Burnout... en dan?

[*Annette*]

Toch denk ik dat je wel goed op moet blijven passen, je kunt wel zeggen ik 'moet' niks. Maar toch ga je nog na je werk toe, ondanks dat je het misschien zelf kunt indelen... Volgens mij is iedereen in z'n vakantie wel bezig, maar het moeten is er vaak niet, je kunt lekker voor jezelf dingen doen. Wat ik me nog wel afvraag moet je nu niet naar de bedrijfsarts? Je teamleider kan je toch niet zomaar voor langere tijd ziekmelden? Het zal geen kwestie zijn van 2 weekjes... En net wat TK ook zegt; naar buiten en bewegen! Veel sterkte verder !

Zelf heb ik dan zo'n 2,5 jaar geleden een depressie gehad maar ik heb me na die tijd nooit meer de oude gevoeld. Ik kan gewoon niet meer wat ik voor die tijd allemaal deed... Heb toen ook echt afstand moeten nemen van beroep waar ik in verder wou, ik kon het gewoon niet aan. Soms denk ik wel eens dat ik er ook tikje van een burnout bij had, maar dat is verder nooit bewezen... Het gaat nu stukken beter met me, maar ik moet o zo op blijven letten, ik kan erg moeilijk nee zeggen en moet er dan ook voor waken dat ik m'n eigen rust en ontspanning ook krijg. Dan heb ik er ook wel een chronische lichamelijk 'probleem' bij waardoor ik ontzettend op m'n grenzen moet letten, ga ik daar overheen dan moet ik het weer een aantal dagen bezuren. Waardoor ik heel bewust m'n dagen moet indelen. Zoals het nu lijkt zal ik ook nooit volledig aan het werk kunnen, alleen al aan m'n opleiding heb ik me handen meer als vol en wil toch binnenkort proberen om volledig na school tegaan. Ieder weekend ben ik aan het einde van m'n latijn en voor m'n gevoel moet ik echt opladen dan. M'n energieniveau is nog erg laag, alles vergt veel van me, de arts zegt me dan ook geef je lichaam de tijd om te herstellen zover dat het nog kan... Je lichaam geeft het ook wel aan, zo word ik rood en ga zweten, al voel ik hetzelf al veel eerder maar vooral richting andere vind ik het dan wel eens moeilijk om mezelf eraan toe tegeven. Maar toch denk ik wel, wat is de mens toch wonderlijk geschapen, je lichaam reageert gewoon zo op elkaar. Maar toch blijf ik het wel eens moeilijk vinden, je bent jong en mensen verwachten dan ook dat je alles kunt, maar dat dat niet voor iedereen haalbaar is lijkt bij sommige dan niet te landen. Maar ik moet echt mezelf voorp zetten i.p.v. anderen... Of zeg ik nu iets heel raars?

[Mortlach]

Ik moet wel wat te doen hebben, anders stopt mn psyche er ook mee. Stilzitten kan ik niet.

Oefenen!

Ik meot wat te doen hebben. Heb me vandaag op mn scriptie gestort die ook al maanden stil lag... In mn vakantie (als ik die heb) ben ik ook altijd bezig, ik zit nooit stil in een stoel of op de bank.

Het lijkt erop dat de problemen deels te maken hebben met het altijd alles maar moeten, en nog perfect ook. Het is lastig als je karakter zo is, of je dat nu eenmaal gewend bent (opvoeding?). Toch is het misschien goed je af te vragen waarom je iets nou 'moet' , van wie moet je dat, wat gebeurt er als je het niet doet?

Stilzitten is iets wat je moet oefenen. Als je in de tijd dat je niet werkt nog niet tot rust komt, gaat dat een keer fout, toch?

[Saskia]

Inderdaad Jaccootje, pas goed op! Het is zo verleidelijk om kleine klusjes te gaan doen, alsof dat allemaal veel makkelijker is, maar in die tijd ben je wel op je werk, spreek je je collega's, voel je spanning en werkdruk en noem maar op.
Ik denk ook dat het veel beter is om er even helemaal uit te zijn, je even alleen op jezelf richten en zien wat er nou werkelijk met je is en hoe je dat anders wilt zien.

Ik heb dit bijna twee jaar geleden ook gehad, toen waren m'n batterijen ook echt helemaal leeg. Zelfs de kleinste dingetjes kon ik niet meer aan, huilde om van alles, snauwde iedereen af etc. Ik ben er toen voor naar Nederland gekomen, omdat zelfs een weekje vakantie in Roemenië niet meer hielp, ik moest echt even een heel andere omgeving hebben.
Voorkomen is beter dan genezen, 't klinkt ouderwets maar is echt waar!

[esli]

En een arts (bedrijfsarts of huisarts) lijkt me wel wat toevoegen. Heel goed dat je het met je teamleider hebt besproken en dat er ruimte is om je eigen tijd in te delen. Maar een arts kan natuurlijk echt iets over de klachten zeggen en die weet veel beter wat goed voor je is. Met je teamleider kan je vervolgens bespreken hoe je dat allemaal in gaat passen, maar die is er niet voor de diagnose.
Veel sterkte ermee!

[TheKeimpe]

@jaccootje: pas op, pas op, pas op. Je legt jezelf nog steeds taken op, maar als je werkelijk (op de rand van) burn-out bent, moet je echt een paar weken helemaal niet werken. Ga je nu naar een bedrijfsarts? Want als er één ding is wat ik nu weet: pas als de druk helemaal van de ketel is, kun je voelen hoe moe je bent en hoeveel rust je nodig hebt! Dus: niet een beetje werken, maar gewoon twee weken niet werken, lekker naar buiten, of zoals mijn teammanager het verwoordde: doe alsof je vakantie hebt.
(En die rust is heerlijk, hoewel ik er van schrok hoeveel opgespaarde vermoeidheid er uit kwam.)

Ik moet wel wat te doen hebben, anders stopt mn psyche er ook mee. Stilzitten kan ik niet. Ik meot wat te doen hebben. Heb me vandaag op mn scriptie gestort die ook al maanden stil lag... In mn vakantie (als ik die heb) ben ik ook altijd bezig, ik zit nooit stil in een stoel of op de bank.
Wat moet ik anders doen als ik niet mag werken? kHeb nu nog niet de inspiratie om leuke kaarten te maken (wat overigens mn grootste hobby is). Een boek lezen, daar heb k de rust niet voor. Misschien dat k volgende week wel flink wat uren in t bos door kan brengen... Hoop dat t weer dat toelaat. En die kantoorwerkzaamheden stellen niet veel voor hoor. Veel opruimen van dingen. En ik kan mn tijd zelf indelen. Dus als ik een dag nergens zin in heb, ga k ook niet werken. Zo simpel is dat.

*ZUCHT* (Sorry, dit bedoel ik echt niet rot!) Maar zoek echt een bedrijfsarts/coach etc. met wie je gaat bespreken wat je wel en niet moet doen. Ik merk aan je woorden dat je positief ingesteld bent in de zin van: ik ga niet niets doen, ik kan best nog wat. Gelukkig wil je ook niet niets doen (dan ben je nog veel verder weg) maar soms moet je wel niets doen!

De volgende zin moet je nog maar eens een paar keer lezen:
Mijn werk is te veel voor me op dit moment, daarom ga ik aan mijn scriptie werken.

En verder: als je op je werk bent, en je voelt je niet helemaal fit, ga je dan meteen terug naar huis? OF denk je: nu ben ik hier toch, ik ga toch maar even door...

[jaccootje85]

@jaccootje: pas op, pas op, pas op. Je legt jezelf nog steeds taken op, maar als je werkelijk (op de rand van) burn-out bent, moet je echt een paar weken helemaal niet werken. Ga je nu naar een bedrijfsarts? Want als er één ding is wat ik nu weet: pas als de druk helemaal van de ketel is, kun je voelen hoe moe je bent en hoeveel rust je nodig hebt! Dus: niet een beetje werken, maar gewoon twee weken niet werken, lekker naar buiten, of zoals mijn teammanager het verwoordde: doe alsof je vakantie hebt.
(En die rust is heerlijk, hoewel ik er van schrok hoeveel opgespaarde vermoeidheid er uit kwam.)

Ik moet wel wat te doen hebben, anders stopt mn psyche er ook mee. Stilzitten kan ik niet. Ik meot wat te doen hebben. Heb me vandaag op mn scriptie gestort die ook al maanden stil lag... In mn vakantie (als ik die heb) ben ik ook altijd bezig, ik zit nooit stil in een stoel of op de bank.
Wat moet ik anders doen als ik niet mag werken? kHeb nu nog niet de inspiratie om leuke kaarten te maken (wat overigens mn grootste hobby is). Een boek lezen, daar heb k de rust niet voor. Misschien dat k volgende week wel flink wat uren in t bos door kan brengen... Hoop dat t weer dat toelaat. En die kantoorwerkzaamheden stellen niet veel voor hoor. Veel opruimen van dingen. En ik kan mn tijd zelf indelen. Dus als ik een dag nergens zin in heb, ga k ook niet werken. Zo simpel is dat.

*ZUCHT* (Sorry, dit bedoel ik echt niet rot!) Maar zoek echt een bedrijfsarts/coach etc. met wie je gaat bespreken wat je wel en niet moet doen. Ik merk aan je woorden dat je positief ingesteld bent in de zin van: ik ga niet niets doen, ik kan best nog wat. Gelukkig wil je ook niet niets doen (dan ben je nog veel verder weg) maar soms moet je wel niets doen!

De volgende zin moet je nog maar eens een paar keer lezen:
Mijn werk is te veel voor me op dit moment, daarom ga ik aan mijn scriptie werken.

En verder: als je op je werk bent, en je voelt je niet helemaal fit, ga je dan meteen terug naar huis? OF denk je: nu ben ik hier toch, ik ga toch maar even door...

Ik heb soms wel momenten dat ik echt nergens zin in heb. Dit is vooral 's morgens als ik weer een nacht slecht geslapen heb. Dan blijf ik wel iets langer op bed liggen, maar om nou hele ochtenden op bed te blijven vind ik dan weer jammer van de dag. Ondanks dat ik weinig doe op zo'n dag. Deze week ben ik nog niet op mn werk geweest, alleen voor het gesprek met mn teamleidster. Maandag heb ik nog een gesprek met mn buddy, om de periode af te sluiten en verder ben k van plan om een soort werkplanning te maken, per week. Lukt het niet, dan is dat jammer. Dan maar niet. De klussen die k nu kan doen, hoeven ook niet op stel en sprong af, dus ik kan er wel een paar weken over doen.
Ik merk wel dat ik soms wel hele tijden zit te nixen. Beetje een spelletje doen op de computer, beetje refowebben, beetje mail kijken, beetje nixnutten dus. Toch heb k daar geen raar gevoel bij. En ik probeer dagelijks een rondje bos te doen met de hond. Mn a.s. schoonmoeder (bij wie ik in de kost zit) heeft nogal last van dr knie, dus de hond komt niet verder dan een rondje hier in de buurt. In t bos kan hij lekker rennen, dus soms neem k em wel mee. Soms ook niet. Vandaag wel weer geholpen met klussen in ons huis. Ik had niet heel veel energie, dus k heb niet veel gedaan. Vanmorgen stukken afgeplakt om te kunnen schilderen, vanmiddag wat geholpen met gipsplaten bevestigen. Verder niets. En toch ben k helemaal kapot nu. Vanavond op tijd naar bed.
Enne... over die laatste zin of ik dan door zou gaan: ik weet het niet. Ik ben nog niet op mn werk geweest. Misschien dat ik daar volgende week op terug kan komen.

Owja, over die scriptie... Tja... dat maakt toch wel een flink verschil met mn werk hoor. Of ik nu werk op een groep waar ze intensieve begeleiding nodig hebben of thuis achter de computer zit te typen over een totaal ander onderwerp wat niet van toepassing is op een groep voor intensieve begeleiding. Het onderwerp van mn scriptie is zelfs behoorlijk ontspannen! Dus ik werk nu 1000x liever aan mn scriptie dan dat ik 1x naar mn werk ga.

[Mortlach]

Ik heb soms wel momenten dat ik echt nergens zin in heb. Dit is vooral 's morgens als ik weer een nacht slecht geslapen heb. Dan blijf ik wel iets langer op bed liggen, maar om nou hele ochtenden op bed te blijven vind ik dan weer jammer van de dag.

Wat is er precies mis met slapen tot je lichaam (let op, niet je geest) zegt dat het is uitgerust... Zonde van de dag, dat lijkt me typisch een geval van meer willen/moeten van jezelf. Ikzelf lig in het weekend over het algemeen tot 12 uur in bed, gewoon omdat ik merk dat ik dat nodig heb om de rest van de week goed en gezond door te komen.

Ik merk wel dat ik soms wel hele tijden zit te nixen. Beetje een spelletje doen op de computer, beetje refowebben, beetje mail kijken, beetje nixnutten dus. Toch heb k daar geen raar gevoel bij.

Goed zo. Het was voor mij ook heel erg wennen dat niemand boos op me werd/wordt als ik een halve dag op refoweb/Fabebook zit. Aan het eind van de dag zit ik meestal toch wel op 160% van de gevergde productiviteit en al die mini-pauzes helpen daar bij.

[jaccootje85]

Ik heb soms wel momenten dat ik echt nergens zin in heb. Dit is vooral 's morgens als ik weer een nacht slecht geslapen heb. Dan blijf ik wel iets langer op bed liggen, maar om nou hele ochtenden op bed te blijven vind ik dan weer jammer van de dag.

Wat is er precies mis met slapen tot je lichaam (let op, niet je geest) zegt dat het is uitgerust... Zonde van de dag, dat lijkt me typisch een geval van meer willen/moeten van jezelf. Ikzelf lig in het weekend over het algemeen tot 12 uur in bed, gewoon omdat ik merk dat ik dat nodig heb om de rest van de week goed en gezond door te komen.

Ik ben nou eenmaal een ochtendmens. 's Avonds lig ik het liefst om half 10 op bed, zodat ik de andere morgen weer bijtijds kan opstaan. Het is al wel voorgekomen dat ik pas om 11 uur wakker ben hoor. Ik zet geen wekker meer tegenwoordig, dus ik lig sowieso al veel langer op bed dan ik gewend was te doen. Maar ergens vind ik dat jammer van de dag, want dan doe ik helemáál weinig meer op een dag!
In het weekend doe ik vrij weinig. Afgelopen zaterdag wel aan t klussen geweest in ons huis, maar dat was ook neit heel veel. Heb me meer bezig gehouden met mn nichtje die met dr pappie mee gekomen was. Lekker in de speeltuin wezen spelen en uitwaaien in t bos.
Net ook weer een wandeling gemaakt. kHad vanmiddag nog een gesprek op mn werk. Dat ging prima. Daarna de groepskas nog bijgewerkt. Dat was nog wel te doen, want er was niet heel veel binnen gekomen. Ik had in gedachten om daarna nog een werkplanning te maken, maar daar had ik geen zin meer in. De energie was op. Dat heb ik ook aangegeven op mn werk. Was allemaal prima. Dus toen naar huis gegaan en met de hond t bos ingetrokken.

Ben net door de leidinggevende van mn teamleidster gebeld. Hij had al vanalles rondgebeld binnen de organisatie of er ergens nog plek voor mij was. Toch wel tof dat ik niet in mn eentje hoef te zoeken naar een makkelijkere doelgroep
En nu nog proberen een werkplanning te maken...

[NdW]

Als ik je verhaal hoor Jacootje, lijkt het heel veel op dat van mij 3 jaar geleden.
Ik denk dat je eerst moet leren om niks te moeten van jezelf. Je postings staan vol met dingen die jij vindt dat je moet doen. Ik weet hoe lastig het is, maar ga eens alleen ontspannende dingen doen. En denk eraan dat je ook ontspannende dingen niet 'moet'. Ik moest destijds mag & moet lijstjes maken. M'n mag-lijstje moest langer zijn... dat was een hele klus, maar theeft me wel geholpen om niet zoveel te moeten...
Je moet eerst weer eens goede nachten maken en volledig kunnen ontspannen, voordat je ook maar weer je werk e.d. een beetje goed op kunt pakken.
Sterkte ermee!

[jaccootje85]

Als ik je verhaal hoor Jacootje, lijkt het heel veel op dat van mij 3 jaar geleden.
Ik denk dat je eerst moet leren om niks te moeten van jezelf. Je postings staan vol met dingen die jij vindt dat je moet doen. Ik weet hoe lastig het is, maar ga eens alleen ontspannende dingen doen. En denk eraan dat je ook ontspannende dingen niet 'moet'. Ik moest destijds mag & moet lijstjes maken. M'n mag-lijstje moest langer zijn... dat was een hele klus, maar theeft me wel geholpen om niet zoveel te moeten...
Je moet eerst weer eens goede nachten maken en volledig kunnen ontspannen, voordat je ook maar weer je werk e.d. een beetje goed op kunt pakken.
Sterkte ermee!

Ik kreeg zojuist het compliment dat ik er veel ontspannener bij zit dan vorige week... Maarre... wel een goeie tip om die lijstjes te maken... Ik merk zelf wel dat ik nu de leuke dingen opzoek en niet teveel in de agenda te zetten/kijken. Ik heb wel dingen die ik moet doen, zoals gesprekken op mn werk en een afspraak voro scriptiebegeleiding op school. Maar dat is gelukkig niet veel. Verder heb ik geen planning gemaakt. En dat voelt al heel goed. Ik doe eigenlijk de hele dag dingen waar ik zin in heb, verder niets. Ik heb mezelf vandaag zelfs betrapt op het feit dat ik zat te nixen in een fauteuil!

[TheKeimpe]

Ik heb wel dingen die ik moet doen, zoals gesprekken op mn werk

Dat hoef jij helemaal niet te doen, als je ziek bent, ben je ziek.

[jaccootje85]

Ik heb wel dingen die ik moet doen, zoals gesprekken op mn werk

Dat hoef jij helemaal niet te doen, als je ziek bent, ben je ziek.

Ik ben niet zo ziek dat ik hele dagen op bed lig, dus die gesprekken kunnen gewoon doorgaan. Het zijn gesprekken met mn teamleidster. Zij weet nu hoe ik me voel, dus als ik geen energie/zin heb om te gaan, kan ik ook afbellen.

[TheKeimpe]

Dus MOET je deze gesprekken niet voeren.

Soms zou je mensen strafwerk op willen geven, maar ja, dan moeten ze weer iets.
De regel zou zijn: Ik moet niets.

[schelpje3]

Je MAG

[jaccootje85]

I know, I know...

Het is trouwens wel een heerlijk gevoel/idee dat je niets moet doen, maar vanalles mag. Ik had jullie postings (theKeimpe & schelpje3) al eerder gelezen en dat strafwerk heb ik dan niet gemaakt, maar wel opgeslagen. Ik heb nu al 1 gesprek afgezegd. kHad er geen zin in/puf voor. Ook werd ik gisteren nog gebeld of ik afgelopen nacht wilde werken ivm zieken. Dat heb ik ook afgeketst. Daar had ik al helemaal geen energie voor, want gisteravond was ik bekaf (kHad voor t eerst sinds lange tijd weer een rondje gefietst )