hieronder een antwoord aan elbert.
elbert quotes dit en vervolgt:Janvanverweg schreef:de leerstellige gedeelten zijn zonneklaar over de voorwaarde van persoonlijk geloof om gedoopt te mogen worden.
elbert schreef:Je gaat echter niet in op de punten die ik noem. Zo zonneklaar zijn de zgn. leerstellige gedeelten nl. niet. Wat jij leerstellige gedeelten noemt, zijn vrijwel altijd gedeelten die onderwijs aan reeds gedoopten bevatten (Rom. 6, Kol. 2, 1 Petr. 3:21), dus toepassing van de doop.
de brieven zijn aan de gelovigen geschreven
de romeinen brief is een brief die in velerlij opzicht het fundament uitlegt. andere brieven corrigeren vaak wat hersteld moet worden. Dat de leer opnieuw uitgelegd wordt aan gelovigen wil niet zeggen dat het daarom alleen maar gold voor hen die de geloofsdoop ondergaan hadden EN dat er ook andere opties mogeljk waren. dat is weer pure inlegkunde. als die opties mgelijk waren waarom wordt dat nergens vermeld. waarom wordt er geen andere uitleg gegeven dan dat de doop hoort bij het afleggen van het oude leven in het water graf en de start van het nieuwe leven? de babydoop staat daar zover vandaan dat deze leer niet met de baby doop te rijmen valt. toch is het de enige leer die de bijbel over de doop geeft.waar vinden we instructies aangaande de doop aan de ongelovigen? in het boek handelingen. wat vinden we daar? doop op geloof. (er is een patroon van bekering, geloof, waterdoop en doop in de Heilige Geest daar was ik een eerder topic over gestart, laten we het nu over geloof en doop hebben. wil iemand hier verder op ingaan, zend me een pb en ik volg dit op in dat topic)
we zien dus dat zowel het onderwijs aan de ongelovigen en aan de gelovigen uitsluitend doop op geloof is. ik daag voor de zoveelste keer iedereen uit om met een
Janvanverweg schreef:God wilde eerst de relatie aangaan met het volk bij de berg Horeb. maar dat wou het volk niet, die wilde liever dat er een wet kwam waarnaar ze konden leven. en zo geschiedde het.
elbert schreef:In welke Bijbel heb je dat gelezen? Dat staat nergens. Het volk werd bang toen God met donder en bliksem tot hen sprak en vroeg of Mozes tussen God en hen als boodschapper zou fungeren, maar dat vroegen ze pas nadat God de 10 woorden, de 10 geboden aan hen gegeven had. Daarbij staat er dit:Ex. 20:19 Zij zeiden tegen Mozes: Spreekt ú met ons, dan zullen wij luisteren, maar laat God niet met ons spreken, anders sterven wij.20 Mozes zei tegen het volk: Wees niet bevreesd, want God is gekomen om u op de proef te stellen en opdat de vreze voor Hem u voor ogen staat, opdat u niet zondigt.
De vrees van het volk was dus een reactie op het spreken van God, dat met majesteit kwam om hen te doordringen van Zijn heiligheid. Het is dus onzin om te zeggen dat het volk "een wet wilde i.p.v. een relatie".
Sterker nog: God geeft Zijn wet aan het volk dat Hij zojuist heeft bevrijd, zodat ze in vrijheid kunnen leven. De kern van de wet die God geeft is juist relatie: God liefhebben boven alles en de naaste als onszelf. Daarbij noemt Hij Zichzelf hun Vader (Deut. 32:6). Hij zegt er in Jer. 31:32 nog bij (N.B. bij de voorzegging van het nieuwe verbond!) dat Hij Israël getrouwd had (relatie!), maar dat Israël dat verbond verbroken heeft. Hoezo geen relatie?
waarom lees je niet een klein beetje verder
God geeft hierna een veel sprecifiekere wet en dat is de basis van het Mosaische verbond dat God met hen sluit. God is idd als een vader voor zijn volk, maar het volk wil God niet als vader!!! God wil wel de relatie, maar het volk wijst dat af en wil God via tussenpersonen kennen.voor dit gebeuren kon iedereen een altaar oprichten en zich tot God richten. er was geen priesterklasse. maar die wordt nu wel ingesteld.
God wil zowel rechter als vader zijn. een zoon en een aangelaagde gaan anders om met de man die hun vader/rechter is. zonder de relatie (adam waar ben je?) blijft alleen het oordeel, de afwijzing. de eeuwenoude reactie hierop is of wets verachting of wetticisme. als het enige wat van God gekend/gezien wordt de wet is dan kweek je farrizeers. Jezus zei terecht: tenzij je wederom geboren wordt kan je het koninkrijk van God niet zien. velen zien alleen de wet, maar de wedergeborenen noemen God 'vader'. Romeinen 8,15 U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn, en om hem te kunnen aanroepen met ‘Abba, Vader’.
nogmaals, God wil wel de relatie!!! maar het verbondsvolk niet! die verbreken de realtie. Het nieuwe verbond is voor hen die de relatie wel aangaan (jer31. hebrelbert schreef:Sterker nog: God geeft Zijn wet aan het volk dat Hij zojuist heeft bevrijd, zodat ze in vrijheid kunnen leven. De kern van de wet die God geeft is juist relatie: God liefhebben boven alles en de naaste als onszelf. Daarbij noemt Hij Zichzelf hun Vader (Deut. 32:6). Hij zegt er in Jer. 31:32 nog bij (N.B. bij de voorzegging van het nieuwe verbond!) dat Hij Israël getrouwd had (relatie!), maar dat Israël dat verbond verbroken heeft. Hoezo geen relatie?
laten we kijken naar jeremia 31: 27-34
wat zijn de kenmerken van het nieuwe verbond? persoonlijke verantwoordelijkheid (vers29, 20) waar het oude verbond de oikos betrof, het nieuwe verbond niet meer!!!! het verbond van Mozes (vs32) wordt vervangen door een verbond van een ander kaliber. in dit verbond wordt God gekend!!! niet van horen zeggen maar direct, persoonlijk.27 ‘De dag zal komen – spreekt de HEER – dat ik Israël en Juda zal inzaaien met mensen en met dieren. 28 Zoals ik niet aarzelde om hen uit te rukken en te verwoesten, af te breken, kwaad te doen en te vernietigen, zo zal ik niet aarzelen om hen te planten en op te bouwen – spreekt de HEER. 29 Dan zal men niet meer zeggen: “Als de ouders onrijpe druiven eten, krijgen de kinderen stroeve tanden,” 30 maar zal wie zondigt om zijn eigen zonden sterven. Wanneer iemand onrijpe druiven eet, zullen zijn eigen tanden stroef worden.
31 De dag zal komen – spreekt de HEER – dat ik met het volk van Israël en het volk van Juda een nieuw verbond sluit, 32 een ander verbond dan ik met hun voorouders sloot toen ik hen bij de hand nam om hen uit Egypte weg te leiden. Zij hebben dat verbond verbroken, hoewel ze mij toebehoorden – spreekt de HEER. 33 Maar dit is het verbond dat ik in de toekomst met Israël zal sluiten – spreekt de HEER: Ik zal mijn wet in hun binnenste leggen en hem in hun hart schrijven. Dan zal ik hun God zijn en zij mijn volk. 34 Men zal elkaar niet meer hoeven te onderwijzen met de woorden: “Leer de HEER kennen,” want iedereen, van groot tot klein, kent mij dan al – spreekt de HEER. Ik zal hun zonden vergeven en nooit meer denken aan wat ze hebben misdaan.
uit eigen ervaring weet ik dat deze belofte waar is! waar ik vroeger de wet en het oordeel zag (en helaas naast me neerlegde) daar zie ik nu boven de wet God zelf met zijn uitgestrekte armen. de wet is er ng wel, maar vervaagt door de glorie van God. God laat zich nog steeds kennen door de wet. maar dat is slechts een aspect van God, veel liever wordt God door zijn kinderen aangesproken als Vader (als gij bidt...) Terecht haal je het grote gebod aan: heb God lief boven alles. dat is de kern van de wet, dat is de ultieme vrucht van 'geloof' . een ieder die zegt te geloven maar dat relationele van God niet zo blieft kent Gd niet zoals Hij zich het liefst aan ons openbaart. in Christus is een nieuw verbond begonnen.
maargoed,ik beschouw het winst dat je niet over een verbond spreekt (zoals veel verbond theorie aanhangers) maar inziet dat er meerdere verbonden zijn. laten we naar abrahams verbond kijken:(let op wat ik gekleurd gemaakt heb
Ik zal mijn verbond tussen Mij en u stellen, en u uitermate talrijk maken. 3 Toen wierp Abram zich op zijn aangezicht en God sprak tot hem: 4 Wat Mij aangaat, zie, mijn verbond is met u, en gij zult de vader van een menigte volken worden; 5 en gij zult niet meer Abram genoemd worden, maar uw naam zal zijn Abraham, omdat Ik u tot een vader van een menigte volken gesteld heb. 6 Ik zal u uitermate vruchtbaar maken en u tot volken stellen, en koningen zullen uit u voortkomen. 7 Ik zal mijn verbond oprichten tussen Mij en u en uw nageslacht in hun geslachten, tot een eeuwig verbond, om u en uw nageslacht tot een God te zijn. 8 Ik zal aan u en uw nageslacht het land, waarin gij als vreemdeling vertoeft, het ganse land Kanaän, tot een altoosdurende bezitting geven, en Ik zal hun tot een God zijn.
9 Voorts zeide God tot Abraham: En wat u aangaat, gij zult mijn verbond houden, gij en uw nageslacht, in hun geslachten. 10 Dit is mijn verbond, dat gij zult houden tussen Mij en u en uw nageslacht: dat bij u al wat mannelijk is besneden worde; 11 gij zult het vlees van uw voorhuid laten besnijden, en dat zal tot een teken van het verbond zijn tussen Mij en u. 12 Wie acht dagen oud is, zal bij u besneden worden, al wat mannelijk is in uw geslachten: zowel wie in uw huis geboren is, als wie van enige vreemdeling voor geld is gekocht, doch niet van uw nageslacht is. 13 Wie in uw huis geboren is en wie door u voor geld gekocht is, moet voorzeker besneden worden; zo zal mijn verbond in uw vlees zijn tot een eeuwig verbond. 14 En de onbesnedene, de man namelijk, die het vlees van zijn voorhuid niet laat besnijden, die mens zal uitgeroeid worden uit zijn volksgenoten: hij heeft mijn verbond verbroken.
wat zien we? een verbond met abraham en zijn nageslacht. zijn wij zijn nageslacht? de meeste christenen niet
maar stel dat dit verbond ons aangaat, is de landsbelofte van ons? kunnen we ons op dit verbond beroepen om de kruistochten te rechtvaardigen???? als dit verbond voor 'ons' is dan hebben we dit verbond al verbroken door ons niet te laten besnijden.
wat belooft dit verbond niet.... vergeving van zonden, nieuw leven, redding.
God belooft om hen tot God te zijn, God belloft een land en belooft dat er volken en koningen uit abraham voort zullen komen. is dat het verbond waar we onze hoop uit meten halen?
God heeft dit verbond nooit met de heiden gesloten. wel is er een belofte voor de heidenen.
elbert, je haalt de galaten brief aan in je verwijzing naar abrahams verbond. Daarin lezen we dit:
6 Van Abraham wordt gezegd: ‘Hij vertrouwde op God, en dat werd hem als een daad van gerechtigheid toegerekend.’ 7 U ziet dus dat zij die geloven kinderen van Abraham zijn. 8Nu heeft de Schrift voorzien dat God ook andere volken door geloof zou aannemen en daarom aan Abraham verkondigd: ‘In jou zullen alle volken gezegend worden.’ 9 En dus wordt iedereen die gelooft samen met Abraham, de gelovige, gezegend.
Wat leren we hier? Abraham, de gelovige (vs 9) is een prototype van alle gelovigen. Zijn vertrouwen op God is ons ter voorbeeld! Geloven bestaat niet uit het naleven van de wet, maar uit vertrouwen op God! Frappant is het ‘en dus’ in vers 9, een uitleg hoe de volken deel krijgen aan de beloofde zegen: door persoonlijk geloof.
Moeten we uit dit gedeelte opmaken dat de gelovigen –omdat ze door het geloof kinderen van Abraham geworden zijn- nu ook besneden moeten worden? Nee zegt de gelaten brief in haar conclusive, dat is volkomen onbelangrijk (6:12-15)
Het terug gaan op Abrahams verbond klopt dus wel, maar iet zoals de verbonds theorie aanhangers dat zien. Als de doop voor de besnijdenis is gekomen dan geld de galaten 6:12-15 conclusie ook voor de besnijdenis vervanging.
Het Abraham verbond geld alleen voor de gelovigen. Niet voor kinderen van gelovigen, niet voor gedoopte babies, niet voor heidenen, niet voor ongelovige kerkgangers.
Jeremia rekent af met het verbond van Mozes, en de galaten brief maakt dudelijk dat het verbond van Abraham alleen voor de gelovigen is. Mijn vraag is daarom:
Op welk verbond berust het idee dat de doop de vervanger van de besnijdenis is?
)
