Is christelijk geloof te combineren met de evolutietheorie?

[Iznogoodh]

Dat is wel heel chagrijnig hoor.
Er is overigens niemand die dat hard kan beweren.
Het lijkt er op dat evolutie nergens specifiek heengaat.
Dat wil nog niet zeggen dat het geen uiteindelijk doel heeft.

Als het heelal er uiteindelijk mee ophoudt en er nog mensen zijn, hebben we weinig reden om aan te nemen dat die nog denken zoals wij. Het is niet aan ons om voor hen te gaan denken over de zin van hun leven.

Wat mij betreft: als ik kijk naar de vrolijke speelsheid van mijn achterneefjes dan heb ik niet de neiging om een term als 'zinloos' of 'doelloos' door mijn hoofd te laten spoken.

[HuibertJohannes]

Maar dat proberen ze niet. Het is alleen onacceptabel om het (scheppingsverhaal) serieus te nemen als wetenschap, want dat is het niet.
Om een heel hoop redenen die allemaal al een keer onder de loep zijn genomen.

Helemaal mee eens. Het scheppingsverhaal is zeker geen wetenschap. Het is een geloof.

Het is leuk dat God er is etc maar praktisch gezien kunnen we er niets mee want hij is niet beschikbaar voor onze zintuigen.

Hij is zeker wel beschikbaar voor onze zintuigen, alleen wel op Zijn voorwaarden. Wie hem zoek, vind Hem. Hij ziet het hart aan, dus ons motief is duidelijk voor Hem: Zoek je Hem om Hem of vanwege je eigen verlangens (om te bewijzen, te begrijpen).

Ik hoor je zeggen: self fullfilling prophecy. Ik ben het ermee eens dat dat de enige wetenschappelijke verklaring is, die ik eraan kan geven. Maar als je God ontmoet, ervaart, uit Hem leeft dan is dat niet meer een punt van discussie. (Dat wil niet zeggen dat ik nooit zonder twijfel ben)

Hetzelfde argument gaat voor God(en) het is gewoon onwerkbaar.

Ik zou het zelfs onmenselijk noemen. Geloven in God kost je, je eigen zekerheid en zeggenschap. Dat vind ik heel tegen natuurlijk. Dus vanuit een wetenschappelijk oogpunt ben ik het helemaal met je eens, alleen is het bij mij niet de wetenschap die het laatste woord heeft.

[RogierV]

Maar als je God ontmoet, ervaart, uit Hem leeft dan is dat niet meer een punt van discussie. (Dat wil niet zeggen dat ik nooit zonder twijfel ben)

Dat zou ik ook niet verwachten. Ik sta altijd open voor elke ervaring.

Overigens is de eerlijkheid over twijfel erg verfrissend. Ik ben blij dat je je eigen vermogen tot redeneren nog serieus neemt

[mohamed]

Maar dat proberen ze niet. Het is alleen onnaceptabel om het serieus te nemen als wetenschap, want dat is het niet.

Waarom dan toch er over in discussie gaan?

[Mortlach]

Waarom dan toch er over in discussie gaan?

Omdat sommige mensen niet weten wanneer ze verloren hebben...

[RogierV]

aar als je God ontmoet, ervaart, uit Hem leeft dan is dat niet meer een punt van discussie.

Ik twijfel ook zeker niet aan je oprechtheid.
Maar als ik jou was soort van te zeggen. Dan had ik toch liever de garantie gehad dat ik niet gek was enof gewoon dingen zie.

[JHM]

Omdat sommige mensen niet weten wanneer ze verloren hebben...

Wat versta jij onder verloren?

[learsi]

Je zul iets specifieker moeten zijn.
Wat omschreven word als ons geweten is een host aan emoties die allemaal op mekaar ingrijpen in meer of mindere mate.
Maar ik heb dit eerder uitgewerkt.
Mensen hebben ten alle tijden een soort samenlevings contract nodig met elkaar.
Zelf als we in het gedachteexperiment volhouden dat god niet bestaat, ontkomen we niet aan de noodzaak om samen te werken om als soort te kunnen overleven en vooruitgang te boeken.

In het grieks betekent dit woordje letterlijk "samen-weten".
De bijbel leert, dat het geweten er niet in de eerste plaats is voor het samen leven van mensen,maar juist voor het samenleven van God en mens en wel in die zin,dat God Zijn invloed laat gelden in het geweten. In die zin genomen is het geweten de plaats waar God de mens ontmoet, en de mens laat weten, hoe Hij de daden van die mens ziet,in verband met, om het zo maar even te noemen, goed en kwaad.
Je zult vast een bijbel hebben, lees eens Johannes 8 de eerste 11 verzen. Daar komt de werking van het geweten ter sprake en is het duidelijk, dat het geweten pas goed zijn werk doet als er een omgang met de Heere Jezus is.

Het is dan misschien geen zintuig, toch is het geweten(onderdeel van de natuur van de mens), de plaats waar de Heere(van natuur bovennatuurlijk) de mens ontmoet.

De mens heeft dus buiten zijn zintuigen in het geweten iets waar God de mens kan ontmoeten.

In die zin is het dus mogelijk, dat iets wat deel uitmaakt van de natuur toch in staat is iets bovennatuurlijks op te vangen.

h.g. Learsi

[JHM]

In die zin is het dus mogelijk, dat iets wat deel uitmaakt van de natuur toch in staat is iets bovennatuurlijks op te vangen.

Ook staat geschreven (Rom1:19-20) dat wat God wil dat wij over Hem weten heeft Hij ons kenbaar gemaakt. Wij kunnen Zijn aanwezigheid waarnemen maar niet verklaren. Voor sommige is enkel wat binnen het menselijk verklaarbare valt realiteit.

[Boekenlezer]

Het is wel belangrijk om te beseffen dat dit niet is om ideologische redenen, maar puur een praktische beslissing is, om de wetenschap werkbaar te houden.

En als we nu eens die koker, die wetenschap heet, voor onze ogen weghalen, en eens gaan kijken wat we nodig hebben qua levensbeschouwing?

Als er geen dood was voor de zondeval, waren dan alle dieren steriel? Want wel voortplanting maar geen dood, dan zit je binnen de kortste keren tot aan je nek in de konijnen.

Ik weet niet hoe dat allemaal zou zijn. Fantaseren vanuit ons heden lijkt mij niet de oplossing, want het kan best in diverse opzichten heel anders geweest zijn.

Ja, waarom zou de werkelijkheid zich druk maken om wat wij zinvol vinden?

De werkelijkheid als blinde onpersoonlijke kracht natuurlijk niet. Maar God is daar een heel stuk beter in. Die kan wel zin geven aan een mensenleven.

Waarom wel? Het is nu eenmaal wat het is. Gewoon toeval waar je verder niets achter hoeft te zoeken.

Tsja, het viel me gewoon eens op bij het overdenken. Ik vond het wat opmerkelijk. Ik had wel verwacht dat je met zoiets als dit zou komen. Ik betwijfel echter of daarmee alles is gezegd. Wie weet of ik er later wat meer bij weet te bedenken.

[RogierV]

In het grieks betekent dit woordje letterlijk "samen-weten".
De bijbel leert, dat het geweten er niet in de eerste plaats is voor het samen leven van mensen,maar juist voor het samenleven van God en mens en wel in die zin,dat God Zijn invloed laat gelden in het geweten. In die zin genomen is het geweten de plaats waar God de mens ontmoet, en de mens laat weten, hoe Hij de daden van die mens ziet,in verband met, om het zo maar even te noemen, goed en kwaad.
Je zult vast een bijbel hebben, lees eens Johannes 8 de eerste 11 verzen. Daar komt de werking van het geweten ter sprake en is het duidelijk, dat het geweten pas goed zijn werk doet als er een omgang met de Heere Jezus is.

Het is dan misschien geen zintuig, toch is het geweten(onderdeel van de natuur van de mens), de plaats waar de Heere(van natuur bovennatuurlijk) de mens ontmoet.

De mens heeft dus buiten zijn zintuigen in het geweten iets waar God de mens kan ontmoeten.

In die zin is het dus mogelijk, dat iets wat deel uitmaakt van de natuur toch in staat is iets bovennatuurlijks op te vangen.

h.g. Learsi

Ik zie een geweten meer als een evolutionair gunstige trek die ons in staat stelt zo goed samen te werken.
Overigens is iemand daar niet mee geboren, het word je aangeleerd wat goed en slecht is door de omgeving waar je je in bevind.

[Trajecto]

Mortlach schreef:
mohamed:
Waarom dan toch er over in discussie gaan?

Omdat sommige mensen niet weten wanneer ze verloren hebben...

Verloren? Het is toch geen wedstrijd?

[Mortlach]

En als we nu eens die koker, die wetenschap heet, voor onze ogen weghalen, en eens gaan kijken wat we nodig hebben qua levensbeschouwing?

Dat staat je geheel vrij hoor. Het is alleen wat vreemd om (schijnbaar) ondankbaar te zijn voor wat er uit die koker komt, of op zijn minst behoorlijk wantrouwend. Het is een waarlijke hoorn des overvloeds.

Denk gerust lang en diep na over wat je allemaal nodig hebt qua levensbeschouwing, dan gaan de wetenschappers wel door met DNA in kaart brengen en mooie plaatjes te schieten van sterrenstelsels aan het begin van de tijd.

Ik weet niet hoe dat allemaal zou zijn. Fantaseren vanuit ons heden lijkt mij niet de oplossing, want het kan best in diverse opzichten heel anders geweest zijn.

Ja, en die diverse opzichten zijn uiteraard niet te onderzoeken. Weet je hoe het op mij overkomt? Eerst net doen of er een probleem is, en vervolgens claimen dat daar geen antwoorden voor te vinden zullen zijn. Dan zeg ik liever dat dat probleem simpelweg niet bestaat.

Die kan wel zin geven aan een mensenleven.

Ik ben prima in staat zin te geven aan mijn eigen leven.

Tsja, het viel me gewoon eens op bij het overdenken. Ik vond het wat opmerkelijk. Ik had wel verwacht dat je met zoiets als dit zou komen. Ik betwijfel echter of daarmee alles is gezegd. Wie weet of ik er later wat meer bij weet te bedenken.

Ik wacht het rustig af...

[RogierV]

en eens gaan kijken wat we nodig hebben qua levensbeschouwing?

Waarom zou ik wat nodig hebben?
Ik voel me perfect op me gemak in mijn eigen sterfelijkheid.

[Mortlach]

en eens gaan kijken wat we nodig hebben qua levensbeschouwing?

Waarom zou ik wat nodig hebben?
Ik voel me perfect op me gemak in mijn eigen sterfelijkheid.

Hier evenzo.

Bovendien... waarom zou de natuur zich wat aantrekken van wat wij nodig menen te hebben qua levensbeschouwing. Mijn behoeften op dat vlak veranderen echt niets aan de genetische verwantschap van al het leven.