wat een ontzettend lief kaartje Jannoek! Mijn broertje en zusje hadden ook het bekende kaartje met het roze/blauwe strikje, en mijn moeder en tantes allemaal
Mijn moeder kwam elke dag, de eerste avond in het zkh sowieso met mijn vader, de dag erna in het zkh met mijn zus, zusje en broertje mee, en daarna was ik thuis maar als de kraamzorg weg was, zat ik alleen en ik kon niks, dus toen moest het bijna wel. Mijn moeder werkt 4 dagen, maar ze kwam na haar werk meteen, en nam eerder vrij ervoor. Mijn zusje was er elke avond om mijn man te helpen met de koffie en beschuitjes, dat was ontzettend fijn. Mijn schoonouders kwamen veel minder. Maar mijn eigen moeder en zusje vond ik helemaal prima, die zijn hier kind aan huis, en dat voelde helemaal niet als bezoek, maar zeker toen ik alleen was de middagen was het heerlijk, iemand om tegenaan te praten, hoe geweldig Jurian wel niet was
Tjonge, het lijkt wel alsof mijn lijf gewacht heeft op mijn verlof. Ik ben helemaal op. Nu heb ik vanmorgen wel 2,5 uur winkels in-en uitgebanjerd, maar vanmiddag bij de schoonheidsspecialiste viel ik bijna in slaap

Nu is Jurian ook niet helemaal de makkelijkste meer sinds een week ofzo, hij voelt vast aan dat zijn moeder niet alles meer kan en dat er iets spannends te gebeuren staat, want hij probeert echt alles uit. Rare dingen, zoals alle bloemen uit de vaas halen en omknakken, eten op de grond mikken, wat hij de laatste tijd nooit meer deed. En ik maar opruimen, rustig blijven, waarschuwen. Pff, ik heb er niet altijd zin meer in. Dan merk ik toch wel dat ik hoogzwanger ben, en alles wat minder makkelijk gaat eigenlijk. Mijn man is er ook nog eens erg weinig, dus ik moet ook alles alleen doen. Nouja, nog maximaal 6 weken, dan zal ons ukkie er wel zijn, dat is wel te overzien

Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...