Gezin en financiën deel 3

[lammetje]

Je kind is wel gratis meeverzekerd ( je betaalt nl geen premie), maar heeft dezelfde polisdekking als de ouders. Als de ouders een eigen bijdrage moeten betalen, zal het kind dat ook moeten. Waarschijnlijk ben ik daar heel hard in, maar ik vind eigenlijk dat ouders niet zo moeilijk moeten doen over een eigen bijdrage van de zorg. Natuurlijk is het een hoop geld, maar de zorg kost nu eenmaal veel en dat moeten wij met zn allen betalen. Het is en blijft gewoon een eerste levensbehoefte en keuzes moet je maken.

Natuurlijk kost het allemaal veel geld en ze moeten ook ergens op bezuinigen in de zorg(verzekering) maar ik vraag me dan af of ze het op de juiste plekken 'beknibbelen'
En ik ken ouders die iedere maand zo'n 300 euro kwijt zijn aan medicatie, therapieën, vervoer etc. En op dat moment ga ik me afvragen of dat nu écht nodig is.

[liefie]

@liefie: fijn dat je man nu wel weer bezig is, moeilijk hoor, als je in deze tijd moet solliciteren... Jammer dat het met de gemeente niks geworden is!

Ja en hij vindt het echt super leuk hij werd net weer gebeld en is nu weer tot vannacht 01.00 aan het werk.
Nu heeft hij ook weer een sollicitatie in Rotterdam lopen ben benieuwd of hij er iets van hoort.

[Galateia]

Je kind is wel gratis meeverzekerd ( je betaalt nl geen premie), maar heeft dezelfde polisdekking als de ouders. Als de ouders een eigen bijdrage moeten betalen, zal het kind dat ook moeten. Waarschijnlijk ben ik daar heel hard in, maar ik vind eigenlijk dat ouders niet zo moeilijk moeten doen over een eigen bijdrage van de zorg. Natuurlijk is het een hoop geld, maar de zorg kost nu eenmaal veel en dat moeten wij met zn allen betalen. Het is en blijft gewoon een eerste levensbehoefte en keuzes moet je maken.

Natuurlijk kost het allemaal veel geld en ze moeten ook ergens op bezuinigen in de zorg(verzekering) maar ik vraag me dan af of ze het op de juiste plekken 'beknibbelen'
En ik ken ouders die iedere maand zo'n 300 euro kwijt zijn aan medicatie, therapieën, vervoer etc. En op dat moment ga ik me afvragen of dat nu écht nodig is.

Natuurlijk heeft ajl een punt: zorg kost geld. Maar er zijn echt gezinnen, die het niet kunnen opbrengen. Dat is gewoon zo. Zelfs waar ouders keihard werken, maar dan wel tegen minimumloon. Voor deze mensen kan er dan niks anders opzitten dan een behandeling stoppen. Want er moet eten zijn. Toen ik nog op een school in Rotterdam-Zuid werkte, heb ik vaak zat leerlingen en hun gezin aangemeld bij de voedselbank, omdat ik zag dat een kind gewoon niet at. Toen ik eens een keer mijn lunchpakket aan haar gaf, ging ze het in de pauze snel naar huis brengen voor haar broertjes en zusjes. Ajl, deze mensen zijn er en kunnen echt niet meer bijdragen voor behandelingen.

En natuurlijk zijn er ook, die gewoon niet wijs om gaan met geld. Maar dan nog: moeten kinderen in hun jongste ontwikkeling daar dan de dupe van zijn? Want die kinderen moeten later weer gaan bijdragen aan de maatschappij en de zorg betalen van ons allemaal. Wij worden ook oud en behoeftig namelijk. En als ze dalijk als volwassenen nog schade hebben vanuit hun kindertijd, dan kost dat echt wel meer. Je kunt kinderen niet de dupe laten worden van echte geldproblemen, of van ouders die weigeren te betalen.

Verder ben ik het helemaal met ajl eens, dat we niet zo moeten zeuren over de kosten van de zorg. Mijn kind is grootverbruiker van zorg. Ik denk dat we in 1 maand tijd alle kosten van onze zorgverzekering van een heel jaar er alweer uit hebben. We kunnen die premies betalen en ik ben heel erg dankbaar voor alle zorg die we in dit land kunnen krijgen!

[paprikameisje2]

we zijn daarom hier volledig vergoed vanwege de kinderen. Ik zou het niet prettig vinden als mijn kind fysiotherapie zou m oeten hebben omdat er iets is gebeurd en ik dan na 10 behandelingen alles zelf moet betalen, dat zijn ook de goedkoopste dingen niet. Nu met marijn komen we er ook wel weer uit. Hij krijgt voeding die 36,90 per week kost, plus alle extra melkallergie vrije dingen.

Daarbij alle doktersbezoeken enzo...Dus het blijft duur.

Overigens is de ene verzekering de ander niet. anders eens gaan shoppen. Volgens mij hebben wij hier bij onze verzekering geen max aantal dingen kwa begeleiding ed. Wel voor fysiotherapie, dan moet ik de eerste 10 behandelingen zelf betalen. De rest wordt vergoed. Overigens is dat als je volledig vergoed bent.

[ajl]

Je kind is wel gratis meeverzekerd ( je betaalt nl geen premie), maar heeft dezelfde polisdekking als de ouders. Als de ouders een eigen bijdrage moeten betalen, zal het kind dat ook moeten. Waarschijnlijk ben ik daar heel hard in, maar ik vind eigenlijk dat ouders niet zo moeilijk moeten doen over een eigen bijdrage van de zorg. Natuurlijk is het een hoop geld, maar de zorg kost nu eenmaal veel en dat moeten wij met zn allen betalen. Het is en blijft gewoon een eerste levensbehoefte en keuzes moet je maken.

Natuurlijk kost het allemaal veel geld en ze moeten ook ergens op bezuinigen in de zorg(verzekering) maar ik vraag me dan af of ze het op de juiste plekken 'beknibbelen'
En ik ken ouders die iedere maand zo'n 300 euro kwijt zijn aan medicatie, therapieën, vervoer etc. En op dat moment ga ik me afvragen of dat nu écht nodig is.

Natuurlijk heeft ajl een punt: zorg kost geld. Maar er zijn echt gezinnen, die het niet kunnen opbrengen. Dat is gewoon zo. Zelfs waar ouders keihard werken, maar dan wel tegen minimumloon. Voor deze mensen kan er dan niks anders opzitten dan een behandeling stoppen. Want er moet eten zijn. Toen ik nog op een school in Rotterdam-Zuid werkte, heb ik vaak zat leerlingen en hun gezin aangemeld bij de voedselbank, omdat ik zag dat een kind gewoon niet at. Toen ik eens een keer mijn lunchpakket aan haar gaf, ging ze het in de pauze snel naar huis brengen voor haar broertjes en zusjes. Ajl, deze mensen zijn er en kunnen echt niet meer bijdragen voor behandelingen.

En natuurlijk zijn er ook, die gewoon niet wijs om gaan met geld. Maar dan nog: moeten kinderen in hun jongste ontwikkeling daar dan de dupe van zijn? Want die kinderen moeten later weer gaan bijdragen aan de maatschappij en de zorg betalen van ons allemaal. Wij worden ook oud en behoeftig namelijk. En als ze dalijk als volwassenen nog schade hebben vanuit hun kindertijd, dan kost dat echt wel meer. Je kunt kinderen niet de dupe laten worden van echte geldproblemen, of van ouders die weigeren te betalen.

Verder ben ik het helemaal met ajl eens, dat we niet zo moeten zeuren over de kosten van de zorg. Mijn kind is grootverbruiker van zorg. Ik denk dat we in 1 maand tijd alle kosten van onze zorgverzekering van een heel jaar er alweer uit hebben. We kunnen die premies betalen en ik ben heel erg dankbaar voor alle zorg die we in dit land kunnen krijgen!

Natuurlijk zijn er mensen die de niet of nauwelijks de premie op kunnen hoesten en daar doel ik niet op. Er zijn heel veel mensen die bewust geen aanvullende verzekering nemen en het liefst bij een 'slechtere', maar wel goedkope zorgverzekeraar, omdat ze het te veel vinden kosten, maar nog wel elke maand sparen, op vakantie gaan en andere dingen doen. Dan wel klagen over de dekking.

Daarom vind ik het ook niet goed (en eigenlijk frauduleus) om op naam van de ouder vervolgbehandelingen te nemen voor het kind. Ik zou namelijk alles opzij zetten om mijn kind behandelingen te geven. Dan maar extra bijwerken of niet op vakantie. Als mijn kind daar baat bij heeft, wijkt alles. De zorg is duur, maar wordt hierdoor alleen maar duurder, omdat mensen weigeren meer bij te dragen aan de zorgverzekering.

[lammetje]

Kijk en dat snap ik dus niet. Ik ga mét mijn kind in therapie. niet alleen Sarah. We moeten sámen, want als Sarah alleen zou gaan zouden we er niks aan hebben.

[J.A.]

Kijk en dat snap ik dus niet. Ik ga mét mijn kind in therapie. niet alleen Sarah. We moeten sámen, want als Sarah alleen zou gaan zouden we er niks aan hebben.

Maar als je kind naar therapie moet, staat het op naam van je kind.

Als jij naar therapie moet, zet je het toch ook niet op de naam van je kind?

[Galateia]

Ja maar de ouders van het kind hebben begeleiding nodig. Ok, hun dochter moet 'onderzocht' worden, dat zijn sessies gericht op de situatie van het kind zelf. Maar de ouders moeten er mee leren omgaan, dat zijn dan toch net zo goed sessies voor de ouders? Je kunt een kindje van 4 nu eenmaal niet helpen zonder daarbij de ouders ook te instrueren en begeleiden. Begeleiding van alles het kind zou zinloos zijn.

Ik zie werkelijk waar het probleem niet. En ik ben echt niet iemand die zeurt over de kosten van de zorg, hier zijn we ook bewust zo ruim mogelijk verzekerd en hebben daarbij echt naar de inhoud van het pakket en niet de kosten gekeken. Maar in dit geval vind ik het gewoon absurd, dat wanneer een kind en zijn/haar ouders meer begeleiding nodig hebben, dat niet helemaal vergoed wordt of dat het niet als hulp aan de ouders gezien mag worden.

[blompje]

Ja, maar als je zo redeneert kun je heel veel zorgkosten voor kinderen op naam van de ouders zetten. Als mijn kind naar fysio moet of naar logopedie oid, zet maar op mijn naam, want als ik er niet aan mee werk en steun dan wordt het ook nix. Je hebt kinderen dus je zult ze moeten helpen en aan de hand nemen. De zorg is in eerste instantie nodig voor het kind dus op die naam gaan de nota's. Als ik therapie nodig zou hebben omdat ik een moeilijk kind zou hebben of daar niet goed mee om zou kunnen gaan, dan zet ik dat toch ook niet op beider naam. Ookal zou het kind mogelijk wel in de therapie betrokken worden. Ik heb op dat moment therapie nodig en dat lijkt me hier ook het geval, het kind heeft therapie nodig. En wil je zulke kosten niet betalen dan zijn er opties voor extra verzekeringen en andere verzekeraars. Maar om dan op een andere naam te zetten lijkt me niet goed, zo wordt de zorg zeker onbetaalbaar.

[ajl]

Kijk en dat snap ik dus niet. Ik ga mét mijn kind in therapie. niet alleen Sarah. We moeten sámen, want als Sarah alleen zou gaan zouden we er niks aan hebben.

Jouw kind heeft therapie nodig en tijdens de therapie die zij nodig heeft, krijgen jullie als ouders handvatten om met haar te werken. Dus jij hebt persoonlijk geen therapie nodig. Bij een volwassene met psychische problemen moet de partner ook wel eens mee en krijgt tijdens deze therapie ook handvatten, maar de therapie is voor de andere partner. Door het geschuif met namen en mensen die weigeren de kosten van de zorg te betalen, wordt de zorg voor een ander duurder.

[esli]

Ik weet natuurlijk niet hoe de situatie van lammetje is, maar ik heb stage gelopen in een psychologiepraktijk, waar ook kinderen behandeld werden. Daar werden de individuele sessies op naam van het kind gezet. Naast de sessies met het kind was er ook ouderbegeleiding, dat werd op naam van de ouders gezet. Dat lijkt me ook heel terecht want op dat moment staat de ouder ook even centraal.

Verder was het toen zo dat iedereen die 10,- eigen bijdrage moest betalen. Dus hoeveel aanvullende verzekeringen je dan ook hebt, dat maakte in principe niet uit (misschien waren er een paar verzekeringen die daar een uitzondering op hadden, maar wettelijk was het zo dat dat gewoon betaald moest worden). Ik weet niet of dat inmiddels veranderd is, maar ik kan me voorstellen dat die 10,- wel als drempel kan werken. Als je 6 sessies in de maand hebt (4 voor je kind en 2 voor de ouders) dan betaal je zo al 60,-.

[ajl]

Eerlijk gezegd snap ik niet dat € 60 een onoverkomelijk bedrag is. Het gaat wel om de gezondheid van je kind. Natuurlijk zijn er uiteraard mensen die het echt niet kunnen opbrengen, omdat ze niet kunnen werken, maar het gros van de mensen kan dit bedrag gewoon wel opbrengen. En is het niet met het huidige salaris dan is het met 2 x 3 uur poetsen bij een ander wel op te brengen. Dat dat betekent dat je meer moet werken, dat is dan de consequentie van zorg willen hebben. Als je dat niet wilt, dan vind ik niet dat het christelijk is om het op een andere naam te declareren. Ik denk dat wij in Ndl af moeten van de ziekenfondsmentaliteit voor 50 gulden per maand een volledige dekking van alle kosten. Dat kan gewoon niet meer.

[lammetje]

onze verzekering dekt iig ook met aanvullende polis die 10 euro niet. Ik ga er even vanuit dat het max eens per week gaat worden dus zo'n 40 euro in de maand. Hier is dat niet zo'n probleem gelukkig.

Verschil tussen logopedie en psycho-therapie is volgens mij heel erg groot... sorry maar dat vind ik echt geen vergelijking. Sarah heeft ook logopedie, ik ga daar niet mee naar binnen, zet haar af en blijf in de wachtruimte wachten of zit er soms wel bij, maar meestal werkt dat hier averechts

Wij hopen straks ook een aantal keer zonder Sarah daarheen te gaan, omdat ik niet tegenover Sarah negatief over wil komen dus ik ga niet alles bespreken waar ze bij is. Prima, maar dan is heel Sarah er dus niet.... op wie moeten ze dat dan verhalen? Op mij of op Sarah?

Nu is het 1 verzekering, want Sarah staat bij mijn verzekering ingeschreven dus we doen het eerst allemaal op Sarah's naam en gaan daarna verder op mijn naam, mocht dit nodig zijn. Misschien zal Sarah dan 10 behandelingen betalen, ik 2, terwijl ik 5 keer zonder haar ben geweest, maar omdat het toch 1 en dezelfde verzekering is lijkt dat me niet echt een probleem

Vind het echt een beetje raar dat het dan frauduleus te noemen....

en er zijn ECHT gezinnen die niet eens 20 euro over hebben in de maand! Die gezinnen zijn er, ik heb er zelf mee te maken gehad in mijn omgeving. En dat waren geen mensen die allemaal dure dingen hadden en nergens geld voor, maar echt niet eens normaal geld hebben om kleding te kopen. (Denk aan mensen die een curator hebben en maar 40 euro per week krijgen om rond te komen...)

[ajl]

Zorg voor je kind nemen op jouw naam is juridisch gezien fraude. Ik behandel momenteel veel fraudedossiers en dat valt juridisch gezien onder fraude van je zorgverzekering.

Natuurlijk zijn er gezinnen die het echt niet kunnen opbrengen, maar ik wil wel eens weten hoeveel uur die mensen (samen) werken. En uiteraard zijn er omstandigheden waardoor mensen in de schulden zijn gekomen ( werk kwijt etc, ik ken het ook van nabij), maar het grosso modo van de mensen kan door 1 dag extra te werken in de maand dat bedrag gewoon ophoesten.

[lammetje]

Zorg voor je kind nemen op jouw naam is juridisch gezien fraude. Ik behandel momenteel veel fraudedossiers en dat valt juridisch gezien onder fraude van je zorgverzekering.

Ik vind het geen zorg voor mijn kind nemen op mijn naam... dus daar verschillen we dan in.

Ik neem zorg voor mijn kind én voor mezelf. Als alleen ik naar therapie zou gaan zal het misschien helpen in de omgang met Sarah, maar het zal niet voldoende zijn.

Gaat Sarah alleen in therapie gaan, zal het ook misschien helpen, maar niet volledig. Want hoe weet ik dan hoe ik ermee om moet gaan? En hoe kan ik dit weer overbrengen aan de juf op school?
De therapeut zal geen inzicht krijgen als wij als ouders hier niet over vertellen.

Logopedie (bijvoorbeeld) moet je thuis oefenen, maar daar heb je verder geen handvatten voor nodig. Je krijgt een papiertje mee en klaar.
Wat wij hopen te gaan doen is Sarah uitgebreid onder de loep nemen, haar gedrag thuis en buitenshuis (veel verschillen) bespreken en aan de hand van een plan sámen hieraan te gaan werken. Zowel Sarah als wij. Want ik weet ook heus wel dat ik ook niet op alle punten even 'slim' met haar omga, ik ben het soms ook gewoon zat dat ze niet 'normaal' is en dat ik met mn handen in het haar zit om daarmee om te gaan. En voor die momenten wil ik graag 'ondersteuning'.

Maargoed, het gaat hier bijna over 'mijn probleem' ipv financieën....

enne als je onder curatele staat kun je extra gaan werken, maar dat geld wat jij binnenbrengt wordt allemaal achtergehouden en je blijft dan nog steeds met die 40 euro per week zitten... (moeder met 2 kinderen....) natuurlijk zijn die schulden ergens begonnen en ik vraag me ook regelmatig af of mensen niet wat eerder hulp hadden moeten inschakelen, maar op dat moment ís het zo en kun je er niets aan veranderen, helaas.