Heilig Avondmaal alleen in de kerk?

[esli]

Ik begrijp dan weer niet hoe jij dit leest
Ik lees juist bij Riska, Hazelaar ea. dat alles van God komt en je als mens niks toe kan voegen, geen ervaring, niets. God nodigt je, Hij reikt de hand, niks van een mens. Jij schrijft dat er bij een mens van alles mis kan gaan (en daar heb je natuurlijk gelijk in) en dat dit ook als kind van God bent in de weg kan staan om aan het H.A. te gaan (die conclusie vind ik onlogisch als je God centraal hebt staan en niet de mens). De conclusie die ik uit jouw woorden trek is dat jij dus vindt dat je als mens nog van alles moet doen of ervaren.

[Riska]

@Schelpje: als Jezus de opdracht geeft Zijn dood te gedenken, zegt Hij dan: "maar alleen als je geen zonden doet, dus alleen als je heilig bent"?
Nee, Hij zegt alleen: Neemt, eet en drinkt. En dat zegt Hij bv. tegen Judas, waarvan Hij wist dat die Hem verraden zou... Jezus sloot Hem niet uit.

[Samanthi]

Het is zoals Hazelaar aangeeft.

Ik begrijp het ook allemaal niet.
Ik hoef niks, ik moet niks, ik mag alleen: aan tafel komen bij de Heer die mij heeft genodigd.
Een predikant legde het zo uit, toen er ook allemaal bezwaren werden genoemd:
"Soms ben ik heel erg kwaad op mijn zoon, over wat hij heeft gedaan. Hij krijgt daarvoor van mij op zijn kop. Dan is het etenstijd en hij is gewoon welkom aan tafel, ook al weet ik dat hij waarschijnlijk als hij de kans krijgt, het weer doet. Zo weet de Heer dat wij de fout zijn ingegaan, maar Hij reikt ons de hand, nodigt ons aan Tafel, ook al weet Hij dat we hetzelfde binnen de kortste keren weer doen".
"Doe dit tot Mijn gedachtenis" wil zoveel zeggen dat wij telkens als het brood gebroken wordt, de wijn geschonken wordt, gedenken dat Hij voor ons de dood is ingegaan. En niet omdat wij heilige boontjes zijn, maar omdat wij zondaars zijn...
En elke keer als er Avondmaal is mag je aangaan en gesterkt worden in je geloof en getroost worden dat Hij dat allemaal voor jou heeft gedaan.

Hier begrijp ik dus niets van
Zo leg je alles bij een mens, hij kan dit en hij doet dat.
De reformatorische leer is juist dat een mens dat helemaal niet kan, doet en wil !

Ja maar... de Heere Jezus was in de synagoge, er was een man met een verdorde, lamme, hand.
De Heere Jezus zegt tegen die man:"strek uw hand uit." Dat was nu juist het gene wat die man niet kon.
Hij was ook niet naar Jezus toegekomen om genezen te worden, toen zei die man, maar ik kan mijn hand niet uitstrekken in ben verlamd, dat moet U doen want ik kan het niet.

Is het zo gegaan? of heeft deze man in Jezus geloofd en zijn hand uitgestrekt op het woord van de Heere Jezus!
Hij zegt: kom tot Mij allen die vermoeid en belast zijt en ik zeg ik: moet eerst belast zijn
Hij zegt: Wie dorst heeft die kome, ik zeg: dan moet je eerst dorst hebben.
Hij zegt: Bekeerd u bekeerd u want waarom zoudt gij sterven o huis vanJacob. ik zeg: ik kan me niet bekeren.

Dat is nu ons struikelblok IK WIL NIET

Ja ik zal het maar heel persoonlijk maken.
Lieve Schelpje je weet zo goed wat een bekeerd mens voelt zegt doet en niet doet, maar hoe weet je dat dan?
als je Hem nog niet kent?
Waar staat het in de bijbel?
Zonder Mij kunt gij niets doen, maak je dan ook 's avonds het eten niet klaar, ik bedoel dit niet spottend hoor.
Maar weet wat wij doen met al die gezegdes en halve bijbelwaarheden, we geven God de schuld, ik wil wel, maar Hij doet het niet!
Echt het is anderom Hij wil jou en mij zaligmaken maar wij zeggen Wijk van mij want aan de kennis van Uw wegen hebben we geen lust.
Echt lieve schelpje, daar zit de kneep, kinderen van God kunnen zoveel mis hebben, maar de bijbel liegt niet.
Haast u om uws levenswil!

[Marnix]

Ik het reformatorischdagblad las ik dit http://www.refdag.nl/nieuws/ds_meeuse_geen_heilig_avondmaal_in_ziekenhuis_1_532617

Ik vraag me sterk af of dit bijbels gegrond is.
Wie heeft daar een iedee over

Ik zie geen problemen om het avondmaal zo te vieren. Dit gebeurde vroeger ook gewoon bij mensen thuis.

Ik denk dat men bang is voor een overwaardering van de sacramenten. Je zag vroeger in de Roomse kerk wel dat men na de kerkdienst ouwel en wijn ging nabrengen omdat men dat anders zou mislopen. Dat lijkt me inderdaad niet de bedoeling, er wordt dan teveel gewaarde toegekend aan het brood en het wijn alsof brood en wijn zelf een bijzondere waarde zouden hebben (en dat geloven de Roomsen inderdaad, het zou echt het lichaam en bloed van Christus zijn). Daarom wordt ergens in de kerkorde ook aangegeven dat het niet de bedoeling is om brood en wijn "na te bezorgen". Daarnaast is het avondmaal een gemeenschappelijke maaltijd, geen individuele.

Maar het ergens (met een ouderling erbij) meevieren in een verzorgingstehuis bijvoorbeeld is totaal niet onbijbels. Bovenstaande problemen gaan dan ook niet op, er wordt op afstand deelgenomen aan die gezamenlijke maaltijd door medegemeenteleden die niet meer naar de kerk kunnen komen, en brood en wijn worden dan ook niet bijzonderder dan zoals de Bijbel het bedoeld heeft.

[TheKeimpe]

Het is zoals Hazelaar aangeeft.

Ik begrijp het ook allemaal niet.
Ik hoef niks, ik moet niks, ik mag alleen: aan tafel komen bij de Heer die mij heeft genodigd.
Een predikant legde het zo uit, toen er ook allemaal bezwaren werden genoemd:
"Soms ben ik heel erg kwaad op mijn zoon, over wat hij heeft gedaan. Hij krijgt daarvoor van mij op zijn kop. Dan is het etenstijd en hij is gewoon welkom aan tafel, ook al weet ik dat hij waarschijnlijk als hij de kans krijgt, het weer doet. Zo weet de Heer dat wij de fout zijn ingegaan, maar Hij reikt ons de hand, nodigt ons aan Tafel, ook al weet Hij dat we hetzelfde binnen de kortste keren weer doen".
"Doe dit tot Mijn gedachtenis" wil zoveel zeggen dat wij telkens als het brood gebroken wordt, de wijn geschonken wordt, gedenken dat Hij voor ons de dood is ingegaan. En niet omdat wij heilige boontjes zijn, maar omdat wij zondaars zijn...
En elke keer als er Avondmaal is mag je aangaan en gesterkt worden in je geloof en getroost worden dat Hij dat allemaal voor jou heeft gedaan.

Wat mooi! En Schelpje, wat is hier nu mis mee? Ik moet nu even denken aan de woorden uit het doopsformulier (daar gaat het hier inmiddels toch ook al over) : En als wij somtijds uit zwakheid in zonden vallen, zo moeten wij aan Gods genade niet vertwijfelen, noch in de zonden blijven liggen, overmits de Doop een zegel en ontwijfelbaar getuigenis is, dat wij een eeuwig verbond met God hebben.
Schelpje3, ik weet dat je niet op refoweb bent om iets te leren (zo zeg je het elders), maar ik kan het niet laten om je er met liefde op te wijzen dat je met je avondmaalsopvatting beslist niet in het spoor der vaderen gaat. Je gaat buiten het spoor van de formulieren, en buiten het spoor van onze oude schrijvers. Ik heb Petrus Immens al genoemd. Kun je uit zijn boek "de Godvruchtige Avondmaalganger" één zin citeren waaruit blijkt dat Gods kinderen achter mogen blijven bij het Avondmaal?

En hierbij citeer ik ook een stukje uit "De Redelijke Godsdienst" van Brakel:
(3) Bekeerden mogen niet afblijven.

XVIII. Bekeerden mogen niet afblijven, als ze gezond zijn, en gelegenheid hebben om het te kunnen gebruiken; want:
(a) het is tegen de vriendelijke uitnodiging van Christus.
(b) ‘t Is tegen hun eigen vertroosting.
(c) ‘t Is tegen hun eigen wasdom.
(d) ‘t Is tegen de belijdenis van Christus.
(e) ‘t Is tegen de gemeenschap van de heiligen, en tegen al ‘t goede, dat wij boven hebben voorgesteld.
Indien zij door ergernis te geven, of in twist en haat te leven, of aan een zonde zo te kleven, dat ze voor die tijd geen volkomen besluit willen nemen om op te staan, zich des Heiligen Avondmaals onwaardig maken, zo bezondigen zij zich dubbel, en hebben zich zeer voor de Heere te vernederen. Laat de zodanigen onder de bediening in de kerk blijven, van verre staan, en zien de gelovigen aangaan, en dan bij zichzelf treuren en denken, daar mag ik niet onder zijn.

Het zou zo lang worden als ik het hele hoofdstuk over de praktijk van het Avondmaal zou moeten posten, maar ik vermoed dat je Brakel zelf wel in de kast hebt staan, toch?

[Samanthi]

Het is zoals Hazelaar aangeeft.

Ik begrijp het ook allemaal niet.
Ik hoef niks, ik moet niks, ik mag alleen: aan tafel komen bij de Heer die mij heeft genodigd.
Een predikant legde het zo uit, toen er ook allemaal bezwaren werden genoemd:
"Soms ben ik heel erg kwaad op mijn zoon, over wat hij heeft gedaan. Hij krijgt daarvoor van mij op zijn kop. Dan is het etenstijd en hij is gewoon welkom aan tafel, ook al weet ik dat hij waarschijnlijk als hij de kans krijgt, het weer doet. Zo weet de Heer dat wij de fout zijn ingegaan, maar Hij reikt ons de hand, nodigt ons aan Tafel, ook al weet Hij dat we hetzelfde binnen de kortste keren weer doen".
"Doe dit tot Mijn gedachtenis" wil zoveel zeggen dat wij telkens als het brood gebroken wordt, de wijn geschonken wordt, gedenken dat Hij voor ons de dood is ingegaan. En niet omdat wij heilige boontjes zijn, maar omdat wij zondaars zijn...
En elke keer als er Avondmaal is mag je aangaan en gesterkt worden in je geloof en getroost worden dat Hij dat allemaal voor jou heeft gedaan.

Wat mooi! En Schelpje, wat is hier nu mis mee? Ik moet nu even denken aan de woorden uit het doopsformulier (daar gaat het hier inmiddels toch ook al over) : En als wij somtijds uit zwakheid in zonden vallen, zo moeten wij aan Gods genade niet vertwijfelen, noch in de zonden blijven liggen, overmits de Doop een zegel en ontwijfelbaar getuigenis is, dat wij een eeuwig verbond met God hebben.
Schelpje3, ik weet dat je niet op refoweb bent om iets te leren (zo zeg je het elders), maar ik kan het niet laten om je er met liefde op te wijzen dat je met je avondmaalsopvatting beslist niet in het spoor der vaderen gaat. Je gaat buiten het spoor van de formulieren, en buiten het spoor van onze oude schrijvers. Ik heb Petrus Immens al genoemd. Kun je uit zijn boek "de Godvruchtige Avondmaalganger" één zin citeren waaruit blijkt dat Gods kinderen achter mogen blijven bij het Avondmaal?

En hierbij citeer ik ook een stukje uit "De Redelijke Godsdienst" van Brakel:
(3) Bekeerden mogen niet afblijven.

XVIII. Bekeerden mogen niet afblijven, als ze gezond zijn, en gelegenheid hebben om het te kunnen gebruiken; want:
(a) het is tegen de vriendelijke uitnodiging van Christus.
(b) ‘t Is tegen hun eigen vertroosting.
(c) ‘t Is tegen hun eigen wasdom.
(d) ‘t Is tegen de belijdenis van Christus.
(e) ‘t Is tegen de gemeenschap van de heiligen, en tegen al ‘t goede, dat wij boven hebben voorgesteld.
Indien zij door ergernis te geven, of in twist en haat te leven, of aan een zonde zo te kleven, dat ze voor die tijd geen volkomen besluit willen nemen om op te staan, zich des Heiligen Avondmaals onwaardig maken, zo bezondigen zij zich dubbel, en hebben zich zeer voor de Heere te vernederen. Laat de zodanigen onder de bediening in de kerk blijven, van verre staan, en zien de gelovigen aangaan, en dan bij zichzelf treuren en denken, daar mag ik niet onder zijn.

Het zou zo lang worden als ik het hele hoofdstuk over de praktijk van het Avondmaal zou moeten posten, maar ik vermoed dat je Brakel zelf wel in de kast hebt staan, toch?

Ja Het is heel verrassend om vader Brakel niet in de kast te laten staan.
Bedankt TK

[TheKeimpe]

Ik hoef hem niet eens uit de kast te pakken, met drie klikken staat hij op mijn scherm

[Samanthi]

Ik het reformatorischdagblad las ik dit http://www.refdag.nl/nieuws/ds_meeuse_geen_heilig_avondmaal_in_ziekenhuis_1_532617

Ik vraag me sterk af of dit bijbels gegrond is.
Wie heeft daar een iedee over

Ik zie geen problemen om het avondmaal zo te vieren. Dit gebeurde vroeger ook gewoon bij mensen thuis.

Ik denk dat men bang is voor een overwaardering van de sacramenten. Je zag vroeger in de Roomse kerk wel dat men na de kerkdienst ouwel en wijn ging nabrengen omdat men dat anders zou mislopen. Dat lijkt me inderdaad niet de bedoeling, er wordt dan teveel gewaarde toegekend aan het brood en het wijn alsof brood en wijn zelf een bijzondere waarde zouden hebben (en dat geloven de Roomsen inderdaad, het zou echt het lichaam en bloed van Christus zijn). Daarom wordt ergens in de kerkorde ook aangegeven dat het niet de bedoeling is om brood en wijn "na te bezorgen". Daarnaast is het avondmaal een gemeenschappelijke maaltijd, geen individuele.

Maar het ergens (met een ouderling erbij) meevieren in een verzorgingstehuis bijvoorbeeld is totaal niet onbijbels. Bovenstaande problemen gaan dan ook niet op, er wordt op afstand deelgenomen aan die gezamenlijke maaltijd door medegemeenteleden die niet meer naar de kerk kunnen komen, en brood en wijn worden dan ook niet bijzonderder dan zoals de Bijbel het bedoeld heeft.

Dit waren ook mijn gedachten hierover Marnix, heb nooit kunnen weten dat het zo'n grote discussie zou worden en niet over deze vraag.
Ach eigenlij had ik het moeten weten. bedankt voor je reactie, ik denk echt dat dit eengezonde manier is om er vanuit de bijbel naar te kijken.

[Samanthi]

Ik hoef hem niet eens uit de kast te pakken, met drie klikken staat hij op mijn scherm

Moet nog steeds onlinebijel de luxe aanschaffen.

[Marnix]

Ik het reformatorischdagblad las ik dit http://www.refdag.nl/nieuws/ds_meeuse_geen_heilig_avondmaal_in_ziekenhuis_1_532617

Ik vraag me sterk af of dit bijbels gegrond is.
Wie heeft daar een iedee over

Ik zie geen problemen om het avondmaal zo te vieren. Dit gebeurde vroeger ook gewoon bij mensen thuis.

Ik denk dat men bang is voor een overwaardering van de sacramenten. Je zag vroeger in de Roomse kerk wel dat men na de kerkdienst ouwel en wijn ging nabrengen omdat men dat anders zou mislopen. Dat lijkt me inderdaad niet de bedoeling, er wordt dan teveel gewaarde toegekend aan het brood en het wijn alsof brood en wijn zelf een bijzondere waarde zouden hebben (en dat geloven de Roomsen inderdaad, het zou echt het lichaam en bloed van Christus zijn). Daarom wordt ergens in de kerkorde ook aangegeven dat het niet de bedoeling is om brood en wijn "na te bezorgen". Daarnaast is het avondmaal een gemeenschappelijke maaltijd, geen individuele.

Maar het ergens (met een ouderling erbij) meevieren in een verzorgingstehuis bijvoorbeeld is totaal niet onbijbels. Bovenstaande problemen gaan dan ook niet op, er wordt op afstand deelgenomen aan die gezamenlijke maaltijd door medegemeenteleden die niet meer naar de kerk kunnen komen, en brood en wijn worden dan ook niet bijzonderder dan zoals de Bijbel het bedoeld heeft.

Dit waren ook mijn gedachten hierover Marnix, heb nooit kunnen weten dat het zo'n grote discussie zou worden en niet over deze vraag.
Ach eigenlijk had ik het moeten weten. bedankt voor je reactie, ik denk echt dat dit eengezonde manier is om er vanuit de bijbel naar te kijken.

Sterker nog, je wist het wel. Maar zocht daarin bevestiging. Daar is niets mis mee!

[Riska]

In het verpleeghuis in mijn woonplaats worden al sinds jaar en dag kerkdiensten gehouden, en af en toe met Avondmaal. Er is/zijn altijd, bij alle diensten, ouderling(en) en diaken(en) aanwezig.
Het is vaak heel ontroerend.
Ik zie niet in waarom het niet zou kunnen, net zomin als wanneer, zoals in onze kerk, een ouderling de dienst bij iemand thuis viert (meeluistert met Kerkradio) en brood en wijn deelt met de mensen die door ziekte niet (meer) naar de kerk kunnen komen.

[schelpje3]

Het is zoals Hazelaar aangeeft.

Ik begrijp het ook allemaal niet.
Ik hoef niks, ik moet niks, ik mag alleen: aan tafel komen bij de Heer die mij heeft genodigd.
Een predikant legde het zo uit, toen er ook allemaal bezwaren werden genoemd:
"Soms ben ik heel erg kwaad op mijn zoon, over wat hij heeft gedaan. Hij krijgt daarvoor van mij op zijn kop. Dan is het etenstijd en hij is gewoon welkom aan tafel, ook al weet ik dat hij waarschijnlijk als hij de kans krijgt, het weer doet. Zo weet de Heer dat wij de fout zijn ingegaan, maar Hij reikt ons de hand, nodigt ons aan Tafel, ook al weet Hij dat we hetzelfde binnen de kortste keren weer doen".
"Doe dit tot Mijn gedachtenis" wil zoveel zeggen dat wij telkens als het brood gebroken wordt, de wijn geschonken wordt, gedenken dat Hij voor ons de dood is ingegaan. En niet omdat wij heilige boontjes zijn, maar omdat wij zondaars zijn...
En elke keer als er Avondmaal is mag je aangaan en gesterkt worden in je geloof en getroost worden dat Hij dat allemaal voor jou heeft gedaan.

Wat mooi! En Schelpje, wat is hier nu mis mee? Ik moet nu even denken aan de woorden uit het doopsformulier (daar gaat het hier inmiddels toch ook al over) : En als wij somtijds uit zwakheid in zonden vallen, zo moeten wij aan Gods genade niet vertwijfelen, noch in de zonden blijven liggen, overmits de Doop een zegel en ontwijfelbaar getuigenis is, dat wij een eeuwig verbond met God hebben.
Schelpje3, ik weet dat je niet op refoweb bent om iets te leren (zo zeg je het elders), maar ik kan het niet laten om je er met liefde op te wijzen dat je met je avondmaalsopvatting beslist niet in het spoor der vaderen gaat. Je gaat buiten het spoor van de formulieren, en buiten het spoor van onze oude schrijvers. Ik heb Petrus Immens al genoemd. Kun je uit zijn boek "de Godvruchtige Avondmaalganger" één zin citeren waaruit blijkt dat Gods kinderen achter mogen blijven bij het Avondmaal?

En hierbij citeer ik ook een stukje uit "De Redelijke Godsdienst" van Brakel:
(3) Bekeerden mogen niet afblijven.

XVIII. Bekeerden mogen niet afblijven, als ze gezond zijn, en gelegenheid hebben om het te kunnen gebruiken; want:
(a) het is tegen de vriendelijke uitnodiging van Christus.
(b) ‘t Is tegen hun eigen vertroosting.
(c) ‘t Is tegen hun eigen wasdom.
(d) ‘t Is tegen de belijdenis van Christus.
(e) ‘t Is tegen de gemeenschap van de heiligen, en tegen al ‘t goede, dat wij boven hebben voorgesteld.
Indien zij door ergernis te geven, of in twist en haat te leven, of aan een zonde zo te kleven, dat ze voor die tijd geen volkomen besluit willen nemen om op te staan, zich des Heiligen Avondmaals onwaardig maken, zo bezondigen zij zich dubbel, en hebben zich zeer voor de Heere te vernederen. Laat de zodanigen onder de bediening in de kerk blijven, van verre staan, en zien de gelovigen aangaan, en dan bij zichzelf treuren en denken, daar mag ik niet onder zijn.

Het zou zo lang worden als ik het hele hoofdstuk over de praktijk van het Avondmaal zou moeten posten, maar ik vermoed dat je Brakel zelf wel in de kast hebt staan, toch?

Ik heb a Brakel uitgeleend
Maar je praat hier over BEKEERDEN ! Dan moet je daar eerst in bevestigd worden. Ik heb voor mezelf echt niet die zekerheid, dus dien er af te blijven. Bovendien is er nog een "kwestie" waar ik niet overheen kan zien.
Ik snap jullie vrijmoedigheid wel, maar ik kan dat niet.

[schelpje3]

Het is zoals Hazelaar aangeeft.

Ik begrijp het ook allemaal niet.
Ik hoef niks, ik moet niks, ik mag alleen: aan tafel komen bij de Heer die mij heeft genodigd.
Een predikant legde het zo uit, toen er ook allemaal bezwaren werden genoemd:
"Soms ben ik heel erg kwaad op mijn zoon, over wat hij heeft gedaan. Hij krijgt daarvoor van mij op zijn kop. Dan is het etenstijd en hij is gewoon welkom aan tafel, ook al weet ik dat hij waarschijnlijk als hij de kans krijgt, het weer doet. Zo weet de Heer dat wij de fout zijn ingegaan, maar Hij reikt ons de hand, nodigt ons aan Tafel, ook al weet Hij dat we hetzelfde binnen de kortste keren weer doen".
"Doe dit tot Mijn gedachtenis" wil zoveel zeggen dat wij telkens als het brood gebroken wordt, de wijn geschonken wordt, gedenken dat Hij voor ons de dood is ingegaan. En niet omdat wij heilige boontjes zijn, maar omdat wij zondaars zijn...
En elke keer als er Avondmaal is mag je aangaan en gesterkt worden in je geloof en getroost worden dat Hij dat allemaal voor jou heeft gedaan.

Hier begrijp ik dus niets van
Zo leg je alles bij een mens, hij kan dit en hij doet dat.
De reformatorische leer is juist dat een mens dat helemaal niet kan, doet en wil !

Ja maar... de Heere Jezus was in de synagoge, er was een man met een verdorde, lamme, hand.
De Heere Jezus zegt tegen die man:"strek uw hand uit." Dat was nu juist het gene wat die man niet kon.
Hij was ook niet naar Jezus toegekomen om genezen te worden, toen zei die man, maar ik kan mijn hand niet uitstrekken in ben verlamd, dat moet U doen want ik kan het niet.

Is het zo gegaan? of heeft deze man in Jezus geloofd en zijn hand uitgestrekt op het woord van de Heere Jezus!
Hij zegt: kom tot Mij allen die vermoeid en belast zijt en ik zeg ik: moet eerst belast zijn
Hij zegt: Wie dorst heeft die kome, ik zeg: dan moet je eerst dorst hebben.
Hij zegt: Bekeerd u bekeerd u want waarom zoudt gij sterven o huis vanJacob. ik zeg: ik kan me niet bekeren.

Dat is nu ons struikelblok IK WIL NIET

Ja ik zal het maar heel persoonlijk maken.
Lieve Schelpje je weet zo goed wat een bekeerd mens voelt zegt doet en niet doet, maar hoe weet je dat dan?
als je Hem nog niet kent?
Waar staat het in de bijbel?
Zonder Mij kunt gij niets doen, maak je dan ook 's avonds het eten niet klaar, ik bedoel dit niet spottend hoor.
Maar weet wat wij doen met al die gezegdes en halve bijbelwaarheden, we geven God de schuld, ik wil wel, maar Hij doet het niet!
Echt het is anderom Hij wil jou en mij zaligmaken maar wij zeggen Wijk van mij want aan de kennis van Uw wegen hebben we geen lust.
Echt lieve schelpje, daar zit de kneep, kinderen van God kunnen zoveel mis hebben, maar de bijbel liegt niet.
Haast u om uws levenswil!

Als je "slechts" in afhankelijkheid leeft van de Heere, Hem wil volgen, het met je verstand !! allemaal weet, wil nog niet zeggen dat je dan bekeerd bent ! Dan moet je daar toch wel iets over kunnen vertellen, hetzij de weg in de geleidelijkheid of een plotse omzetting, het kan allebei, de Heere gaat met ieder aparte wegen.
En je zegt: misschien wil ik wel niet ! Zou zomaar kunnen.

[Optimatus]

niet beter te weten op die van mezelf
heb je moeite met wat ik schrijf?...........kom maar op!

Dit is de verkeerde manier van het voeren van een geloofsgesprek. Je probeert "te winnen" (The Keimpe moet zijn ongelijk toegeven).

Als je ècht een geloofsgesprek wilt aangaan, moet je het niet doen voor de "winst" voor jezelf, maar voor het uitleggen van wat jij gelooft dat de Waarheid het meest nabij is. Het is ook precies wat we zien bij de doe-het-zelf-gelovigen, hobbytheologen en Bijbelvorsers (die zich Jehovah's Getuigen plegen te noemen): ze willen iets winnen. Ze zetten zich op een totaal onbeschaafde, soms zelfs waanzinnige wijze af tegen andere kerkgemeenschappen (vooral Rome vinden ze op z'n minst heel eng) en vaak worden er wat losse Bijbelteksten uit de Schrift gescheurd om het eigen gelijk te "bewijzen".

Een geloofsgesprek is iets anders dan een geloofsdebat. De Kerk is niet de Tweede Kamer, maar een gemeenschap.

ben het met je posting eens, maar niet met het feit dat ik probeer te winnen en dus verkeerd post. ik verwacht van de schoolmeester eerst een INHOUDELIJK deel, waarin hij aangeeft dat ik op een verkeerde stoel zit.
dat is iets anders als commentaar geven zonder de inhoud te bediscusseren. dat lijkt op schoolwerk nakijken en dan tegen de leerling zeggen "het is fout omdat ik het zeg".
dus optimatus.........je geeft een verkeerde voorstelling van zaken.bovendien ben ik niet iemand die overal en altijd de dialoog zoekt. sommige dingen zijn gewoon zoals de schrift deze spreekt,ongeacht wat andere mensen daar van denken of zeggen. ik leg over mijn woorden rekenschap af......dat zeker.......maar niet altijd andere forumgebruikers. ik vind dat ook niet nodig

In dat geval zou je kunnen overwegen termen als "kom maar op" achterwege te laten.

Zelf probeer ik wel altijd de dialoog op te zoeken. Het is mijns inziens beter het gelijk over te brengen dan op te eisen. Het is alsof je de weg wijst: Niet roepen "Je rijdt verkeerd!" maar: "Je moet bij het stoplicht rechtsaf om op je bestemming te komen." Volgens mij is een dergelijke constructieve houding beter.

Als de Gammagelovigen dan in hoofdletters gaan zitten gillen, moet je ze hun gang maar laten gaan. Dan is wat je schrijft "paarlen voor de zwijnen". Een dialoog met schreeuwlelijken is meestal geen dialoog maar een poging tot het toebrengen van lichamelijk letsel (de trommelvliezen).

[Samanthi]

Als je "slechts" in afhankelijkheid leeft van de Heere, Hem wil volgen, het met je verstand !! allemaal weet, wil nog niet zeggen dat je dan bekeerd bent ! Dan moet je daar toch wel iets over kunnen vertellen, hetzij de weg in de geleidelijkheid of een plotse omzetting, het kan allebei, de Heere gaat met ieder aparte wegen.
En je zegt: misschien wil ik wel niet ! Zou zomaar kunnen.

Ik begrijp je niet