Berichtdoor MissF » 26 nov 2011 10:11
Vannacht heb ik bijna de huisartsenpost gebeld. Frederiek was zo enorm benauwd, ze kreeg bijna geen lucht meer. Vreselijk naar hoesten,maar zelfs dat kon ze amper meer. Maar het was midden in de nacht, en alleen naar de post zag ik niet zo zitten, of mijn man alleen sturen, en samen gaan dan moest Jurian ook mee. Dus toch maar aangekeken, maar wat is dat eng zeg. vanmorgen vroeg klonk ze nog zo, maar toen ik haar om 9 uur uit bed haalde was er weinig meer aan de hand. Vannacht was ze zelf ook niet in paniek ofzo, en vanmorgen was ze weer aan het lachen, kletsen. Nu alleen nog gewoon verkouden. Misschien toch ook zo'n pseudokroep aanval, heeft Jurian ook regelmatig, maar zo heftig heeft hij het nooit gehad volgens mij. Nouja, we wachten vannacht wel weer af, of het weer gebeurt.
Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...