Refowebkids deel 13

[Galateia]

2 de draagdoekliefhebbers Ik ben met een draagdoek altijd bang dat kinderen alleen nog maar tegen je aan in slaap willen slapen en zich niet meer aan de slaap over kunnen geven in bed. Klopt dit ook?

Geen ervaring, natuurlijk, maar voor het kindje lijkt het me heerlijk. Die nabijheid en geborgenheid is natuurlijk goud waard! Ik zou het lekker koesteren, die momentjes.

[Galateia]

Op welke leeftijd beginnen jullie met zakgeld? Zoonlief hier begint een beetje door te krijgen, wat geld is en wat je er mee kunt doen. Hij wil sommige dingen heel graag hebben, maar krijgt dat allemaal niet zomaar. Nu dachten wij: dat is misschien een goed moment om te beginnen met 'zakgeld', of beter gezegd: spaargeld. Hij mag nog niet zomaar doen met het geld wat hij wil, maar we willen hem echt leren sparen en dan kiezen: wat ga ik kopen. Ik heb het dus niet over zakgeld, waarvan hij snoep mag kopen of dat soort onzin. We willen hem leren, wat geld is en dat je het kunt sparen om het vervolgens uit te geven en dan is het ook echt op. Dat idee, zeg maar. Wie heeft er ervaring mee?

[Neeltje Jans]

Ik herinner het me niet meer zo heel goed, mijn oudste 3 kinderen schelen onderling max 1.5 jaar, ik geloof dat de jongste 5 was, de oudste dus 7 op dat moment. Ze kregen hun leeftijd maal 10 cent per week.
Inmiddels gaat het anders, omdat ik nooit kleingeld in mijn portemonnee had op het goede moment, dus nu krijgen de basisscholers 5 euro per maand en de oudste (VO) 10 euro per maand op hun rekening. de jongste (4) krijgt het geld wat ik in de wasmachine vind in zijn spaarpot

[Merisja]

Wij zijn met haar zesde verjaardag met zakgeld begonnen; vijftig cent per weer voor haar zelf om iets van te kopen en vijftig cent per week om op haar rekening te storten. Ze wordt nu bijna zeven en heeft dus voor haar spaarrekening al 26 euro zelf gespaard. Daar is ze heel trots op

[ajl]

Over in de box laten slapen: m.i. krijg je daar alleen maar makkelijke kinderen van (zoals ik zie in mijn omgeving) en slapen ze makkelijker ergens anders.

Grappig, ik ben er juist helemaal geen voorstander van om ze ergens anders te laten slapen dan in bed. Het kan mij wel eens gebeuren dat ze in de box in slaap vielen, maar liever bracht ik ze voor die tijd naar bed. En mijn kinderen slapen juist hel makkelijk ergens anders , maar dat komt misschien ook wel door het kdv. Hierdoor zijn ze al gewend om ergens anders te slapen.

[liefie]

Als alles goed mag gaan en ons kindje is geboren gaat hij/zij netjes in bed slapen. Wij hebben bij onze beste vrienden gezien wat voor problemen het kan geven dat je ze beneden laat slapen of lekker in je armen. (dit geeft nu nog steeds slaap problemen bij anderen)
Zelf zijn ze er gelukkig ook achter dat dit niet handig geweest is en bij een volgende gaan ze dat niet nog eens doen.

[Galateia]

Maar waarom is het zo belangrijk, dat je kindje ergens anders lekker slaapt? Gaat het dan zo vaak logeren, vind je dat dan zo belangrijk?

[liefie]

Ze gaat niet vaak uit logeren maar als ze overdag bij mij is of bij de andere oppas moet ze toch ook slapen en dat geeft meestal problemen en dat is best ''vervelend''

[Galateia]

Hm, ok, had ik niet aan gedacht: bij opvang van kleine kindjes moeten ze overdag ergens anders slapen. Maar dat vind ik dan best wel 'wreed' om dat direct bij zo'n klein urmpie aan te leren. Omdat je het als ouders handig vindt om het kindje ergens anders makkelijk te laten slapen, weer je die heerlijke geborgenheid van het bij papa/mama in slaap vallen. Zodat jij het als ouder dan makkelijk hebt om het kindje ergens anders onder te brengen.

Ik weet, ik weet... laat niemand zich aangevallen voelen! Maar heel soms dan lees/doe je van die dingen (en ik ben echt geen heilige, hoor, ik doe ook vast wel dingen gericht op mijn persoonlijk gemak) - en bedenk ik weleens: eigenlijk doen we het gewoon om het voor onszelf makkelijker te maken.

Nou ja, laat maar, moeilijk uit te leggen. Maar eigenlijk willen sommige babietjes (vast niet allemaal!) toch gewoon het liefst bij papa en mama in slaap vallen? Die arme urmpies, moeten ze meteen al helemaal zelfstandig gaan slapen, zodat het beter is voor papa en mama. Dat idee, zeg maar.

Zo, en nu mogen jullie allemaal boze pb's sturen. Maar ik herhaal even bij voorbaat: ik maak me er op andere manieren net zo schuldig aan. Het gaat me om het algemene idee: waar heeft een kindje nou eigenlijk echt behoefte aan en wat rammen wij er voor ons eigen gemak eigenlijk allemaal uit? Vragen jullie je dat nooit af? Ik wel. Soms denk ik echt: waarom deed ik dat / wil ik dat van mijn kind?

[liefie]

Ik snap heel goed wat je bedoelt maar als je als moeder een hele dag met je kindje bezig bent om in slaap te krijgen en je nergens anders meer aan toekomt lijkt mij ook niet echt gezond.
Een kindje moet ook leren om zelf in slaap te vallen en in zijn bedje te slapen vind ik maar dat is natuurlijk een persoonlijke keuze.
Gelukkig gaat het nu al een stuk beter hoor maar lijkt mij erg zwaar om hetzelfde mee te maken.

[Haai]

Ik weet niet of je kunt zeggen dat slaapproblemen komen doordat het kind veel in de box of op schoot heeft geslapen. Hier zijn we altijd nogal makkelijk geweest met slapen (tot 5 mnd beneden in de kinderwagen, regelmatig lekker op schoot, bij ons in bed, in de box...) en onze kinderen zijn prima slapers. Slapen makkelijk door geluiden heen, ideaal
Eerlijk gezegd vind ik het altijd een beetje zielig als van die ukkepukken vanaf het begin verplicht in hun eigen bed moeten slapen, 9 maanden lang zijn ze altijd in slaap gewiegd en ineens moeten ze het helemaal zelf doen

[Haai]

Oh, zie nu pas de reactie van Galateia. De mijne is dus eigenlijk een beetje dubbelop

[gempa]

2 de draagdoekliefhebbers Ik ben met een draagdoek altijd bang dat kinderen alleen nog maar tegen je aan in slaap willen slapen en zich niet meer aan de slaap over kunnen geven in bed. Klopt dit ook?

Fijn dat je man thuis is Laura!

nee die van mij sliepen overal , ook in de draagdoek, maar ook gerust in bed, of in de wagen in de kamer tewijl de rest daar speelde

[paprikameisje2]

het is gewoon je kind. Marijn is altijd al een drama geweest, en nog steeds!! ook komt dat door de nog steeds terugkerende lichamelijke ongemakken. Julia heeft altijd goed geslapen, laat wakker smorgens, al wel lang dat ze snachts nog wakker werd, maar nu is het altijd klokje rond.

Bij marijn alles al geprobeert, van wiegenind e armen, tot huilend in bed in slaap laten vallen, alles duurt zeker een half uur voordat hij eens weg is.. Zeer intensief!

[Galateia]

Eerlijk gezegd vind ik het altijd een beetje zielig als van die ukkepukken vanaf het begin verplicht in hun eigen bed moeten slapen, 9 maanden lang zijn ze altijd in slaap gewiegd en ineens moeten ze het helemaal zelf doen

Ja, dat vind ik dus ook. Maar ik snap anderen ook heel goed, hoor, ik veroordeel helemaal niemand/niks. Alleen ik denk wel, dat het goed is om er bij stil te staan.

Ik snap heel goed wat je bedoelt maar als je als moeder een hele dag met je kindje bezig bent om in slaap te krijgen en je nergens anders meer aan toekomt lijkt mij ook niet echt gezond.

Ik vraag mij dan af: valt het kindje wel in slaap bij papa of mama op schoot, in de armen? En zo ja: is er dan wel sprake van een slaapprobleem?

Bekenden van ons hadden ook een kindje met slaapproblemen: het werd heel vaak wakker per nacht. En steeds moesten ze eruit. Toen wij voorstelden om het kindje op de kamer te leggen, werden we vol ongeloof aangekeken. Onze redenering: als je nu alles al geprobeerd hebt, dat hebt volgehouden, maar er kennelijk echt iets is... kan dat dan opgelost worden door het kindje die veiligheid en geborgenheid te zoeken, die het misschien zoekt?

Want als een kindje dan wel slaapt, is er dan sprake van een slaapprobleem, of hebben de ouders er een probleem mee, wanneer het anders gaat dan het ideale plaatje - kindje lekker in eigen bedje, etc.

Een kindje moet ook leren om zelf in slaap te vallen en in zijn bedje te slapen vind ik maar dat is natuurlijk een persoonlijke keuze.
Gelukkig gaat het nu al een stuk beter hoor maar lijkt mij erg zwaar om hetzelfde mee te maken.

Ik vind helemaal niet, dat een kindje dat meteen allemaal maar moet leren. Ik snap wel, dat je graag wil, dat een kindje dat leert. En het is makkelijk als dat allemaal gaat. Maar is het noodzakelijk?

Hier een kind dat zonder papa/mama niet in slaap valt. Een kindje dat in zijn bedje naast papa/mama slaapt. Meestal tussenin eindigt. Maar steeds zelfstandiger gaat slapen. Ja, een andere start. Maar hij gaat er komen, heel langzaam, hij groeit en groeit ook hierin, geestelijk, zeg maar. In onze omgeving zeggen we het tegen bijna niemand, dat hij zo slaapt. Want dan komt meteen de discussie: kindje hoort dit, kindje hoort zo. Wie bepaalt wat hoort? Wat goed is? Elk kindje heeft eigen behoeftes. Zo ook baby's. Lukt het wel, dat is fijn. Lukt het niet, dan moet het even anders, misschien. En dat anders kan lastig zijn en niet zoals het volgens het plaatje hoort.

Even weer algemeen: ik heb soms het idee, dat we onze kinderen maar zo snel mogelijk zo ideaal mogelijk 'geprogrammeerd' willen hebben, zonder te kijken naar hoe het kindje misschien wel hele andere behoeftes heeft dan dat wij zouden willen.

Nogmaals: gewoon algemeen bedoeld. We maken ons er allemaal 'schuldig' aan, natuurlijk. Ik geef hier geen waarde-oordeel, ik denk alleen maar hardop na.