meribel schreef:persoonlijke vraag......ik denk als je bedoelt te vragen of het nu ook mensenwerk is, nee, want ik kon pas antwoorden toen God het geloof al in mij had geplant ( bij mij persoonlijk is het heel geleidelijk gegaan )
maar dat ik een vrije wil heb om ook nee te zeggen ben ik weer wel met je eens, ik weet het niet hoor maar ik denk dat mijn ja voor God van waarde is omdat ik ook nee had kunnen zeggen.
Mijn ja is niet eenmalig, blijft elke dag een strijd die ik zou verliezen als God mij daar weer niet in zou dragen. want zonder Hem zal ik weer alsnog afdwalen.
is het nog te begrijpen?
Helemaal! hoewel het bij mij een proces van gelijdelijk met 'grande finale' was, herken ik mij in wat je schrijft!
ik leg het wel eens als volgt uit:
een meisje wordt het hof gemaakt door een jongen. dat voelt wel leuk, maar ach er zijn nog zoveel andere jongens, en bovendien is er de studie, de club, de piano etc.
Maar de jongen houdt aan en het meisje wordt meer geinteresseerd; ze krjgen verkerering. ze gaan dingen samen doen.
Door dingen samen te doen raakt ze meer en meer overtuigd dat dit 'de ware' voor haar is.
Het meisje vindt de jongen steeds belangrijker en op de eenof andere manier vervagen haar andere interesses. ze zijn er nog wel, ze geniet er nog wel van, maar haar prioriteit is anders geworden.
dan op een dag, een knieval, een ring, vragende ogen: "wil je met mij samen voor de rest van je leven? Heb je mij lief? durf je je aan mij toe te vertrouwen?"
het meisje kan nee zeggen. want "ja" is zo veel omvattend, zo ingrijpend, zo veranderend. het vraagt zoveel vertrouwen.
"Nee" zeggen biedt meer zekerheid. je weet wat je hebt. je routine wordt niet verstoord. voordat die jongen in je leven kwam was je toch ook gelukkig? waarom het avontuur aangaan? en bovendien, misschien kom ik morgen een andere jongen tegen die nog beter is?
Jezus laat zich in de bijbel kennen als de bruidegom. Hij wil ons tot zijn bruid maken. elke keer als je over Hem hoort dan legt Hij iets van Hemzelf in ons. we weten steeds beter wie Hij is. dan merken we dat we zelf ook geinteresseerd geraakt zijn. we gaan dingen met Jezus doen, kerk bezoek, bijbellezen, bidden; Jezus doet ons wel wat. Je kan niet om Hem heen! en dan komt de bewustwording dat Jezus ons vraagt om voortaan samen verder door het leven te gaan. dat we zijn bruid mogen zijn.
geconfronteerd met zoveel Liefde, hoe kunnen we nee zeggen? en toch sommigen lopen weg uit angst te verliezen wat ze hebben. nee zeggen is mogelijk.
met Meribels laatste regel ben ik het ook voor 100% eens. elke dag, elke keer opnieuw kunnen, mogen en moeten we opnieuw ons "ja" geven. en dat is alleen mogelijk omdat God trouw is en ons Zijn Liefde elke dag opnieuw bewijst. dag aan dag draagt Hij ons.
There are two kinds of people: those who say to God, "Thy will be done" and those to whom God says, "All right, then, have it your way"