Hallo allemaal,
Ik heb gister een opgenomen versie gezien van Undercover in nederland, waarbij een collega van Alberto Stegeman de Miracle of Love sekte heeft geinfiltreerd. Vond het echt afschuwelijk om te zien wat er gebeurde, structureel misbruik maken van mensen die toch al zwak in hun schoenen staan, heel erg veel psychologische druk uitoefenen, etc. Tijdens de uitzending moest ik echter ook steeds nadenken. De technieken die er genoemd werden; bij nieuwelingen heel erg veel proberen contacten op te bouwen, een nieuw soort sociaal leven bieden aan mensen die dat vaak nog niet hebben, weinig slapen en veel informatie binnenkrijgen, een warm nest, etc, zijn ook wel dingen die in christelijke gemeenschappen worden gebruikt. Niet in die meest extreme vorm, maar ik zal enkele voorbeelden geven die in mijn gemeente voorkomen:
-Nieuwelingen: we spreken nieuwe mensen in de kerk vaak aan...als ze op een bijbelkring komen doen we moeite om ze op hun gemak te laten voelen, we vragen op facebook, hyves of via de telefoon of ze volgende keer weer willen komen, bieden aan ze op te halen als ze zich niet zo op hun gemak voelen etc.
-Weinig slaap/veel informatie bieden: met jeugdweekend met de jeugd, ben je een aantal dagen lang weg van de buitenwereld in een kamphuis. Er wordt weinig geslapen, en er zijn redelijk intensieve bijbelstudies, komt soms best wat emotie bij kijken, etc.
Ik twijfel niet aan de "goedheid" van mijn gemeente, maar er zijn ook gemeente waar groepsdruk een grote rol speelt (iedereen om je heen gaat in tongen spreken, valt in de geest e.d., blijf dan maar eens als enige nuchter staan). Jehova getuigen gaan volgens mij nog verder in isoleren van mensen van hun omgeving. Ben benieuwd wat jullie hiervan vinden. Waar ligt precies de grens, wat is goedbedoeld mensen op weg helpen, en ze proberen vast te houden, en wat gaat tever en is manupulatie?
