*Annet* schreef:De arts geeft geen advies, ze volgt het protocol voor kinderen met geringe groei.
Het is ook niet zeker of onze dame voor groeihormonen in aanmerking komt, dat moet eerst onderzocht worden dmv een dagopname. De enige in onze familie die wat kleiner is dan gemiddeld is mijn schoonvader, de rest is 'normaal' mijn broers zijn lang, mijn zwagers en schoonzussen (van mans kant) zie je ook echt niet over het hoofd.
Morgen belt als het goed is de kinderarts en dan zal ik nog es eea met haar doorspreken. En daarbij ook zeker aangeven dat we over 1,5/2 jaar nog es over willen hebben.
Ik kom uit een gezin van 8 kinderen met een normale lengte, en was de enige die klein was, men dacht dat het kwam door de geboorte omdat ik een zware baby was en in een stuit lag, de artsen hebben in die tijd op de buik van mijn moeder gezeten en waarschijnlijk iets stuk gedrukt in mijn hersenen zodat de hypofyse niet werkte,en ik bijna 10 pond woog, Ze hebben mijn moeder toen verteld dat, als ze er iéts naast hadden gezeten, ik spastisch zou zijn geweest.(ik heb een deuk in mijn schedel) en daarom ook mijn schildklier niet. Het zou niet erfellijk zijn, maar nu is bekend dat de aandoening 50/50 is.
Zoals ik al had geschreven, hebben alleen mijn twee oudste kinderen het, en is mijn jongste zoon van bijna achttien al ruim 1.80m
Verder is het jullie beslissing natuurlijk, ik geef alleen aan wat ik ervan weet. En hoe moeilijk het is als je als kind je hele leven gepest wordt met je klein zijn.