Berichtdoor Tuinfluiter » 07 nov 2011 11:32
Dank je wel lieve Hortensia!!
Wat intens verdrietig voor jullie dat jullie destijds ook jullie kindje verloren zijn door een miskraam.
Is het al lang geleden?
Het lijkt mij heel moeilijk al je na een miskraam maar niet meer zwanger word, je hebt dan al zo het geluk geproeft van het zwanger zijn....
Had jij ook dat je steeds zo droomde over je kindje, dat je net bevallen bent, dat je heerlijk met het kindje aan het kroelen bent etc?
Ik heb dat heel erg, kan ook komen doordat m'n schoonzusje 2 dgn na de miskraam bevallen is.
Verder vind ik het heel moeilijk te zien dat mijn buik echt bol is, geen vetrul, maar echt een bolletje, dat voelt zo dubbel.
Eerst was ik er gewoon al trots op, nu is mijn buik leeg en heeft dat bolletje geen zin meer.
Verder ben ik zo nieuwschierig naar ons kindje, hoe het er uit zou hebben gezien, op wie het zou lijken, of het een jongen of meisje was...
Lichamelijk gaat het best goed, wel nog bloedverlies en troep, is nu toch al 2 weken en maakt toch ook wat onzeker.
Maar psygisch is is het veel zwaarder, ik kan ons kindje zo missen, dat doet gewoon pijn.
