Ik durde op de dag dat Frederiek geboren is al bijna niet te bellen. Maar ik vermoedde dat de vliezen gebroken waren, en omdat ze nog niet lag ingedaald, moest ik dan sowieso meteen bellen. Het was ook gewoon overdag, maar toch vond ik het vervelend. Helemaal toen ze zei dat het waarschijnlijk niet de vliezen waren.
Toen ik om kwart voor 1 echt veel pijn had (dacht nog dat het misschien voorweeen waren, haha), heb ik mijn man laten bellen, ik schaamde me gewoon omdat ze vanmorgen ook al waren geweest. Maar toen bleken mijn vliezen toch wel gebroken te zijn en 3 uurtjes later was ze er al
Dus toch maar goed dat ik had gebeld.Raar om niet meer zwanger te zijn trouwens. Ik merk dat ik nog steeds allerlei handigheidjes gebruik, zoals niks op de grond leggen, Jurian zo min mogelijk tillen zo, omdat dat met die dikke buik niet zo handig meer was. Maar dat is helemaal niet meer nodig
Die buik verdwijnt trouwens ook stukken sneller dan bij Jurian. Ik paste vanmorgen gewoon een broek maat 40 
Dat is wel de grootste die ik heb, maar toch wel lekker dat zwangerschapskleding niet perse meer hoeft. Al ziet het er nog niet helemaal charmant uit 
maar dat komt wel weer 
maar dat was ik ook niet van plan natuurlijk.
](./images/smilies/eusa_wall.gif "Brick wall")
