Mortlach schreef:Het lijkt me weinig zinvol om een geestelijk concept als de erfzonde te willen vastleggen in iets fysieks als de genen. Het lijkt me dat je daar binnen de kortste keren geheel in zult vastlopen.
Ik dacht hierbij vooral even vanuit het gegeven dat de zonde door één mens doorgewerkt heeft op alle mensen, zoals Romeinen 5:12 dat zegt. De leer van de erfzonde is dat ook wel. Ik was dus meer theologisch dan biologisch bezig.
Het lijkt mij dat je een zondig en een niet-zondig mens wel zou moeten kunnen onderscheiden aan de hand van zijn gedrag.
Mortlach schreef:Aan de andere kant is het beeld van een 'goede' schepping als perfecte idylle zonder dood of geweld ook niet vol te houden. Vegetarische leeuwen en slangen zonder giftanden, parasieten die niet kunnen bestaan zonder gastorganisme, de ongebreidelde populatieexplosie van konijnen die het tot gevolg zou hebben...
Ik geef toe dat dat inderdaad héél moeilijke vragen oproept. Zo wordt de bombardeerkever te voorschijn gehaald door creationisten om daarmee te zeggen: 'Dat is toch wel een erg sterk verhaal als dat geleidelijk ontstaat, nietwaar? In niet voltooide fases zou dat beestje zichzelf opblazen! Zie je wel dat het door God geschapen moet zijn?' (voorbeeld) Tja, leuk, maar waarom zou God zo'n beestje dan uitrusten met van die gemene wapens? Maar voordat die vraag gesteld wordt, is het verhaal al ten einde. Voor het bedenken van die vraag moet je zelf je hersens gebruiken (zoals ik gedaan heb), of je leest het op een website die vanuit een ander perspectief kijkt (voorbeeld). Wellicht dat het oorspronkelijk toch ietsje anders functioneerde, en voor een ander doel gebruikt werd? Een soort van mutatie dus? (Ik bedenk maar even wat.) Veranderingen binnen soorten zijn immers mogelijk.
Ik denk dat alles van tijd tot tijd wel heel moeilijke vragen oproept, of het nu evolutionisme is of creationisme. Daar zullen we niet vreemd van op moeten kijken. Alles willen verklaren valt ook niet mee.
Mortlach schreef:Wel als je per se wilt vasthouden aan bepaalde interpretaties. Zelfs als je dat niet doet, zal het nog wel enig serieus denkwerk vergen, maar het kan wel, gezien de christenen die de twee zaken toch hebben weten te verzoenen.
Dat laatste bewijst niet zoveel. De Reformatie kon er ook komen, omdat de roomse geestelijkheid allerlei dingen met hun geloof combineerden die eigenlijk niet konden. In en vlak voor de Tweede Wereldoorlog waren er ook christenen die blijkbaar dachten dat christelijk geloof en nazisme prima samen kunnen gaan. En ook vandaag kom je wel mensen tegen waarvan je je af kunt vragen: hoe kun je dat gedrag met christelijk geloof combineren?