Kindernevendienst... moet dat nou?

[schelpje3]

Mijn zus woont in Engeland. In haar gemeente is het gebruikelijk dat er voor de preek eerst een korte verhaal is voor de kinderen waarin wordt uitgelegd waarover het straks in de grote preek over zal gaan. De kinderen mogen dan ook actief meedoen, er worden dingen gevraagd en ze mogen antwoorden..

Later in 'de grote preek' refereert de dominee herhaaldelijk aan aan wat hij tegen de kinderen heeft gezegd aan het begin: "kijk, nu zeg ik eigenlijk iest moeilijker wat ik net al tegen jullie zei".

En wat dacht je: hoe belangrijk is het niet als ouders na de preek thuis eens terugkomen op de preek, hem uitleggen en vragen wat ze niet begrepen hebben. En ook vertellen wat de preek je als ouders voor troost en bemoediging heeft gegeven en wat jij er van hebt geleerd...

Onderschat je kinderen niet!

Jij slaat een spijker flink op zn kop. Vertellen wij onze kinderen wat de Heere in ons leven betekent ? Wie Hij voor ons is ? Maar ook onze angsten en twijfels kun je bespreken hoor. Mijn zoon was als peuter wel eens bang snachts en dan zei ik tegen hem: als mamma bang is gaat ze zacht zingen, gewoon in je hoofd, zacht voor jezelf, hoger dan de blauwe luchten of blij blij mn hartje is zo blij. Wij zongen al voor hen in de box. Vooral mijn moeder zong heel veel voor onze kinderen.
Maar op een keer was hij zo bang, zingen had niet geholpen. Toen heb ik samen met hem gebeden, en dat hielp wel zei hij
Het viel mij ook zo vaak op wat kinderen oppikken tijdens een dienst en dan is het lachen om de conclusie die ze er uit trokken.
Maar dat mag, worden als een kind !
Wat pannenkoek zegt, de dominee zou zo eenvoudig moeten preken dat de kleinsten het snappen, dan snappen de gasten die geheel onwetend zijn het ook.

[Riska]

Ik kan mij bijna geen kerkdienst heugen zonder kindernevendienst.
Mijn kinderen waren er zeer enthousiast over.
Soms is er een dominee, die even een gesprekje met ze heeft voordat ze naar hun eigen ruimte gaan.
Dat kan niet iedere dominee (die wij nu hebben kan het bv. eigenlijk niet. Soms is hij erg raak, maar vaak ook veel te lang.) Ze gaan de kerk uit bij het naspel van een lied en komen er bij het naspel van het lied na de preek weer in. Bij ons is het de basisschoolleeftijd. Bij bepaalde diensten is er geen kindernevendienst (Kerst, Pasen, gezinsdienst).

Het gesprekje dat de dominee heeft:
Levendig staat mij het volgende bij (ergens in de jaren '70): Pinksteren.
Of ze wisten wat "de geest" was. Nee dus. "Weten jullie wat het betekent als gezegd wordt dat iemand de geest gegeven heeft"? Zegt een jochie van 11 jaar: "dan ben je dood". Vraagt de dominee: "en als je de Heilige Geest niet hebt hoe zit het dan"? Even stilte, zegt hetzelfde jochie: "dan ben je hartstikke dood".
Dominee naar de gemeente toe: "ik hoef vanmorgen niet meer te preken." Wat hij uiteraard nog wel deed.

Ik zie geen enkel bezwaar wat betreft een kindernevendienst.
Overigens: als kind leerde ik tijdens de preek het psalmversje voor de volgende dag op school.
Ik zou niet graag de mensen de kost willen geven die dat in hun jeugd ook gedaan hebben.

[pol]

Wij hebben geen kindernevendienst, maar ik laat de kinderen dingen tekenen wat de dominee zegt. En dan kom je vol verrassingen. Ze luisteren goed en de kleinste dingen tekenen ze en de dingen die ik zou tekenen gaan aan hun voorbij.
Maar ook best grappig, de dominee had het gisteren over het worstelen met God, de kerk kan een boxring zijn.... Eentje hoorde het woord box en ging een box tekenen met een kindje erin.....

[schelpje3]

Ik kan mij bijna geen kerkdienst heugen zonder kindernevendienst.
Mijn kinderen waren er zeer enthousiast over.
Soms is er een dominee, die even een gesprekje met ze heeft voordat ze naar hun eigen ruimte gaan.
Dat kan niet iedere dominee (die wij nu hebben kan het bv. eigenlijk niet. Soms is hij erg raak, maar vaak ook veel te lang.) Ze gaan de kerk uit bij het naspel van een lied en komen er bij het naspel van het lied na de preek weer in. Bij ons is het de basisschoolleeftijd. Bij bepaalde diensten is er geen kindernevendienst (Kerst, Pasen, gezinsdienst).

Het gesprekje dat de dominee heeft:
Levendig staat mij het volgende bij (ergens in de jaren '70): Pinksteren.
Of ze wisten wat "de geest" was. Nee dus. "Weten jullie wat het betekent als gezegd wordt dat iemand de geest gegeven heeft"? Zegt een jochie van 11 jaar: "dan ben je dood". Vraagt de dominee: "en als je de Heilige Geest niet hebt hoe zit het dan"? Even stilte, zegt hetzelfde jochie: "dan ben je hartstikke dood".
Dominee naar de gemeente toe: "ik hoef vanmorgen niet meer te preken." Wat hij uiteraard nog wel deed.

Ik zie geen enkel bezwaar wat betreft een kindernevendienst.
Overigens: als kind leerde ik tijdens de preek het psalmversje voor de volgende dag op school.
Ik zou niet graag de mensen de kost willen geven die dat in hun jeugd ook gedaan hebben.

Bestaat het gevaar dan niet dat kinderen gaan denken: een kerkdienst, dat is alleen voor grote mensen.
Psalmversjes leren doe je zo spelenderwijs.
Op een kinderclub of nevendienst zingen ze zeker alleen kinderliedjes ?
En werd dat in de jaren 70 al gedaan dan ??

[Riska]

Nee dat was niet gewoon in de jaren '70.
Maar de toenmalige predikant stimuleerde het en de kerkenraad heeft er volmondig mee ingestemd.

Nu leren kinderen psalmversjes spelenderwijs. In mijn kinderjaren (jaren '50) zeker weten niet. Het werd er op school ingestampt. En ik weet dat het kostbaar is - een schat die altijd 'aanspreekbaar' is. Zo heb ik regelmatig kerkdiensten meegemaakt in een verpleeghuis. Sommige zwaar demente ouderen reageerden nergens op. Het ging oppervlakkig gezien volstrekt langs hen heen. Tot de dominee een psalm in de oude berijming liet zingen: de hoofden gingen omhoog en er werd vlekkeloos meegezongen, geen woord gemist.

De kindernevendienst: eigenlijk is het woord verkeerd, tenminste voor onze kerk. Je zou eigenlijk moeten zeggen: de kinderverteldienst. Ze maken dus de hele dienst gewoon in de kerk mee, alleen de preek niet. Dan zijn ze in eigen ruimte en wordt het verhaal verteld op eigen niveau. Er zijn drie groepen - te vergelijken met groep 1 t/m 3 van de basisschool, 4 t/m 6 en 7/8. Alleen in de zomervakantie is er één groep, de jongsten.
Dus ook in de kerk pikken ze de volwassen liederen - psalmen en gezangen - gewoon op, als ze gezongen worden tijdens de dienst.

[mw]

Ikzelf ben kindernevendiensten helemaal niet gewend. Volgens kent geen enkele gemeente hier in het dorp dat fenomeen En als dan vroeger eens op vakantie in een dienst waren waar wel een kindernevendienst was, dan wilden wij (broetjes,zusjes, ik) nooit daarheen. Veel te raar om zomaar uit de kerk te gaan
Wel kennen we hier op zondagmiddag de zondagschool, daar gaan echt honderden kinderen heen op zondagmiddag (14.30-15.30u). Daar leren ze een psalmversje, wordt er met ze gezongen, bijbelverhaal op hun niveau en de kleinsten maken een werkje.

ALs de preek te moeilijk zou zijn (ondanks voorbeelden/verhaaltje van de ds) dan is het de taak van de ouders om thuis er met de kinderen over door te spreken. Dat is trouwens niet alleen hun taak als de preek te moeilijk was.

Kortom: ik ben dus niet echt voorstander van de kindernevendienst. In de hemel sturen we de kinderen ook niet naar een apart plekje;)
Maar ik ben mij er ook van bewust dat ik het moeilijk bijbels kan onderbouwen, dus 'fout' vind ik het absoluut niet.

[cornelia77]

Wat je vaak ziet, wanneer kinderen te oud worden voor de kindernevendienst, ben je ze kwijt. Dat vind ik wel zorgelijk. De overgang van de kindernevendienst naar de saaie preek...
Ik herken wel wat Annet zegt. Natuurlijk pakken kinderen lang niet alles op van een preek. Maar ze horen vaak wel dingen, waar je dan thuis op door kunt praten.
Bij ons in de gemeente is geen kindernevendienst, dus onze kinderen gaan mee naar de kerk. Ze moeten dan anderhalf uur stilzitten. Dat is wel weer een hele opgave voor ze.

[Evelien]

Wij hebben zondagschool onder de dienst.

De allerkleinsten (baby's en de dreumesen) worden voor de dienst gebracht (soms halverwege, als de kinderen naar boven komen). De kinderen vanaf 2,5/3 jaar - 12 jaar mogen naar de zondagschool (voor elke leeftijd hebben we een groep).
Soms komt het voor dat er geen kinderwerkers zijn en dan zitten ze gewoon in de dienst.
De leeftijd daarna (pubers) blijven gewoon komen omdat er heel veel gedaan wordt (buiten de zondagse diensten om) voor elke doelgroep. Ze zitten ook zondag gewoon in de dienst. En tuurlijk er zijn jongeren die een tijdje niet komen, maar dat heb je met een bepaalde leeftijd zowieso (in welke kerk dan ook).
Wij zijn dan ook geen traditionele kerk.

En bij ons hoef je gelukkig niet stil te zitten.

[*Annet*]

Over het thuis nog doorpraten over de preek, volgens mij kan je dat alleen als je zelf ook een levend geloof heb. Anders blijft het vaak steken bij: waar ging het over? Standaard antwoord: "over de Heere Jezus" (dat antwoord gaf ik ook altijd) Dan komt er wel eens wat meer, bijv over Jozef, noem maar ff wat. Maar kom je dan tot de kern, als je zelf geen toepassing of lering uit de preek haalt?

[MissF]

Wij hebben geen kindernevendienst, maar de gemeente die na ons in het gebouw zit wel. Ik mis het bij ons wel, want ik zou het heel goed vinden als Jurian met een jaar of 4 mee zou gaan naar de kerk en dan na het zingen naar zijn eigen zondagsschool mag. Maargoed, dat zal nog wel een paar jaar duren voor het er doorheen is vermoed is.
Maar in de gemeente na ons hebben ze zelfs tienernevendienst, en dat vind ik dus veel te ver gaan. Dat een 12 jarige nog zijn eigen dienst moet hebben. Dan betrek je mijns inziens kinderen echt veel te weinig bij de kerkdienst zelf. Maar voor 4 tot 6 jarigen lijkt het me heel goed, omdat zij qua ontwikkeling nog helemaal niet in staat zijn om echt zo lang de aandacht vast te houden. Nu scheelt het dat wij 's morgens een korte dienst hebben, dat uurtje houden ze misschien nog wel vol,maar als er een dominee van buitenaf is die wat langer preekt duurt de middagdienst bijna anderhalf uur, en dat vind ik toch wel erg lang voor een kind van 4.

[ajl]

Dat ben ik wel met je eens Annet. Bij ons is er dus wel kindernevendienst en komen de kinderen vanaf hun 10e in de kerk. Het valt mij wel op dat er een groot verschil is tussen de kinderen. Een grote groep zit wel stil, maar zijn inmiddels doordat ze ook regelmatig 's middags worden meegenomen gewend om stil te zitten, maar een andere groep zit de hele dienst te rommelen. En het erge is dat het dan ook meestal om die kinderen gaat waar de ouders ook minder betrokken zijn bij de kerk. Ik denk dat het vooral uitmaakt hoe je eigen betrokkenheid met het geloof en de dienst is.

Vraagje; vanaf welke leeftijd praat je na over de preek?

[schaapje]

Ik denk dat we niet te lichtvaardig over de kindernevendiensten moeten denken, alsof het een
soort zoethoudertjes zijn en de volwassenen even van de kinderen "verlost" zijn.
Ik weet dat deze kinderdiensten, vooral voor de wat grotere kinderen heel serieus genomen wordt.
Ze hebben echt een "dienst" met zingen bidden, en een thema over het woord van God uit de
Bijbel, waarom zo laagdunkend hierover praten door de "tegenstanders" ik denk dat de Geest
van God ook aanwezig is bij deze diensten. (Laat de kinderen tot mij komen zei Jezus)
En bij ons komt het niet voor dat tieners weg blijven, en dat is het resultaat van veel gebed
en zegenend werk van de kinderwerkers.
Wat wel een probleem is dat er erg veel "kinderwerkers" zullen moeten zijn.

[Riska]

Ik heb jaren en jarenlang de coördinatie gedaan van de kindernevendienst (knd).
Dat wil zeggen: het inroosteren van de leiding bij de knd, het regelen van toerusting door de predikant en het regelen dat er materiaal is voor verwerking.
Wat er dus tijdens de knd gebeurt is gedegen en zeer goed voorbereid.
Kindernevendienst wordt uitsluitend in de ochtenddienst gehouden. De ervaring leert dat er eigenlijk geen kinderen in de avonddienst komen - wij hebben geen middagdienst.
Dat zou ook teveel zijn. De ervaringen zijn goed, de herinneringen van kinderen aan de tijd in de knd ook.
Het ligt heel veel aan de ouders of kinderen blijven komen in de kerk. Als ouders niet (regelmatig) naar de kerk gaan, gaan de kinderen ook niet.

...maar een andere groep zit de hele dienst te rommelen. En het erge is dat het dan ook meestal om die kinderen gaat waar de ouders ook minder betrokken zijn bij de kerk. Ik denk dat het vooral uitmaakt hoe je eigen betrokkenheid met het geloof en de dienst is.

Deze opmerking snap ik niet helemaal. Iemand die naar de kerk gaat is betrokken. En ik denk dat ouders wel bepalen of kinderen wat mogen rommelen of volkomen stil moeten zitten. Kinderen zijn kinderen en zijn nou eenmaal wel eens wat drukker of vergeten dat ze stil moeten zijn. Als ik het zo lees neem je de kinderen kwalijk dat de ouders niet betrokken zijn (wat dat ook moge zijn - ik zou al lang blij zijn dat mensen tenminste naar de kerk komen!)

[ajl]

Ik denk dat je binnen een kerkelijke gemeenschap wel verschillen van betrokkenheid van ouders bij een kerk kan zien. Sommige mensen doen veel binnen een kerk en proberen er ook uit te leven. Terwijl andere ouders het puur bij de kerkgang houden ( en regelmatig de diensten overslaan) en tijdens de diensten ook druk zijn met andere dingen dan met hun aandacht bij de preek. Ik stel het nu wat zwart/wit, maar ik vind dat dat ook doorwerkt naar de houding van de kinderen tijdens een dienst.

[Marnix]

Een eye-opener jeewee !!
Gastpredikant was het er duidelijk niet mee eens. Dat heb je nou van die verdeeldheid in gemeentes onderling. De "ligging" is soms 10 km al zo anders Daarom kunnen gemeentes van buursteden vaak niet samengevoegd worden. Dan lijkt dit maar een onbelangrijk detail, maar zoals ik bij Meribel las, de leden waren verdeeld tot op het bot. Dus zo diep kan dat zitten.
Ik vind kindernevendienst vaak een storende onderbreking. Je ziet, ik ben een tegenstander
Mijn kinderen zijn inmiddels wat ouder, terugkerend had dat helemaal niet gehoeven van hen.
De zondagsschool na de morgendienst sloot vaak heel goed aan !

Ik denk dat de predikant daarom beter niet zulke dingen kan zeggen. Als je in een andere gemeente voorgaat kom je onder het gezag van de kerkenraad daar te staan en het lijkt me dan niet wijs om subtiel duidelijk te gaan maken dat je het niet eens bent met hoe bepaalde dingen gaan. Daar is niemand mee gediend. Wil je het toch kwijt, noem het dan van tevoren of na afloop bij de kerkenraad maar niet vanaf de kansel.

Ik ben een groot voorstander, het is in de praktijk vaak erg lastig de preek zo te houden dat volwassenen er veel aan hebben (en het niet als "oppervlakkig" afserveren) en de kinderen alles ook begrijpen. Ze op hun niveau onderwijzen lijkt me dan goed. Andere methoden zoals ik hier lees (laten tekenen, thuis er over doorpraten enz) is natuurlijk ook prima. Er is niet maar 1 goede manier.

Bestaat het gevaar dan niet dat kinderen gaan denken: een kerkdienst, dat is alleen voor grote mensen.
Psalmversjes leren doe je zo spelenderwijs.
Op een kinderclub of nevendienst zingen ze zeker alleen kinderliedjes ?
En werd dat in de jaren 70 al gedaan dan ??

Bij ons zijn de kinderen er in het begin en aan het eind gewoon bij. Voor de Bijbellezing gaan ze naar de kindernevendienst en tijdens de collecte komen ze weer terug. Zo maken ze en deel van de kerkdienst mee, zingen ze mee.... en krijgen ze onderwijzing op eigen niveau. En het proces van kindernevendienst naar de hele dienst bijwonen heeft volgens mij nooit voor bovenstaand probleem gezorgd. Het hele proces van kind naar volwassene houdt in dat je dingen doet, daar op een gegeven moment te oud voor wordt en dan wat anders gaat doen