Dit topic is al heel oud, maar ik blijf het een geweldig interessant topic vinden!
Voor de duidelijkheid: ik heb nog steeds geen bijbelse onderbouwing gevonden dat wij niet zelf in staat zijn om te geloven dat Jezus onze redder is.
gerritse schreef:Maar in Johannes 6 v 44 lees ik:
" Toch kan niemand bij mij (Jezus) komen, tenzij mijn Vader, die mij gezonden heeft, hem bij mij brengt".
Er zit in de uitverkiezing iets dat niet 'rond te krijgen' is. [....]
Het lijkt mij toch wel rond te krijgen als je de verklaring erna leest. Namelijk dat wij door God onderricht worden (door wat hij tegen ons zegt door de bijbel). Iedereen die daarnaar luistert en van hem leert komt hij Jezus (dus gewoon zelf kunnen geloven dat Jezus onze redder is).
45 Het staat geschreven in de Profeten: “Zij zullen allemaal door God onderricht worden.” Iedereen die naar de Vader luistert en van hem leert komt bij mij.
Zie ook vers 40 dat hier nog voor staat. Neem dat in het achterhoofd bij het lezen van vers 44. Wat wil de Vader? Dat iedereen die in de Zoon gelooft eeuwig leven heeft.
40 Dit wil mijn Vader: dat iedereen die de Zoon ziet en in hem gelooft, eeuwig leven heeft, en dat ik hen op de laatste dag uit de dood zal opwekken.’
Ik begrijp dat dit gevoelens oproept dat het dan niet meer enkel genade zou zijn. Maar dat is niet reëel. Ik heb het eerder gezegd: als wij zelf geloven dat Jezus onze redder is, dan blijft het toch enkel genade dat God de weg van Jezus als plaatsvervanger heeft gegeven. Dat wij dat als onze enige redding aangrijpen/geloven is dan toch niet iets waarop je je kunt beroemen? Als jij zelf kunt geloven dat Jezus jou enige redder is, dan geloof je juist zelf dat er niets van jou bij is!
Mocht je willen reageren doe dat dan graag niet met een lijst losse teksten. De bijbel is niet geschreven om teksten uit te plukken die jouw denkbeeld onderschrijven. Probeer de context van een tekst over te brengen, en maak duidelijk waarom dit volgens jouw tot een standpunt leidt. Er is in dit topic al veel besproken ik adviseer om het eerst te bestuderen voordat je eventueel reageert.
Er is gesproken over diverse belevingen die je in een bepaalde volgorde moet hebben ondergaan. Maar volgens mij bleek dat dit gebaseerd was op enkele geschiedenissen uit de bijbel die tot een regel werd verheven. Terwijl ook andere geschiedenissen werden aangehaald waaruit bleek dat mensen met verschillende gevoelens tot geloof zijn gekomen. Conclusie zou zijn om je zaligheid niet in eerste instantie in je eigen gevoelens zoals ellende en dankbaarheid te zoeken (dat komt vanzelf wel, dat wordt je wel gegeven), maar bij God als je verlosser!
Ook is er een discussie geweest over genezing waarbij Jezus zegt dat het geloof diegene heeft behouden. Hierover werd aangegeven dat het dan een "wondergeloof" betreft. Volgens mij is dat een denkfout omdat het geloof er eerder was. Vergeet niet dat Jezus aangeeft dat dat geloof diegene heeft behouden!
Ik kijk uit naar jullie reacties!