Adoptie deel2

[kwebbel]

Hoe houden jullie het vol. *respect*. Succes en sterkte met wachten.

[mamavansophie]

Galateia, ik ben ook een slechte wachter hoor
maarre, succes met wachten dan maar weer he... is zo frustrerend soms omdat je eigenlijk niets kunt doen.
Een andere pleegzorginstelling is niet zo makkelijk. De meeste werken regionaal en mogen niet buiten hun eigen gebied plaatsen. De SGJ is een van de weinige die landelijk werkt (waarbij ze het land in 3 gedeelten hebben opgesplitst).

[LauraC]

Vandaag de formulieren aangevraagd We zouden eigenlijk wachten tot manlief terug is maar als ze er liggen kunnen ze geen kwaad toch?

[Galateia]

Haha, nee joh. Enne, weet je: die formulieren hebben ook een bepaalde tijd nodig om op iemands bureau te komen. Dus je kan ze op zich best al wel iets eerder opsturen

Sjonge, wat ben ik toe aan een voorstel. Ik dacht eerst, dat de komende weken me wel rust zouden brengen, omdat we t/m juni eigenlijk geen kans maken ivm de situatie die ik eerder schetste. Maar het tegendeel is een beetje waar. Ik word er onrustiger van.

[LauraC]

Arme G....wachten duurt erg lang he Hopelijk komt er snel een voorstel naar jullie toe!
Ik belde dus vanochtend even en ondertussen was Michael aan het kletsen tegen mij en de mevrouw dus dat was wel een pluspunt

[Galateia]

Haha, ja, dat is meteen helemaal goed. Krijgen jullie bij het gezinsonderzoek gesprekken met M. er bij? Dat vond ik zo spannend, he, want je voelt dan gewoon dat er wordt gekeken naar alles wat je zegt en doet en hoe je omgaat met situaties. Brrrr. Ben blij, dat we dat gehad hebben!

Ik word van binnen echt helemaal opgevreten door het verlangen naar ons tweede kindje en het verlangen terug te gaan naar het geboorteland van onze zoon. We weten nu, dat het een hele heftige en zware reis zal worden, maar het zijn wel de roots van onze zoon. Ik wil zo graag met hem terug naar de mensen die voor hem hebben gezorgd, toen hij dat zo nodig had. De mensen die er voor hebben gezorgd, dat hij nog leeft. Ik wil gewoon zo graag naar Lagos en die mensen laten zien, hoe het nu met hem gaat en hoe fantastisch hij opgroeit. Ik wil zo graag ons tweede kindje ontmoeten. Die eerste blik, die geur die je de rest van je leven bij blijft (ik weet nog hoe onze zoon rook toen hij op schoot zat), die eerste keer... nou ja, gewoon. Wie is ons tweede kindje? Wat voor karaktertje zit er in? Heeft het een heftige achtergrond? Zal het de eerste tijd bang zijn van ons, of juist niet? Zullen we in staat zijn die eerste weken het ijs te breken, een eerste tere band op te bouwen? Ik wil zo graag nu naar Schiphol...

Dat wil ik gewoon allemaal. En dan het liefste nu.

[ajl]

sterkte meid! Volgens mij is het wachten op adoptie nog erger dan wachten op een bevalling. dan weet je tenminste een einddatum.

[Galateia]

Ja, dat ervaar ik als het moeilijkste. Mijn zus is inmiddels zwanger van de tweede, mijn broertje krijgt in juni zijn tweede kindje, mijn andere schoonzusje krijgt in augustus een kindje. Helemaal leuk, maar ik ben wel een beetje 'jaloers': zij weten wanneer ongeveer hun kindje er is. Wat lijkt me dat heerlijk! Als ik nou zou weten, dat we volgend jaar juni naar Afrika zouden reizen om ons tweede kindje op te halen, dan zou ik zo blij zijn! Maar ja, die onzekerheid hoort er bij. Helaas.

(Ik ben dus niet 'jaloers' op mijn (schoon)zus(sen) omdat zij zwanger zijn, laat dat even duidelijk zijn. Wij zijn bewuste adopteerders en hebben nog nooit geprobeerd zwanger te worden)

[ajl]

he wat leuk. Had meegekregen dat je zus bevallen was ( nog niet zo heel lang geleden toch?), maar dus nu de volgende weer op komst. Leuk hoor!

Die onzekerheid kan ik mij voorstellen. Misschien is het wachten op een adoptiekindje meer te vergelijken met het feit dat je weet dat je zwanger kan worden en je 'gaat voor de volgende ofzo'. dan wacht je ook je menstruatie met smart af.

[LauraC]

Wat ik het moeilijkst vind is dat je zo enorm afhankelijk bent van anderen....

[Tuinfluiter]

SUPER spannend Laura!
Groot gelijk dat je de formulieren nu al aangevraagd hebt!

Galateia: Dikke knuffel voor jou voot het LANNNNNNGE wachten!

[Sterretje]

Hug voor Galateia en Laura!!

[Sophie77]

Hug voor Galateia en Laura!!

[Jess]

Om te adopteren moet je wel heel veel van kinderen houden denk ik? Ik vind nl. alleen mijn eigen kinderen maar lief leuk en geweldig. Anderen vind ik vaak irritant/aandachtvragerig/niet mooi

[Galateia]

Om te adopteren moet je wel heel veel van kinderen houden denk ik? Ik vind nl. alleen mijn eigen kinderen maar lief leuk en geweldig. Anderen vind ik vaak irritant/aandachtvragerig/niet mooi

Nou, ik zal je even iets vertellen: dat vind ik dus ook. Ik vind alleen mijn eigen kind eigenlijk echt leuk, lief en geweldig. Ik ben geen groot kinderfan, nooit geweest ook. Maar weet je wat het punt is: mijn zoon is mijn eigen kind. Dat is namelijk het geval met adoptie: je adopteert een kind en daarmee wordt het een kind van jezelf. Mijn zoon is 100% mijn zoon.

En dat is iets wat je moet kunnen, wanneer je adopteert: je moet iemand zijn, die geen waarde hecht aan die biologische afstamming. En dat - heb ik inmiddels geleerd - is voor veel mensen heel moeilijk te begrijpen en heel moeilijk om zich in te verplaatsen. Maar dat is iets heel anders dan heel veel van kinderen in het algemeen houden.