Er staan essentiële markeringen in de bijbel, als er staat dat met de dood van Jezus het wetsverbond afliep dan moeten we dat terharte nemen
God heeft van het begin afaan een orde niet alleen geschapen maar ook gevolgd met zijn voorzeggingen die hij via de profeten liet optekenen, daarin kwamen ook gebeurtenissen met tijdsperioden die op de vastgestelde tijd afliepen, het zou wel heel vreemd zijn als hij op het einde van het boek nattevingerwerk gaat leveren, zoiets van zoeken jullie het maar uit net wat je wilt. De bijbel kan je wel een klein beetje vergelijken met een schatkaart, je moet je inspannen om de kaart te lezen, maar door studie waarbij je de hulp van de HG inroept kan er veel.
Dat er gebeurtenissen zijn die niet in de lijn lopen of beter gezegd lijken lopen met de vaste voorzeggingen dan moet dat op te lossen zijn, bv de apostel Paulus die Joden beneed iemand.
Besnijdenis, eetvoorschriften ook veel rituelen van de wet waren goed en zijn nog steeds goed, als een christen besluit om geen varkensvlees, te eten op zondag geheel te rusten en tienden van zijn bezit aan de armen geven, dan is dat niet verkeerd het zou verkeerd zijn als hij denkt God daarm mee een diens te bewijst of dat hij het verplicht zou zijn
In dat licht kan je ook de activiteiten beschouwen van de eerste christenen die op de wet leken, zij deden niets verkeerd en het motief kan zijn om in een vriendschappelijke sfeer joden de leer van Christus bij te brengen, maar niet als zodanig het wet te houden
Als derde:Jezus zelf bestrijdt dat de wet afgeschaft zou zijn in Matt 5:17-19:
Jezus vervulde de wet zijn hele leven stond hij onder de wet onthoud het woord "vervulde" Hij kon de wet gewoonweg als aards mens niet afschaffen tot zijn dood hield hij zich aan de wet trouwens ook daarna schafte Jezus niets af , God aanvaarde zijn volmaakt offer en de wet had voor god geen betekenis meer, die was daarmee afgedaan.
NWV17 Denkt niet dat ik gekomen ben om de Wet of de Profeten teniet te doen. Ik ben niet gekomen om teniet te doen, maar om te
vervullen; 18 want voorwaar, ik zeg U dat hemel en aarde eerder zouden voorbijgaan dan dat ook maar één kleinste letter of één deeltje van een letter uit de Wet voorbijgaat en niet
alles geschiedt. 19 Wie daarom een van deze geringste geboden overtreedt en de mensen in die zin leert, zal de ’geringste’ worden genoemd met betrekking tot het koninkrijk der hemelen. Maar wie ze doet en leert, die zal ’groot’ worden genoemd met betrekking tot het koninkrijk der hemelen.
NBV17 Denk niet dat ik gekomen ben om de Wet of de Profeten af te schaffen. Ik ben niet gekomen om ze af te schaffen, maar om ze tot vervulling te brengen. 18 Ik verzeker jullie: zolang de hemel en de aarde bestaan, blijft elke jota, elke tittel in de wet van kracht, totdat alles gebeurd zal zijn. 19 Wie dus ook maar een van de kleinste van deze geboden afschaft en aan anderen leert datzelfde te doen, zal als de kleinste worden beschouwd in het koninkrijk van de hemel. Maar wie ze onderhoudt en dat aan anderen leert, zal in het koninkrijk van de hemel in hoog aanzien staan.
Twee vragen:
Wat zegt de grondtekst in Num. 24 (ik neem tenminste aan dat je dat bedoelt i.p.v. Num. 14) dan wel? "'achariyth" betekent toch echt wel laatste dagen in profetische zin)?
Hoe moet die profetie van Bileam dan wél uitgelegd worden volgens jou?
Ik ben het nog aan het onderzoeken
Vervolgens: Ook het nieuwe verbond wordt met Israël gesloten. Jer. 31 refereert hier al aan én Jezus sluit dit nieuwe verbond (dit is het nieuwe testament in mijn bloed, waarbij verbond een betere, meer concordante vertaling zou zijn dan het woord testament).
Let erop dat de Joodse Jezus dit verbond sluit met Zijn Joodse discipelen in een Joodse setting, namelijk tijdens een Joods feest: De Pesachmaaltijd.
Uiteraard natuurlijke Joden kwamen als eerste in aanmerking ook Petrus had 3 sleutels gekregen
Joden
Samaritanen
Heidenen uit de natiën
graag de versnummer uit Jeremia 31, maar dit zal je bedoelen
NBV
31 De dag zal komen – spreekt de HEER – dat ik met het volk van Israël en het volk van Juda een nieuw verbond sluit, 32 een ander verbond dan ik met hun voorouders sloot toen ik hen bij de hand nam om hen uit Egypte weg te leiden. Zij hebben dat verbond verbroken, hoewel ze mij toebehoorden – spreekt de HEER. 33 Maar dit is het verbond dat ik in de toekomst met Israël zal sluiten – spreekt de HEER: Ik zal mijn wet in hun binnenste leggen en hem in hun hart schrijven. Dan zal ik hun God zijn en zij mijn volk. 34 Men zal elkaar niet meer hoeven te onderwijzen met de woorden: “Leer de HEER kennen,” want iedereen, van groot tot klein, kent mij dan al – spreekt de HEER. Ik zal hun zonden vergeven en nooit meer denken aan wat ze hebben misdaan.
NWV
31 „Zie! Er komen dagen”, is de uitspraak van Jehovah, „en ik zal stellig met het huis van I̱sraël en met het huis van Ju̱da een nieuw verbond sluiten; 32 niet een gelijk het verbond dat ik met hun voorvaders heb gesloten op de dag dat ik hen bij de hand vatte om hen uit het land Egy̱pte te leiden, ’welk verbond van mij zijzelf verbroken hebben, alhoewel ikzelf hen als echtgenoot in eigendom had’, is de uitspraak van Jehovah.”
33 „Want dit is het verbond dat ik na die dagen met het huis van I̱sraël zal sluiten”, is de uitspraak van Jehovah. „Ik wil mijn wet in hun binnenste leggen, en in hun hart zal ik ze schrijven. En ik wil hun God worden en zíj zullen mijn volk worden.”
Het verbond werd ook in eerste instantie met Israel gesloten na de doop van Cornelius stond die weg ook open voor de natien
Als er ergens in Ezechiël al sprake zou zijn van een "geestelijk" Israël zou ik graag van je willen weten welke exegetische regel je toepast om te laten zien waneer Ezechiël "geestelijk" Israël bedoelt als er Israël staat en wanneer Ezechiël het fysieke Israël bedoelt als er Israël staat. Me dunkt, zo'n regel moet toch wel te vinden zijn als men consequent wil blijven exegetiseren.
Het staat er niet letterlijk, nogmaals als je aanneemt dat er nog steeds een verbond met het huidige ISRAEL van kracht is geeft dat een hoop wanorde aan de schrift, het is zo niet de god die ik ken
