Dus... en wat ik nu ga zeggen is helemaal niet persoonlijk bedoeld, maar meer een - vast wel vrouwelijke - gedachtegang: is het werk dan belangrijker dan tijd met en voor de kinderen? Ik snap dat je niet zomaar ander werk kunt vinden en doen. Logisch. Het gaat me verder ook niets aan. Maar hoe voelt dat dan voor een man?
Ik heb mijn broer altijd een beetje als voorbeeld. Die werkt en maakt carriere. Werkt volle weken, draait er een eigen bedrijfje bij, is vaak op reis, etc. Maar hij wil heel bewust geen kinderen, al zou hij er minimaal 13 in zijn huis kwijt kunnen en met gemak kunnen onderhouden. Maar hij wil het niet, want hij zou dan geen tijd met ze door kunnen brengen. Als hij vader zou zijn, dan wil hij er zijn voor zijn kinderen. En niet alleen maar weg zijn, aan het werk zijn, etc. Omdat hij dat niet op wil geven, begint hij er niet aan. Een duidelijke keuze en een hele eerlijke keuze. Hij heeft gekozen voor een brute carriere en is ontzettend gelukkig.
Nu is hij misschien een extreem geval, hoor. Maar het heeft me wel altijd aan het denken gezet. Als mijn broer en zijn vriendin kinderen zouden krijgen en hij zou gewoon doorgaan met zijn carriere, zou iedereen dat heel erg normaal vinden. Zou hij een vrouw zijn, dan zouden we die worsteling heel normaal vinden, of misschien vinden dat het maar even wat minder moet. Waarom zou 'de maatschappij' het nou wel normaal vinden dat mijn broer zijn carriere voort zou zetten, maar als hij vrouw geweest was, dan zou diezelfde maatschappij vinden dat het best wat minder kan.
Dus: niks persoonlijks, want het gaat me geen zak aan, hoe een ander zijn gezin runt. Maar ik ben wel altijd heel benieuwd naar het idee en het gevoel ergens achter. That's all.
Een aantal weken terug zag het ernaaruit dat manlief werkloos zou zijn per januari. Hij vond dat echt een falen dat hij dan niet voor zijn gezin zou kunnen zorgen. En, niet om persoonlijk aanvallend te zijn, want ik weet dat niet iedereen het zo voelt, maar ik denk, net als Haai, echt dat het een scheppingsgegeven is dat het is zoals het is 
