij veel te benauwd en de uitleg van de Bijbel - op zijn zachtst gesproken - zeer éénzijdig.
Toch zag ik laatst een tv-dienst vanuit dit kerkgenootschap waar ik mij wel in zou kunnen vinden. Leuk zingen vanuit diverse bundels, niet dat gezeur over dat je bekeerd moet worden etc. en veel meer jonge mensen dan waar ik nu kerk (geen dogma's, wel diepgaande (psychologische/metaforische) uitleg van de Schrift, klassieke (anglicaanse) liturgie, interessante randprogramma. Op den duur voor mij veel boeiender dan de veelal platgetreden paden van de reformatorisch kerkgenootschappen die op dit forum figureren. (Wat een gedoe trouwens met al die (kleine) verschillen).
Boeiende CGK: ja, (zeker met een gezin met kinderen) maar dan wel de liberaalste variant als het mag.

Dat gezeur?????????
Volgens mij wil jij het evangelie in hapklare brokken horen. Je hoeft niet te kauwen, alleen te slikken.
Daar ben je niet de enige in.
Dat is ook de ondergang van de oorspronkelijke CGK, mensen die het met de leer van weleer niet meer eens kunnen zijn, zoals jij zegt: te zwaar.
En dan geen kerkelijke gemeente op gaan zoeken waar je dat wel vindt, maar je eigen gemeente gaan veranderen.

[hubert]

Ik ben juist geen voorstander van hapklare brokken. Veeleer van uitleg vanuit diverse gezichtspunten. De Bijbel is zo onnoemlijk rijk aan variatie. En met dat gezeur (excusé le mot) bedoel ik dat alsmaar hameren dat je bekeerd moeten worden. Er moet zoveel eer je aanvaard wordt door God. Zo vervelend ook voor al die mensen die zich een kind van God 'weten' op grond van de Bijbels beloften en steeds maar te horen krijgen dat er nog iets met ze moet 'gebeuren'. En zo kan ik nog wel doorgaan. Teveel inlegkunde kortom. Er zijn genoeg mensen die daar tevreden mee zijn en het overigens langs zich laten gaan.
Maar waarom zou je schade lijden aan je ziel, als er zoveel keuze is? Er zijn genoeg goede gemeenten, ook in de CGK, maar dat zijn meestal niet de door jou genoemde 'zware'
En als het goed is, is een gemeente toch dynamisch. Dus veranderingsgezind. Elke tijd heeft andere vormen nodig, bij een constante Bron. Voor God is toch niets goed genoeg?

[schelpje3]

Ik ben juist geen voorstander van hapklare brokken. Veeleer van uitleg vanuit diverse gezichtspunten. De Bijbel is zo onnoemlijk rijk aan variatie. En met dat gezeur (excusé le mot) bedoel ik dat alsmaar hameren dat je bekeerd moeten worden. Er moet zoveel eer je aanvaard wordt door God. Zo vervelend ook voor al die mensen die zich een kind van God 'weten' op grond van de Bijbels beloften. En zo kan ik nog wel doorgaan. Teveel inlegkunde kortom.
Waarom zou je schade lijden aan je ziel, als er zoveel keuze is?

Maar dat is toch ook nodig?!
En nee, mensen die zich al bekeerd weten, vinden dit juist niet vervelend.
De modernere predikanten laten juist dingen liggen. Ik hoor een jongere predikant nooit uit Hooglied of Openbaring preken! Te moeilijk zeker.
De preken vind ik erg eenzijdig, als het van de linkere kant komt.

[Katlheen]

Wat bedoel je met het laatste?

Als je merkt dat de vorm dan de diensten je niet aanspreken/cq. nooit hebben aangesproken. Dat het geloof je niets (meer) doet vanwege de vorm.

[Kereltje]

En wat als de vorm van de diensten je nu totaal niet aanspreken? Wat als je geloof eronder begint te lijden?

Het is natuurlijk erg algemeen wat je nu stelt. Maar als je geloof gaat lijden onder de vorm dan lijkt het me dat je op een gepaste manier gaat kijken naar een oplossing daarvoor. Geen idee welke er dan allemaal op zo'n moment pro persoon kunnen zijn.

[hubert]

Bekeren is een proces! Je toewenden naar het Licht, dat Christus is. Daar ben je je hele leven mee bezig. Dat is niet een statisch houding maar een dynamische en het gaat ook niet zonder twijfel gepaard. In veel kerken wordt het gepreekt als een éénmalige daad die van God moet komen.
De boeken die je noemt zijn ook moeilijk hoor en vereisen behoorlijk veel inzicht. Dat heeft volgens mij niets met links of rechts te maken, maar meer met liefde voor de zaak. Maar persoonlijk hou ik meer van 'moeilijke' preken dan van die geijkte, die voorspelbare. Maar dat is ook een kwestie van groeien in het geloof toch, het komt je namelijk niet 'aanwaaien'.
Geloven is m.i. dan ook meer een zoekconcept dan een statisch 'zeker weten' of het beamen van dogma's of het onderschrijven van leerregels.