HSK (hoog sensitief kind)

[linde]

pluisjes/kruimeltjes in bed

[Merisja]

Ja, hier eentje in de klas!! wat hier goed werkt is bij binnekomst in de klas het meisje al zoveel positieve aandacht te geven dat ze niet in een 'dwarse' stemming komt. Vaak gaat het goed. Waar ik wel moeite mee heb is haar corrigeren, dat is erg moeilijk omdat ze dichtklapt. Dubbele opmerkingen kunnen ook niet. Bijvoorbeeld: ze had een keer een schilderij gemaakt en ze is zo ongelofelijk creatief, ze is een kleuter maar tekenen zit zeker op groep 7 niveau!! onvoorstelbaar, dus zei een collega, dat heeft vast je mama gemaakt, zo mooi... of in die trant en ze is er lang van slag van geweest. Ook fouten maken vind ze moeilijk, blad verkreuken en weg is vaak het resultaat, en omdat ze goed mee kan komen hoort zij in het groepje van extra werk, maar daar klapt ze toch snel dicht. We proberen haar er toch in te houden omdat ze het echt wel kan! erg lastig.
We wilden verder met haar met de schoolbegeleidingsdienst, maar die vind haar niet ernstig genoeg Erg jammer, ze zit erg met zichzelf soms inde knoopp.

Ook kleren met naadjes, ondergoed met een naad, kriebelt ed. En er zijn nog wel veel meer dingen..... die ik zo een twee drie niet goed kan verwoorden.

Lijkt wel alsof het over mijn dochtertje gaat...wat herkennend zeg!

[Louisa]

Net zo min als dat bij anderen gevoeligheid aangeleerd is, is Hooggevoeligheid aangeleerd... Het is een karaktereigenschap waar je als kind/volwassene mee zult moeten leven. En over stickertjes gesproken: te veel aandacht ervoor is niet goed, maar voor een adequate begeleiding is toch echt nodig dat je weet wat er aan de hand is..
Hoewel Hooggevoeligheid lastig kan zijn, is het ook een kracht!
Dat je er moe van wordt, gevoelens van anderen overneemt ed, is lastig. Ook voor kinderen kan het een heel zwaar pakje zijn. Maar aan de andere kant: met goede begeleiding en ( inderdaad) niet te veel dramatiseren kom je een heel eind. Voor een HSK geldt extra: Rust, Reinheid en Regelmaat! Begrip kan een Hoogsensitief kind ( en volwassene!) zoveel helpen om grip te krijgen op het leven en op zijn/haar gevoelens!
Tip: het boek van Elaine Aron over het Hoogsensitieve kind! Filter het spirituele eruit en je hebt een waardevolle handleiding!
De kracht van Hoogsensitiviteit zit hem in de gave(!) om anderen aan te voelen en er te zijn voor anderen.
Daarnaast kan je voor jezelf dingen al aanvoelen komen zodat je je er op voor kunt bereiden..heel handig!
Ik denk dat er naast de aandacht voor het negatieve en de beperkingen van HSP ( die er zeker zijn, ik ben wel de laatste die dat zal ontkennen!), ook aandacht moet komen voor de voordelen!

[RogierV]

Vriendelijke tip , laat de kids geen Shakespeare lezen la shet HSK`s zijn. Je hebt kans dat ze dan van emotionele shock dood neervallen:P. Ook Lisa Gerrard dient vermeden te worden

[Max]

Wat fijn om zoveel reacties te lezen! Dochterlief heeft het hier niet van een vreemde, m'n man heeft 'het' ook. Ervaart het inderdaad als erg vermoeiend, maar ook als verrijkend. Hij kan enorm genieten van bv. muziek terwijl ik dat veel minder intens heb.
Maar over dochterlief: ze deed nog steeds een middagdutje totdat ze naar school moest. Nu is ze aan het einde van de week compleet versleten, met alle (humeurige) gevolgen van dien. Ik loop momenteel vooral tegen haar driftbuien aan. Ze weet dat ik dat niet leuk vind maar ik kan haar er op geen enkele manier uit krijgen. Ze blijft er helemaal in hangen. Zelfs een klap op d'r billen helpt niet ( nee, mijn kids krijgen nooit een tik, maar ik probeerde het om haar uit dr 'shock' te krijgen). Ze roept na een half uur gillen, krijsen drammen zelf al hikkend en snikkend: maar ik ka-han nie-hiet sto-ho-pen (ik kan niet stoppen). Ze heeft er zelf achteraf echt last van, baalt ervan. Overigens heeft ze er in de vakanties geen last van, ik vermoed dat dit komt omdat ze dan niet zoveel prikkels krijgt als op school.
Wat ik ook merkwaardig vind: ze wil zelf geen rust nemen uit school maar gelijk met de buurkinderen spelen. Terwijl ik zie dat ze echt op is. (maar ook dat heeft ze van d'r vader: die blijft ook maar doorgaan...)
Maar ja, ik kan haar toch niet verplicht een uur binnen op de bank zetten?

Dat boek ga ik zeker lezen, bedankt voor de tip! Kijk, het gaat mij er niet om hoe het heet en wat het is, maar vooral: hoe leer ik haar ermee omgaan, wat kan ik haar als bagage/gereedschap meegeven om wat het tijdelijke betreft goed door het leven te kunnen...

[joos]

Maar over dochterlief: ze deed nog steeds een middagdutje totdat ze naar school moest. Nu is ze aan het einde van de week compleet versleten, met alle (humeurige) gevolgen van dien. Ik loop momenteel vooral tegen haar driftbuien aan. Ze weet dat ik dat niet leuk vind maar ik kan haar er op geen enkele manier uit krijgen. Ze blijft er helemaal in hangen. Zelfs een klap op d'r billen helpt niet ( nee, mijn kids krijgen nooit een tik, maar ik probeerde het om haar uit dr 'shock' te krijgen). Ze roept na een half uur gillen, krijsen drammen zelf al hikkend en snikkend: maar ik ka-han nie-hiet sto-ho-pen (ik kan niet stoppen). Ze heeft er zelf achteraf echt last van, baalt ervan. Overigens heeft ze er in de vakanties geen last van, ik vermoed dat dit komt omdat ze dan niet zoveel prikkels krijgt als op school.

Max, ik herken dit heel erg van mijn kinderjaren. Het is ook echt iets waar je niet voor kiest op dat moment om maar te drammen, maar omdat je op zo'n moment alle negatieve energie móet uiten. Compleet overprikkeld inderdaad. Het heeft - omdat ik en mijn ouders er niet mee om konden gaan en zij het als aanstellerij benoemden - veel plezier uit mijn kinderjaren weggehaald. Élke avond janken, daar word je echt ongelukkig van. En oplossen met grapjes én straf werkte gewoon niet.
Ik zou - als ik nu terugkijk of zelf een keus moest maken - met het kind overleggen (pos.!) dat zij er ongelukkig van wordt en dat jullie dat zien en dat je dáár wat aan wilt doen. Misschien is het een goed idee om een time-outplaats te creëren, waar het kind dan op elk moment naar toe kan gaan. Maar het állerbelangrijkste is daar en overal in je gezin: veiligheid. Daarmee staat of valt zoveel (alles?) voor je kind... Ook voor haar verdere leven!

[schelpje3]

Joos, dat verdrietige om niks, herken ik. Er was vroeger helemaal geen aandacht voor dit soort dingen. Je was een lief makkelijk kind of een lastig kind. Waarom, waardoor ? Was niet belangrijk.
Mijn vader moest vroeger 6 weken bedrust houden (zo ging dat ) en op school moest ik steeds aan pappa denken. Dat hij daar in bed lag, pijn had. Ik "voelde" die pijn. Ik had als kind geen idee wat hij had, werd ook niet verteld, maar ik voelde het gewoon.
Ik had bijna geen eetlust, had het vaak koud. Later begreep ik dat het een maagzweer was geweest
In de 6e klas (groep 8 dus) moest ik een gedicht voordragen. Dat deed ik zo beeldend, dat de meester een traantje moest wegpinken. De klas lag dubbel van het lachen. Wat voelde ik me rot daarna. De 10 die ik kreeg maakte het niet goed, integendeel. Want als kind wil je niet anders zijn, je wilt erbij horen.
Ik heb daarna niet meegedaan met toneelstuk en ook nooit meer een gedicht voorgedragen.

[paprikameisje2]

max: vindt zij geen rust in haar creatieviteit. We hebben bij dat meisje 'uitgevonden' als het de spuigaten uitloopt dat we haar maar aan het verven oid moeten zetten. Ze sluit zich af en het wordt prachtig.. totdat er iets mis gaat... haha.. en dan begint het weer opnieuw, maar vaak gaat ze door in eht eindeloze met knutselen, Is dat niet een soort van time out dat je een buurmeisje vraagt om te knutselen?

Hoe kijken ze naar haar op school??

[joos]

We hebben bij dat meisje 'uitgevonden' als het de spuigaten uitloopt dat we haar maar aan het verven oid moeten zetten. Ze sluit zich af en het wordt prachtig.. totdat er iets mis gaat... haha.. en dan begint het weer opnieuw, maar vaak gaat ze door in eht eindeloze met knutselen.

Dit klinkt ook wel heel erg als hoogbegaafd.. Juist dat creatieve op zéér hoog niveau! Oké, het kán ook wel bij hsp, maar... in het hele plaatje van intelligentie.. Maar jij kent haar als leerling natuurlijk, ik zie alleen een gedeeltelijk plaatje

[Max]

HSP en hoogbegaafd kan ook samengaan toch? Las ik ergens op internet. Door het Hoog Sensitieve kunnen kinderen juist extra verbindingen hebben tussen de hersenhelften zodat ze meer inzicht hebben enz.
Ik zal nog eens kijken of ik die info nog kan terughalen.

[Max]

@ppm2: lees nu pas je vraag over school
Mare, ik heb het aangekaart op school (werk er zelf ook, da's soms handig, soms lastig) en ze willen haar bespreken met de orthopedagoog. Er was nog een gaatje over!
Vind het wel een beetje dramatisch klinken nu, net alsof het een meeeegaa probleem is. Maar de IBer zei: als jij niet voor je kind opkomt, wie doet het dan? Dat vond ik een hele goeie, dus ga toch maar.

En creatief: dat is ze niet echt heel erg. Heeft wel een enorme fantasie!

Ik heb ook het boek HSK besteld van Elaine Aron. Ben benieuwd of ik er veel herkenning bij heb.

[paprikameisje2]

hoezo mega dramatisch, als jij merkt dat je kind extra hulp nodig is, is er niks van drama hoor! ik loop ook bij de orthopedagoog al met marijn omdat hij uitersten vertoont in zijn gedrag, en ik daar hulp voor nodig ben om hem op de juiste manier et laten ontwikkelen.

gewoon doorzetten. Had eens aangekaart hier op school evt hoogbegaafd en dat had de schoolbegeleidingsdienst al zelf aangegeven.

[Max]

@ppm: sja, dat is het voordeel van ons beroep. Ik merk zelf dat ik soms sneller dingen opmerk dan andere ouders.

Heb overigens deze week gesprek. En dat boek van Aron, daar herken ik echt veel dingen uit! Er gaat precies een heel stuk over driftbuien! Alleen de tips om ermee om te gaan, daar heb ik er al een heleboel van geprobeerd Maar misschien kunnen ze me deze week de gouden tip geven?!

[Max]

ff update: het gesprek bevestigde onze vermoedens. Waarschijnlijk heeft dochterlief al teveel prikkels opgedaan na een hele dag school. En dan na schooltijd nog weer de nodige prikkels door te spelen met/bij vriendjes, in de buurt, enz. Ze vraagt voor zichzelf geen rustmomenten dus moeten wij die inbouwen voor haar. Ik was er al mee begonnen om als ze uit school komt de poort dicht te doen tot kwart over 4 zodat we 3 kwartier rustig voor onszelf hebben. Gezellig wat eten en drinken en iets leuks doen, over school vertellen, een boekje lezen enz. Dus echt tijd voor haar om tot rust te komen. Daarna mag ze de poort uit tot kw.o. 5/half 6 want dan heeft ze nog even een 'cooling down' voordat we gaan eten. Ik moet zeggen dat het tot nu toe aardig werkt.
Verder heb ik bedacht voor de vakantie samen met haar per week een soort planning te maken. Ze mag zelf de dag kleuren wanneer we een dagje weggaan, een andere kleur voor als iemand komt spelen, een andere kleur voor als zijzelf bij iemand gaat spelen. En een kleurtje voor thuisspelen. Of ik geef ze stickertjes. Dan kan je per week zoveel keer thuisspelen, zoveel keer bij iemand anders, enz.
Ik denk nog even verder, ben er nog niet helemaal uit. Tips zijn welkom!

Na de vakantie gaan ze op school met een klein kindplan werken en dan kijken we na een periode of de 'maatregelen' geholpen hebben. Dus ik hoop maar dat dit het is zodat ze beter in d'r vel komt te zitten!

[paprikameisje2]

he max.. thank ook voor deze tips, denk dat ik de moeder ops chool deze ook wel kan geven! Tegenwoordig laten we haar tekenen als het haar te wordt, als ze doordrijft of doorgaat, werkt prima!