Proberen om aan te leren hoe hij ook overal vanaf kan klimmen? Geen idee of dat al haalbaar is hoor, maar het is misschien het proberen waard.
Met Frederiek gaat het nu al veel beter. Eindelijk geen koorts meer, zelfs geen verhoging. Vannacht wel een poos in de weer geweest, haar neus zat dicht, dus ze kon de speen niet in haar mond houden en dan gaat ze liggen jammeren. Niet echt huilen, maar echt jammeren. En wij slapen in de kamer ernaast, dus laten jammeren lukt dan niet, want ik kan toch niet slapen als ik dat steeds hoor. Uiteindelijk een uur wakker geweest en toen sliep ze gelukkig weer. Die antibiotica doet echt wonderen. Gister heb ik toch maar twee keer een zetpil gegeven, en vannacht ook nog 1, dat doe ik eigenlijk heel zelden, maar ze voelde zich zo rot steeds. Maar nu is het niet eens meer nodig.
Zaterdag is Jurian jarig. Zo leuk, deze leeftijd, hij krijgt het echt al helemaal mee. Pas ging ik cadeautjes voor hem kopen, en dan zit hij de hele tijd gespannen thuis met papa, en maar vragen wanneer ik terugkom. En heel teleurgesteld dat hij natuurlijk nog niks kreeg, maar moet wachten tot zaterdag

elke morgen als hij wakker wordt roept hij:' Vandaag nog ... nachtjes he!' Ik had een blaadje met streepjes gemaakt voor hem, maar hij onthoudt het zelf wel, en telt zelf terug. Morgen samen zijn taart halen en lekkere hapjes, hij kijkt er helemaal naar uit, en ik daardoor ook

Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...