Mijn ervaring en mijn jeugd in de kerk

[zomaariemand]

Ha allen,
zoals jullie misschien hebben gezien in mijn voorsteltopic, ben ik een ex-refo.
Ik ben tot mijn zeventiende trouw iedere zondag twee keer naar de kerk gegaan, ging naar een refo-school (waar ik nog steeds met plezier op terugkijk) en naar catechesatie.
Tijdens die kerkdiensten heb ik in mijn 17 jaar nóóit het gevoel gehad dat God aanwezig was in de kerk. Het leek of de gebeden letterlijk stuksloegen op het plafond. Believe me, ik heb tegen de klippen op gebeden, maar de aanwezigheid van God op welke manier dan ook, heb ik nooit gevoeld.
Uiteindelijk ben ik, na veel strijd, nu een ex-refo. God heb ik ondertussen gevonden (beter gezegd: Hij heeft mij gevonden, want ik was niet meer zoekend) en ik ben gelukkig met mijn leven. Een enkele keer kom ik nog terug in de kerk en dan heb ik wéér het gevoel dat het er zo doods is. Ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat ik de enige ben die dat gevoeld heeft.
Ik ken minstens vijf ex-refo's persoonlijk en die hebben me min of meer hetzelfde verteld. Ook de haast gezapige/gelaten houding van mensen die niet aan het avondmaal gingen, vond ik heel erg. Ik vond het zo triest. Ook in mijn eigen familie gaan een heel aantal mensen niet aan het avondmaal, want ze zijn niet bekeerd. En dan? Dan doe je je hele leven je best (of je stompt af volgens mij) en dan is het klaar als je doodgaat? Zijn er hier niet-bekeerden die hierop durven te reageren? Als je het eng of vervelend vindt, niet doen natuurlijk.

Zelf ben ik dus bekeerd tot een ander geloof. Ik ben geleid door God en ik kan soms wel huilen om de mensen die ik me herinner uit mijn jeugd.

Ik bedoel dit trouwens absoluut niet negatief of stokerig, maar ik vond dat ik maar eens hier moest kijken voor antwoorden. Wie weet kan ik er wat krijgen. In mijn jeugd ( ) bestond Refo-web nog niet, dus kom ik nu pas langs.

[schaapje]

Nou ben ik wel nieuwsgierig tot welk "ander geloof " je bekeerd bent.

Hier zul je hele fijne refo,s aan treffen die een echt "levend geloof" hebben en zeker niet
in een "doodse " kerk zitten.
En zijn er ook die niet bekeerd zijn omdat ze dat niet "kunnen" want dat moet God doen
zij hebben geleerd in hun kerk dat een mens zich niet kan bekeren, je kan veel negatieve
reacties verwachten uit die hoek, onder het mom van "liefdevol waarschuwen"

Zelf ben ik niet kerks op gegroeid en later tot geloof gekomen op de "evangelische"manier

[zomaariemand]

Ik kan wel wat hebben, schaapje. Ik ben mijn forumleven begonnen op m.nl. Daar ben ik snel groot geworden, zeg maar.
Ik weet niet in hoeverre het relevant is dat hier mijn geloofsrichting noem, want uiteindelijk gaat het daar niet om in dit topic. Ik pb je wel even.

Bedankt voor je reactie. Ik moet zeggen dat ik al wel verbaasd ben over sommige reacties hier. Het is zeker niet zo refo als uit mijn *kuch* jeugd *kuch*.

[schaapje]

Nou dan hoop ik dat je positief verbaasd bent over sommige reacties

[meribel]

je schrijft je bent nu bekeerd tot een ander geloof, mag ik vragen tot welk?

[zomaariemand]

Ik weet niet in hoeverre het relevant is dat hier mijn geloofsrichting noem, want uiteindelijk gaat het daar niet om in dit topic.

[schelpje3]

En trek je niets aan van het geblaat van sommige forummers.
Vooral zij die venijnige steken onder water uitdelen, ipv de persoon zelf aan te spreken.

[Samanthi]

Zelf ben ik dus bekeerd tot een ander geloof. Ik ben geleid door God en ik kan soms wel huilen om de mensen die ik me herinner uit mijn jeugd.

Ik vermoed dat je een andere richting bedoeld, want niet alleen de refo's hebben het "ware geloof in hun zak"
Er is namelijk maar één God die zondaren opzoekt en hen vevuld met Zijn liefde en dat is de God van de bijbel.
Ik hoop dat we met zijn allen biddend achter je mogen staan.

[meribel]

Ik weet niet in hoeverre het relevant is dat hier mijn geloofsrichting noem, want uiteindelijk gaat het daar niet om in dit topic.

waarom is het niet relevant? Het topic gaat over jouw ervaringen en jouw jeugd, dus over jou. Je schrijft dat God gelukkig jouw weer gevonden heeft, maar heel specifiek schrijf je een "ander" geloof. Ik vraag me dan af wat voor geloof. Er is toch niet meer dan één geloof?

overigens, zelf ben ik geen refo, maar geboren en getogen in de gereformeerd (vrijgemaakte) kerk.

[Kohlbrugge]

Ik wil graag een open reactie geven. Zelf ben ik grootgebracht in de Ger. Gem. Ik heb aan mijn jeugd herinneringen van regels en wetjes. Je mocht een heleboel niet en vooral niet op zondag. Op zeker moment ben ik me ertegen gaan afzetten en had me vast voorgenomen niet meer naar de kerk te gaan als ik het ouderlijk huis verlaten zou. Toen dat eenmaal een feit was, ben ik de eerste zondag ook niet naar de kerk gegaan. Maar toen greep God in met Zijn genade. Ik ag in dat in een verloren leven achter me had en dat elke dag die ik nog kreeg genadetijd was. Ik ben weer naar de kerk gegaan. Met honger. Ik luisterde intensief naar de preken. Ik ging ook veel lezen. De Bijbel en boeken bij de Bijbel. Door het vele lezen kreeg ik steeds meer het gevoel van in de kerk waar ik naartoe ga klopt iets niet in de leer. Het is een zoektocht geworden. Nu mag ik alweer langere tijd dienen als ouderling in een hervormde gemeente (Ger. Bond). En met vreugde.
Ik ervaar telkens weer dat het in de kerkdienst gebeurt dat God spreekt vanuit Zijn Woord tot mij. Dingen waar je in een week mee zit worden in de preek aan de orde gesteld. Ik wil maar angeven: de ene kerk is de andere niet. Als je een gemeente vindt waar je gevoed wordt vanuit het Woord, is dat heel belangrijk voor de ontwikkeling in je geloofsleven. Als je bij een gemeente hoort waar je je kunt thuis voelen, zijn er ook mensen om je heen waar je terecht kunt met je vragen. Ik heb het in onze gemeente meegemaakt dat er iemand van buiten de kerk, ook een afhaker vanaf zijn jeugd, tot geloof is gekomen. Ik heb deze persoon vorig jaar mogen begeleiden in de belijdeniscatechese. Dat was een heel rijk seizoen.

Ik wil nog een anecdote meegeven tot slot. De Engelse predikant CH Spurgeon kreeg op een avond bezoek van een man die hem zei dat hij maar niet meer naar de kerk zou gaan, want hij vond de kerk maar niets. Je kunt toch ook geloven buiten de kerk? Beide mannen zaten bij de brandende haard. Spurgeon zei niets, maar hij pakte met de tang een gloeiende kool uit het vuur en legde die op de plaat voor de haard. Na korte tijd doofde de kool uit. De man had de boodschap begrepen.

Ik heb mezelf pas deze week als lid aangemeld op dit forum omdat ik teleurgesteld ben in Refoforum, waar refo's elkaar afbranden. Ik had meegedaan in een discussie waarbij ik een afwijkende mening had. Ik voelde me gewoon weggehoond van die topic. Voor mij weer een bevestiging dat het er in refokringen zo kil en hard aan toe kan gaan.

Maar misschien wil God mij gebruiken om jou de weg naar de kerk te wijzen?

[schaapje]

@ Kohlbrugge

Het kan er hier ook zeer kil en hard zelfs beledigend aan toe gaan hoor,
zijn er als de kippen bij voor een negatief commentaar.
maar de positievelingen brengen ons samen, en houden de moed er in.

[Kohlbrugge]

@ Kohlbrugge

Het kan er hier ook zeer kil en hard zelfs beledigend aan toe gaan hoor,
zijn er als de kippen bij voor een negatief commentaar.
maar de positievelingen brengen ons samen, en houden de moed er in.

Ik ben dus gewaarschuwd. Ik zal zelf proberen positief in te steken. En discussies waar het nogal heftig aan toe gaat zal ik wellicht omzeilen.

Zomaariemand had ook een topic geopend over ellende verlossing en dankbaarheid. Maar het lukt me niet om daarop te reageren. Jammer, want ik zou dat wel graag doen. Om e.e.a. uit te leggen. Is die topic dichtgezet?

[schaapje]

@ Kohlbrugge

Ik denk dat je je even moet aanmelden bij ....

[Marieke1984]

Zomaariemand had ook een topic geopend over ellende verlossing en dankbaarheid. Maar het lukt me niet om daarop te reageren. Jammer, want ik zou dat wel graag doen. Om e.e.a. uit te leggen. Is die topic dichtgezet?

Hoi, ben je al lid van de leden Religie-fora ucp.php?i=167 dan kun je wel reageren!!!

[schaapje]

Juist die bedoel ik