Wat doe je wel of juist niet op de Zondag

[pipgirl]

Bij ons thuis was de zondag een een echte rustdag,wel lezen,handwerken en tv kijken,maar niet naar de winkel of wat dan ook.

Zo hebben mijn man en ik het ook altijd gedaan in ons gezin.Maar de laatste tijd gebeurt het nog wel eens dat mijn man ergens heen wil en het op zondag valt,dus ja dan krijg je een discussie hier.

Naar onze kinderen toe vind ik het wel zo eerlijk dat mijn man ook niet naar evenementen kan gaan want dat hebben wij nooit gedaan.

Nu gaat mijn man binnenkort een weekend weg en dus ook op zondag,computer gebeuren.
Ik heb hem voorgesteld om een dag eerder thuis te komen,zodat hij wel mee kan gaan maar dan de zondag weer thuis is.
Maar helaas gaat mijn man gewoon het hele weekend mee,en dat vind ik best moeilijk.Want wat moet je nou tegen de kinderen zeggen als die ook eens iets willen doen op zondag,hun vader doet het wel.En bij mij voelt het als in de steek gelaten worden door mijn man.

Hoe denken jullie over deze dingen?

[meribel]

tsja, ik denk dat het een discussie is die je vooral met je man moet voeren. ( en ik herken die discussie wel hoor ) om uiteindelijk tot een gezamenlijk standpunt te komen over deze zaken richting je kinderen. Maar dan moet je wel verwachten dat je allebei weleens wat water bij de wijn moet doen.

Zelf ging ik vroeger altijd zo'n discussie in met, "en aan het eind vind jij ook wat ik vind " maar dan heb je geen kans voor een echt gesprek.
Dus ga niet bedenken hoe jij je man gaat overtuigen om op zondag thuis te blijven, maar stel je in om erachter te komen wat zijn visie is op het gebod om de sabbat als rustdag te houden. Het is natuurlijk geen wet van meden en perzen dat je op zondag thuis achter het raam blijf zitten en alleen eruit gaat voor de kerk.
Misschien kom jij ook tot een genuanceerder beeld van de zondag? Maar het kan ook natuurlijk dat ondanks dat je het zelf anders ziet, je toch je man volgt in kwesties als deze?

[pipgirl]

Het is ook geen kwestie van wie gelijk heeft of niet,maar het zijn wel lastige dingen.

Wij gingen vroeger ook niet zwemmen in een recreatieplas,maar dat doe wij nu als gezin wel.
Weet je,je gaat zo gauw over grenzen heen als je steeds makkelijker over dingen gaat denken.

Mijn man weet hoe ik hier over denk en ja hij is diegene die de keuze moet maken,maar vraagt wel aan mij of ik het goed vindt.

Maar gelukkig komt dit dilemma niet vaak voor

[1a2b3c]

Wij gingen vroeger ook niet zwemmen in een recreatieplas,maar dat doe wij nu als gezin wel.
Weet je,je gaat zo gauw over grenzen heen als je steeds makkelijker over dingen gaat denken.

Mijn man weet hoe ik hier over denk en ja hij is diegene die de keuze moet maken,maar vraagt wel aan mij of ik het goed vindt.

Als je man keuzes maakt die tegen jouw geweten ingaan moet je hem daarin niet volgen.

[Jozo]

Ik kan me wel voorstellen dat dit lastig is, zeker omdat je het liefst je kinderen een gezamenlijk beeld voor wilt houden. En ook omdat je van gelijk/ongelijk in dit geval niet echt kunt spreken (eerder van: Ik zie het zus of ik zie het zo).

Maar het hoeft niet echt een probleem te zijn:
Mijn vader was in de weekenden ook geregeld weg, maar mijn moeder zou dat nooit hebben gedaan.
Dus als hij alleen weg wou was dat prima, maar mijn moeder zou bijvoorbeeld zondags niet meegaan naar een recreatieplas. Je kunt je grenzen dus wel houden, maar het is dan wel lastig omdat de kinderen 2 verschillende voorbeelden meekrijgen. Dan krijg je al snel discussies van: Maar waarom doet papa dat dan wel? Ik kan me herinneren dat dat bij ons thuis ook gebeurde. Maar goed, uiteindelijk wordt je allemaal volwassen en leer je daar zelf in kiezen. Er is 1 voordeel: Het maakt je wel bewust van je keuze

Mijn keuze hierin is dat ik gerust zondags dingen onderneem, maar dat ik de diensten die ik wil bezoeken er zo min mogelijk onder wil laten lijden (omdat dit toch centraal voor me staat op de zondag). En dat is een beetje de tussenweg van wat mijn ouders me hebben voorgehouden.

[meisje20]

ik denk dat het verstandig om er eens goed met je man over te praten..

voor mij is de zondag een rustdag. ik ga in principe nergens heen waar ''geld voor betaald moet worden'' maar ik heb er geen moeite mee om ergens (bij familie of vrienden) te gaan koffiedrinken of lekker een wandeling te gaan maken.

[meribel]

ik denk dat het verstandig om er eens goed met je man over te praten..

voor mij is de zondag een rustdag. ik ga in principe nergens heen waar ''geld voor betaald moet worden'' maar ik heb er geen moeite mee om ergens (bij familie of vrienden) te gaan koffiedrinken of lekker een wandeling te gaan maken.

niet in principe, maar uit principe,

[meisje20]

idd

[janneke7337]

Er zitten 2 kanten aan het verhaal.
Zondag is niet de sabbat zoals deze bedoeld was in het oude testament, gij zult niet arbeiden geld dus niet voor de zondag.
Wel is het zo dat het een goede orde is om 1 dag in de week over te houden voor de dienst van de Heere, dat houd in alle dagelijkse beslommeringen laten liggen zoveel mogelijk, kerkdienst(en) bezoeken en met God en Goddelijke zaken bezig zijn, dit is geen gebod, maar ik denk wel een goede gewoonte en orde omdat we er door de week zo weinig aan toekomen.

Ga je zwemmen of weet ik al wat meer puur en alleen voor eigen plezier omdat je een dag vrij hebt of kun je bijvoorbeeld ook van de natuur genieten als zijnde een stuk prachtige schepping?
Is er tijd voor stille tijd en bezinning en gebed?

Hoe je dit verder invult lijkt mij een persoonlijke kwestie.

Ik ben opgevoed dat zondags niets mag, niet fietsen, telefoneren, geen spelletjes doen waar geld in voorkwam, niet op visite en nog meer van zulke dingen.
Dit lijkt mij ook absoluut niet de bedoeling, want nogmaals, de oudtestamentische sabbat is niet de hedendaagse zondag.

[schaapje]

quote="janneke7337"
Dit lijkt mij ook absoluut niet de bedoeling, want nogmaals, de oudtestamentische sabbat is niet de hedendaagse zondag.

Helemaal mee eens, voor mij is de zondag (toch wel) een andere dag, meer een dag van ontspanning
en in de eerste plaats met je broeders en zusters samen God groot te maken,
dat is nou eenmaal de gewoonte in het christelijke westen, maar de eerste gemeente kwam elke
dag samen, dat geeft wel eens te denken hoe anders het is geworden.