maar weet je zelf dan wat je zegt of dat ook niet?
( ik ken de korinthe brief, maar in mijn gemeente wordt niet in tongen gesproken vandaar mijn nieuwsgierigheid )
Moderator: Moderafo's
schaapje schreef:Om dat soort gevoelens en uitdrukkingen kan je beter niet vertellen dat je in tongen bidt,
en hoe is dat uit te leggen, het is iets tussen God en de mens, ken er velen die de gave
niet hebben, ik heb de gave wel ontvangen, waarom?? maakt me geen beter christen hoor!
Maar het is wel fijn om in vertrouwen tot God in tongen te bidden ik ervaar geestelijk "iets"
en zelf denk ik dat ik God verhoog door dit bidden. Ook als ik niet weet "wat" te bidden is
het heel fijn om te doen.
Kortom het is niet uit te leggen het is er gewoon, mijn ervaring is dat anderen die de gave
ook hebben het begrijpen.
schaapje schreef:Op je eerste vragen kan ik geen duidelijk antwoord geven, het is zo persoonlijk.
Kan ik jou vragen ervaar je God wel eens van heel nabij en waar baseer je dat op?
Volgens mij kan je dat niemand in woorden uitleggen.
schaapje schreef:Ik zelf denk dat het een soort liefdestaal is naar God toe, tenminste zo ervaar ik het.
Race406 schreef:Schaapje, maar het spreken in tongen (en vallen in de Geest etc) is wel iets hel buitengewoons, dus dat moet dan toch te verklaren zijn? Of zeg ik nu hele rare dingen...![]()
Ja, ik ervaar God. Soms heel nabij. Tijdens het zingen van een lied of het horen van de preek. Soms ook door het gebed of heel eenvoudig doordat de organist een lied speelt wat vertolkt wat/hoe ik me voel.
Voorbeeld? Het is al heel veel jaren geleden (voel me met mijn 34 nu wel oud worden nu ik dit zo neerschrijf..) dat ik God niet echt meer kon ervaren als mijn God. En dat was mijn eigen schuld. Plus dat ik het allemaal even niet meer zag zitten op persoonlijk vlak zeg maar.
Zondags ging ik niet naar mijn eigen kerk. Mijn ouders waren op vakantie en 7 kilometer fietsen daar had ik totaal geen zin in.
Dus ben ik in een kerk in mijn eigen dorp terecht gekomen. Waar de preek over ging weet ik niet meer. Ik weet wel dat we na de preek Ps. 42:5 zongen: "Maar de Heer zal uitkomst geven."
En die eerste regel sloeg ZO hard bij mij naar binnen, dat ik niet anders meer kon dan God danken dat Hij het goed zou maken. De situatie was nog niet veranderd, maar ik mocht wel zeker weten dat Hij het goed zou maken. En dat heeft Hij gedaan ook!
schaapje schreef:
Overigens is het bij ons in de gemeente niet toegestaan om hardop in tongen te bidden,
of je zou het moeten kunnen vertalen of iemand anders, want dan zou het het woord
zijn tot opbouw voor de gemeente.
.
="1a2b3c.
Bedoel je zoiets als wanneer wij gekke lieve woordjes wat nergens op slaat, tegen iemand zeggen van wie we houden?
een algemene vraag dan, heeft iemand weleens meegemaakt dat er in tongen werd gesproken en dat het ook vertaald werd? En zoja, wat was dan de boodschap?
schelpje3 schreef:Niet om jouw ervaring nu in twijfel te trekken, maar ik heb onlangs gelezen dat je op moet passen met eigengemaakte ervaringen. De duivel is nl ook listig hierin. nl dat hij ons zgn ervaringen of belevenissen laat voelen, die niet van de Heere zijn ! Ik schrok daar best wel van. Want hoe kun je dit toetsen ?
Wel, in grote lijnen is het dat het wordt bestreden, als het van God is gegeven. Als de duivel je iets influistert of laat beleven, laat hij je verder met rust. Hij komt nl ook als een engel des lichts !! Laten we dit niet vergeten.
Dus ik zou in zijn algemeenheid zeggen, wanneer je nimmer iets van bestrijding ervaart of merkt, je jezelf nauw moet onderzoeken in hoeverre het echt is.
Nogmaals, dit is niet tegen jou Race, persoonlijk gericht, maar ik vond het wel iets om te vermelden.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 28 gasten