talenten van een moeder...

[zomaariemand]

en ja.....ook ik zag op mijn werk voor de klas vrijwel meteen welk kind werkende ouders had.

Waar zie je dat dan aan?

[paprikameisje2]

tja.. sleutelkinderen. Ik schrik ervan dat op onze bso maar 6 of zeven kindeen zijn in de leeftijd tot groep vier. Op mijn vraag waar de oudere kinderen zitten, moeten ze zeggen dat ze die niet emer hebben omdat die zichzelf vaak redden. Daar schrik ik echt van en in mijn woonplaats is het echt de tendens dat ze zichzelf wel kunnen redden. Ik snap dat niet, heb ik geen woorden voor over.

overigens dat meisje in dordrecht, haar moeder was werken, maar hoevaak komt het wel niet voor dat een kind van 10 even alleen in huis is omdat mama even een boodschap doet, de een kan het wel, het andere kind kan je op zn 15e nog niet alleen thuis laten.

Dus, dat sleutelkinderen er zijn is dus echt zo en dat vind ik ook absoluut niet goed te praten. Die kinderen zijn nog niet op een leeftijd dat ze hun eigen verandwoording kunnen dragen. Pubers ook niet, hoor je ook als ouders regelmatig een oogje in het zeil te houden. Maar voordat die thuis zijn, ben ik ook a lweer thuis als ik een vaste baan zou hebben, dus dat is dan geen probleem.

mijn ouders waren beide altijd thuis, en ik heb nog steeds een oudere broer die thuis zit. Ach, je hebt nestblijvers en nestvlieders

@hieke: dat zie ik dus lang niet altijd aan mijn kinderen in de klas. Of je moet een hoge groep draaien?

[Jannoek]

Tja, je doet het toch nooit goed

Ik was bij ons de hoofdkostwinner, manlief studeerde nog en werkte als freelance fotograaf.
Toen hij een baan kreeg kregen we ook vaak te horen 'dat de man hoort te werken'. Tss.

Manlief werkt nu 36 uur (4x9), ik ga 2 dagen per week ouderschapsverlof opnemen en werk dan 3x8.
1 dag in de week passen mijn ouders op, 1 dag is manlief thuis, 2 dagen ben ik thuis, 2 dagen zijn we samen thuis en voor 1 dag zoeken we nog opvang. (help!)

Ik moet nu nog niet aan werken denken, maar toch lijkt het me uiteindelijk wel weer heerlijk om te werken. Gewoon, om onder de mensen te zijn en mezelf nog te ontwikkelen. En: mocht er ooit iets met manlief gebeuren dan kan ik ook voor mezelf zorgen. Daarom 'moest' ik ook studeren van m'n ouders.

[Evelien]

Tja, je doet het toch nooit goed

Ik was bij ons de hoofdkostwinner, manlief studeerde nog en werkte als freelance fotograaf.
Toen hij een baan kreeg kregen we ook vaak te horen 'dat de man hoort te werken'. Tss.

Manlief werkt nu 36 uur (4x9), ik ga 2 dagen per week ouderschapsverlof opnemen en werk dan 3x8.
1 dag in de week passen mijn ouders op, 1 dag is manlief thuis, 2 dagen ben ik thuis, 2 dagen zijn we samen thuis en voor 1 dag zoeken we nog opvang. (help!)

Ik moet nu nog niet aan werken denken, maar toch lijkt het me uiteindelijk wel weer heerlijk om te werken. Gewoon, om onder de mensen te zijn en mezelf nog te ontwikkelen. En: mocht er ooit iets met manlief gebeuren dan kan ik ook voor mezelf zorgen. Daarom 'moest' ik ook studeren van m'n ouders.

Ik ken in Groenekan wel iemand aan huis kinderen opvangt. Een hele leuke gastouder (en misschien kent zij nog mensen). Is dat niet iets voor jullie? Geen idee of dat wel haalbaar is voor jullie.

[ajl]

tja.. sleutelkinderen. Ik schrik ervan dat op onze bso maar 6 of zeven kindeen zijn in de leeftijd tot groep vier. Op mijn vraag waar de oudere kinderen zitten, moeten ze zeggen dat ze die niet emer hebben omdat die zichzelf vaak redden. Daar schrik ik echt van en in mijn woonplaats is het echt de tendens dat ze zichzelf wel kunnen redden. Ik snap dat niet, heb ik geen woorden voor over.

Dus, dat sleutelkinderen er zijn is dus echt zo en dat vind ik ook absoluut niet goed te praten. Die kinderen zijn nog niet op een leeftijd dat ze hun eigen verandwoording kunnen dragen. Pubers ook niet, hoor je ook als ouders regelmatig een oogje in het zeil te houden. Maar voordat die thuis zijn, ben ik ook a lweer thuis als ik een vaste baan zou hebben, dus dat is dan geen probleem.

?

Misschien ligt het aan de regio waar je woont, want ik ken geen sleutelkinderen. Wat ik van collega's hoor is dat de kinderen halverwege groep 8 van de bso af mogen en dan mogen oefenen met alleen naar huis gaan en nog even alleen thuis zijn voordat hun ouders terug komen van het werk. Maar dat is puur ter voorbereiding op de middelbare school en ze moeten bellen zodra ze uit school fietsen en thuis aankomen ( met de vaste lijn). En dan nog hooguit 2 middagen in de week.

@ hieke ik ben ook wel benieuwd waar je de kinderen van werkende ouders aan herkend?

[Jannoek]

Ik ken in Groenekan wel iemand aan huis kinderen opvangt. Een hele leuke gastouder (en misschien kent zij nog mensen). Is dat niet iets voor jullie? Geen idee of dat wel haalbaar is voor jullie.

Dank je voor 't meedenken! Ik zal het onthouden voor als we niks kunnen vinden... Want Groenekan, dan moet ik eerst de hele stad door en daarna moet ik ten zuiden van U. zijn, dan kost het wel veel tijd. Maar alles beter dan niks

[Galateia]

Ik herken op mijn werk (middelbare school) niet zozeer de kinderen met twee werkende ouders, maar wel de kinderen aan wie de ouders veel tijd en aandacht besteden, betrokken zijn en veel energie in hun kinderen stoppen. En dat zijn echt niet altijd de kinderen van wie de moeder altijd thuis is.

[cornelia77]

Zulke discussies zijn gewoon niet echt nuttig.
Iedereen maakt zijn eigen keuzes, in zijn/haar specifieke situatie. Alle gezinnen zijn anders. Alle kinderen zijn anders en iedereen maakt een eigen financiele afweging.
Wij hebben gekozen voor een traditionele situatie. Mijn man werkt fulltime, ik werk op dit moment niet. Ik heb wel gewerkt, maar toen het voor een van onze kinderen belangrijk was dat er rust kwam ben ik gestopt. En voor onze kinderen is die rust nog steeds heel goed.
Ik haal ze tussen de middag uit school om thuis te eten en na schooltijd haal ik ze ook weer op. Na de vakantie gaat onze jongste naar school en ik sluit niet uit dat ik weer een keer zal gaan werken. Maar dan moeten de kinderen eerst wat sterker/minder ziek zijn.
En het moet goed geregeld zijn! Ik zie ook wel kinderen die dan hier en dan daar gaan spelen na schooltijd, omdat er niemand thuis is.
En om zelf een sleutel te hebben moeten kinderen mijns inziens minstens twaalf jaar zijn. En dat zie ik onze oudste ook nog niet direct doen. Die is veel te bang dat er iemand binnen geslopen is...

[blompje]

Zulke discussies zijn gewoon niet echt nuttig.
Iedereen maakt zijn eigen keuzes, in zijn/haar specifieke situatie. Alle gezinnen zijn anders. Alle kinderen zijn anders en iedereen maakt een eigen financiele afweging.
Wij hebben gekozen voor een traditionele situatie. Mijn man werkt fulltime, ik werk op dit moment niet. Ik heb wel gewerkt, maar toen het voor een van onze kinderen belangrijk was dat er rust kwam ben ik gestopt. En voor onze kinderen is die rust nog steeds heel goed.
Ik haal ze tussen de middag uit school om thuis te eten en na schooltijd haal ik ze ook weer op. Na de vakantie gaat onze jongste naar school en ik sluit niet uit dat ik weer een keer zal gaan werken. Maar dan moeten de kinderen eerst wat sterker/minder ziek zijn.
En het moet goed geregeld zijn! Ik zie ook wel kinderen die dan hier en dan daar gaan spelen na schooltijd, omdat er niemand thuis is.
En om zelf een sleutel te hebben moeten kinderen mijns inziens minstens twaalf jaar zijn. En dat zie ik onze oudste ook nog niet direct doen. Die is veel te bang dat er iemand binnen geslopen is...

Ben het niet met je eens dat zo'n discussie niet nuttig is... iedereen maakt inderdaad zijn eigen keuze, maar begrip voor de standpunten van elkaar is wel heel fijn... Merk zelf dat je nog best regelmatig binnen de 'reformatorische wereld' tegenstand krijgt als je zegt dat je je kind naar een kdv brengt, helaas. Onze kinderen gaan naar een christelijk kdv waar we erg tevreden over zijn en als ze straks 4 zijn is ook de overgang naar school niet mega groot. Er werd hier eerder verwezen naar je doopbelofte die je gegeven zou hebben als ouders. Die is dan volgens mij echt niet in het gedrang... en als je zou vinden van wel, hoe doe je het dan als ze straks 4 zijn?
En dat kinderen eerder het huis uit gaan als papa en mama beide werken.... hier ook opgegroeid in een gezin waar beide ouders vaak thuis waren... we zijn op één na allemaal met 17 en 18 het huis uit! Dus die gaat ook hier niet op
Straks willen we het in de combinatie met school wel gaan regelen dat er zo veel mogelijk één ouder thuis en de BSO minimaliseren. Gelukkig hebben wij die optie, maar ik kan het ook goed begrijpen dat er kinderen zijn die wel wat vaker moeten omdat het anders niet te organiseren is. En een kind moet toch vanaf een jaar of 10 zeker wel regelmatig alleen thuis kunnen zijn.. ook al waren onze ouders vaak thuis, op een gegeven moment, zeker vanaf de middelbare school, kregen we toch een sleutel en voor die tijd lag hij dan vaak op een afgesproken plekje. Het lijkt me ook wel goed om je kind op die manier wat zelfstandigheid bij te brengen.

[Sophie77]

Mijn man werkt fulltime; ik ben thuis maar doe wel veel vrijwilligerswerk. Manlief trouwens ook, tussen de bedrijven door.

Ik vind dit een lastige discussie. Bij ons is het mogelijk om te leven op 1 salaris omdat mijn man zelfstandige is en meer dan modaal verdient, we voor ons trouwen veel gespaard hadden en we allebei twee rechterhanden hebben, dus ik hoef voor het geld niet te werken. Omdat wij een vrij traditioneel gezin zijn, was het voor ons niet zo'n issue wie er zou stoppen met werken toen de eerste zich aandiende. Natuurlijk heb ik dagen waarop ik graag de deur achter me dicht zou trekken om heerlijk buitenshuis te gaan werken, maar dan blijft mijn man eens een dag thuis zodat ik in m'n uppie op stap kan om weer op te laden. Da's natuurlijk niet hetzelfde als werken, gewaardeerd worden, ergens verantwoordelijk voor zijn, jezelf ontplooien etc, maar dat komt allemaal nog wel, denk ik altijd. 'k Ben tenslotte nog maar begin 30 ...

Op zich heb ik geen moeite met een kdv, mits de opvoeding daar aansluit bij wat thuis voorgehouden en -geleefd wordt. Ook vind ik het belangrijk dat het kind er niet de hele week gebracht hoeft te worden - uitzonderlijke situaties daargelaten natuurlijk. Zelf ben ik jaren gastouder geweest en heb ik altijd kinderen opgevangen van wie de ouders vooral dat eerste element belangrijk vonden. Bidden en danken voor het eten, lezen uit de (kinder)Bijbel, de liedjes die gezongen werden etc., ik vind dat allemaal eigenlijk best heel belangrijk.

Daarbij ken ik een paar kids die uit school opgehaald worden door een taxi, 15 km verder worden afgezet bij het kdv, na vijven daar door hun moeder weer worden opgehaald, 15 km naar huis rijden waar moeder dan gaat koken, ze eten en het tijd is om naar bed te gaan; dit gebeurt 3a4 dagen per week. Dat vind ik eigenlijk een beetje zielig. Vriendjes van school hebben haast geen gelegenheid om te komen spelen, als ze jarig zijn, hebben ze de eerstvolgende vrije dag van moeder pas weer gelegenheid om met hun cadeaus te gaan spelen, ze zitten 30 km per dag in de auto (terwijl ze dicht bij school wonen) en ga zo maar door. Gelukkig is het bij de meesten van jullie beter geregeld als ik het zo lees, maar met die kids hier in de buurt heb ik soms echt medelijden.

[Sophie77]

O ja, bij mij thuis was er ook altijd iemand als ik uit school kwam en tot nu toe waren alle broers of zussen die het huis uitgingen tussen de 18 en 22 jaar!

[*Annet*]

Jongetje van 4, uit de klas van mijn dochter. Zijn moeder had problemen met de gastouder. Hol over bol moest het manneke naar de BSO in een ander dorp. De taxi chauffeuses (steeds wisselende) wisten niet eens wie het kind was dat ze op moesten halen, het jochie wist ook niet eens met wie hij mee moest. Zo'n kind zou makkelijk in verkeerde handen kunnen vallen want hij gelooft iedereen die zegt dat ie met hem/haar mee moet. Gelukkig zijn wij erg bemoeiziek dus we hielden het in de gaten.

[zomaariemand]

Zulk bemoeiziek kan ik wel waarderen.

[Lalage]

Het maakt toch ook uit wat voor opleiding je hebt gevolgd en of er veel vraag naar mensen met die opleiding is. Als mijn studiegenoten zouden stoppen met werken om thuis voor hun kind te zorgen, zou ik daar best wel verbaasd over zijn.

[hieke]

[quote="zomaariemand.[/quote]Waar zie je dat dan aan?[/quote]

De hele houding. Deze kinderen zijn vaak wat vrijer, wat soepeler, maar ook wat luidruchtiger, meer op zichzelf gericht, klaar om voor zichzelf op te komen. Dit kan natuurlijk zowel positief als negatief zijn.
Je merkt dat deze kinderen wat harder hebben moeten knokken om aandacht te krijgen, wat logisch is, want in een groep van 12 kinderen (minimaal) kun je als leidster ook niet direct elk kind aandacht geven als dat nodig is. Ze vragen dus ook meer en sneller aandacht. Natuurlijk zie je dat ook bij ouders die de kinderen thuis geen of onvoldoende aandacht geven, terwijl ze niet werken.

Zelf denk ik dat die eerste 4 a 5 jaren bepalend zijn voor de verdere ontwikkeling van het kind. In die jaren wordt een stabiele basis gelegd. Als die basis goed is, kan het kind ook de volgende stap zetten, namelijk de basisschool. Wanneer het kind al met 4/5 maanden de stap moet maken om hele dagen zonder de ouder te zijn, dan moet die vervangende ouder wel van heel goede huize komen om die basis net zo stevig te maken.