Galateia schreef:Precies, en dat is puur uit liefde, omdat je zoveel van hem houdt. Je hebt je kind niet geadopteerd 'om het adopteren zelf'. Maar omdat hij een thuis nodig had. Natuurlijk had je een kinderwens. Maar dat geldt voor alle ouders die zwanger willen worden, pleegouders, adoptieouders: anders begin je er niet aan.
De kinderwens van ongewenst kinderlozen is natuurlijk niet dezelfde als die van degenen die zelf kinderen hebben of onderdeel uitmaken van de crisisopvang. Met adoptie wordt invulling gegeven aan de kinderwens op een manier waar ik mijn vraagtekens bij heb.
a. kinderen worden uit hun natuurlijke omgeving genomen en een andere identiteit aangemeten;
b. met voldoende financiele steun is het vaak mogelijk om kinderen ter plaatse op te vangen;
c. er zijn zoveel misstanden bij adoptie, zoals bijv. kinderroof, kinderhandel en kindermishandeling, dat hierin uiterst voorzicht dient te worden opgetreden.
Maar er is een groot verschil tussen adopteren 'om maar een kind te hebben' en adopteren 'om een kind dat het nodig heeft een thuis te geven'.
Dat klopt, maar ik vraag mij af in hoeverre de laatste reden de enige motivatie is om over te gaan tot adoptie.
Als je alleen maar adopteert om een goede daad te doen, dan weet ik niet hoe je dit aan je kind uitlegt. Ze zijn geen liefdadigheidsprojecten, ze zijn zeer gewenste kinderen, gewoon om wie ze zijn.
En waarom zijn ze gewenst? Omdat ze existeren of omdat ze een lang gekoesterde wens in vervulling laten gaan?
