Cathy schreef:In de Times van vrijdag 10-09-‘10 stond een mooie opmerking van Jonathan Sacks, de hoogste rabbijn van Groot Brittanië.
(Ja, ik spaar mooie citaten)
"There is a difference between science and religion. Science is about explanation. Religion is about interpretation. Science takes things apart to see how they work. Religion puts things together to see what they mean. They are different intellectual entreprises...
It is important for us to understand the misinterpretation Professor Hawking has made, because the mutual hostility between religion and science is one of the curses of our age, and is damaging to religion and science in equal measure."
De heer Sacks maakt een vergissing. De botsing tussen religie en wetenschap is slechts te vermijden als men zijn religie zodanig beleeft en de geschriften zodanig interpreteert dat die de botsing wordt voorkomen. Wetenschap is niet vijandig tegenover religie omdat ze haar eigen, goed gedefinieerde terrein heeft. Ze wordt ook niet beschadigd door een aanvaring met religie, tenzij die mensen gaat mobiliseren om te zagen haar de poten, bijvoorbeeld door goede schoolopleidingen te saboteren, zoals men dat soms in de VS probeerde. Zo lang de maatschappij ontwikkeld genoeg blijft en geld naar onderzoek blijft stromen, kan de wetenschap haar werk blijven doen. Zelfs al zouden Dawkins en Hawking onsympathieke schreeuwlelijken zijn, de wetenschap blijft haar onderzoekers toch wel trekken zo lang er opleidingen blijven bestaan. Ze wordt echt niet beschadigd.
Het probleem van de vijandigheid begint als religie zich op het terrein van de wetenschap gaat begeven of bemerkt dat ze zich daar op bevindt. Eeuwenlang heeft men in ons deel van de wereld helemaal niet kunnen bevroeden dat er een tijd zou komen waarin religie het in haar onwetendheid ten onrechte opgeëiste gebied zou moeten gaan verlaten en toen die tijd met de komst van modern, natuurwetenschappelijk onderzoek was aangebroken, werden eerst nog de hakken in het zand gezet om dan na verloop van tijd te merken dat dit gewoon niet hielp. Nog steeds snappen vele gelovigen de aard van dit proces niet. Ze denken dat ze lijnen kunnen trekken waar de wetenschap niet voorbij kan komen maar het is de wetenschap die volkomen terecht bepaalt waar de lijnen liggen omdat haar gebied helder is. Men leert maar langzaam in religieuze kring. Moeizaam, heel moeizaam komt de Rooms-Katholieke kerk, al haar geestelijke kapitaal ten spijt, er pas na een eeuw achter dat ze niet moet vechten tegen de evolutietheorie en dat ze in plaats daarvan moet gaan sleutelen aan de interpretatie van haar geschriften.
In de hopeloze achterhoedestrijd die gevoerd wordt door hen die de aard van dit al eeuwenlang lopend proces maar niet willen snappen, hoewel ze het zouden kunnen zien als ze meer even uit het raam zouden durven kijken, krijg je het onvermijdelijke misbaar, geklaag en gejerimieer zoals je ook op deze site aantreft. Daarnaast bestaat het soms uit het ridiculiseren, demoniseren of verkeerd voorstellen van wetenschap, handelingen die alle onder de noemer ‘liegen’ vallen maar die als toegestane wapens worden gehanteerd in wat men in zijn blindheid als agressie van de wetenschap ervaart.
Wat Sacks moet leren is dat hij moet gaan puinruimen in zijn eigen tent, erkennen dat hij moet puinruimen en zich afvragen waarom dat puinruimen steeds zo onvermijdelijk is. Laat hij eens nadenken over een religie die zich gewoon niet meer uitlaat over zaken die men natuurwetenschappelijk kan toetsen.