Ach, zoonlief zal het wel prachtig vinden. Mama zal netjes glimlachen en haar weer de deur uitwerken

Moderator: Moderafo's
Galateia schreef:Nou, dat klinkt een beetje als een soortement van keuring. Ik heb daar een hekel aan. Ik kan dat dan echt niet zien als een gezellig bezoekje. Als ze bepaald gedrag van ons mannetje wil kunnen verklaren, kan ze dat ook gewoon vragen.
Ach, zoonlief zal het wel prachtig vinden. Mama zal netjes glimlachen en haar weer de deur uitwerken
Sophie77 schreef:@Memmem: Wat jammer dat M. nog steeds pijn heeft! Beterschap met 'm en sterkte voor jou!
Gisterenavond had één van onze zoons erge oorpijn. Nadat ik van alles geprobeerd had (Otalgan, neusspray, een zetpil) en niks hielp, bedacht ik dat ik hier ergens eens gelezen had over een ui achter het oor. Dus -bijna ten einde raad- een ui fijngehakt en met een pleister achter z'n oor gedaan. De rest van de ui heb ik naast z'n kussen gezet - hij is ook behoorlijk verkouden en het zit nogal vast. En inderdaad, de oorpijn werd na een kwartiertje minder en hij heeft de hele nacht aan één stuk door geslapen! Het was vanmorgen nog niet doorgebroken en hij hoorde wat minder aan die kant, maar hij had geen pijn. Een tip om te onthouden dus!
Galateia schreef:Nou, dat klinkt een beetje als een soortement van keuring. Ik heb daar een hekel aan. Ik kan dat dan echt niet zien als een gezellig bezoekje. Als ze bepaald gedrag van ons mannetje wil kunnen verklaren, kan ze dat ook gewoon vragen.
Ach, zoonlief zal het wel prachtig vinden. Mama zal netjes glimlachen en haar weer de deur uitwerken
LauraC schreef:@Memmem: vervelend dat M nog zo'n pijn heeft. Misschien toch eens naar de ha bellen om te vragen of dat wel normaal is...anders andere pijnstilling? Weet niet of je om medische redenen aan de aspirine zit, anders zou je eens pcm kunnen proberen of kinderibuprofen...
Schipje schreef:Nog wat: de oudste hier is altijd al bang geweest voor apparaten en herrie (mixer/stofzuiger/fohn/zelfs de stijltang die geen herrie maakt), om over boren maar te zwijgen. Pas heeft manlief haar bed in elkaar gezet en ik hielp daar even bij maar zij wilde dat ik haar optilde omdat ze het zo eng vond. Dat ging niet dus ze stond op een maximale afstand te kijken. Toen hij ging boren (een paar schroeven in't hout) begon ze te trillen en hard paniekerig te huilen van angst. Grote pupillen e.d. niet normaal om te zien. Zo zielig. We proberen haar eroverheen te helpen en inmiddels durft ze de stofzuiger te aaien als 'ie uit staat, heel voorzichtig. Maar de boormachien, oh nee, daar loopt ze met een enorme boog omheen.
Als we op straat een veger/grasmaaier zien dan durft ze er ook niet langs. Dat doe ik wel, ik ga niet omlopen maar hou haar vast.
Is dit herkenbaar (aub) ??
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 34 gasten