Bastiaan30 schreef:DIt mag je terugnemen (om je onzin te excuseren, mij kwetsen kun je niet)
Ik neem het niet terug.
Maar hier dan toch het bewijs:Helemaal lezen he!?
Ik had het al over context, maar dat is schijnbaar een woord wat in jouw woordenboek niet voorkomt.
Dan zal ik het wel even vertellen. De context waarin deze uitspraken staan zijn die van een concilie. Een concilie waarin het katholieke geloof wordt toegelicht (op een voor die tijd 1545-1563 gebruikelijke manier). Als protestant, jood, moslim, boeddhist enz enz heb je per definitie niets met et katholieke geloof te maken, laat staan het katholieke leergezag.
Elke keer dat het woord verdoemd voorkomt een kruisje zetten!!Denk om een volle pen.
In je citaten 19 keer. Nu weet ik niet wat voor een pennen jij gebruikt.....
Interessant dat je overigens gewoon een artikel vertaald door Marc Verhoeven hebt geknipt en geplakt. Het daadwerkelijke concilie met de teksten in hun context heb jij nooit gelezen. Je vermeld dan ook valselijk rkdocumenten.nl als bron.
Je hebt namelijk enkel het volgende document geknipt en geplakt:
http://www.debijbeliswaar.nl/Apostasie/ ... rente.htmlDan zal ik hier een decreet van Vaticanum II plaatsen, een veel en veel recenter concilie (1962-1965).
Het betreft:
DECREET OVER DE KATHOLIEKE DEELNEMING AAN DE OECUMENISCHE BEWEGING
HOOFDSTUK I: De katholieke beginselen over deelneming aan de oecumenische beweging
De verhouding van de gescheiden broeders tot de katholieke Kerk
3
In de ene en enige Kerk van God zijn reeds vanaf het eerste begin enige scheuringen ontstaan,15 die de apostel ernstig afkeurt.16 In latere eeuwen hebben zich echter grotere onenigheden voorgedaan. Omvangrijke gemeenschappen hebben zich afgescheiden van de volle gemeenschap van de katholieke Kerk en dit soms niet zonder schuld aan beide zijden. Maar degenen die nu in zulke gemeenschappen worden geboren en er het geloof in Christus in zich opnemen, kan men de zonde van de afscheiding niet toerekenen. De katholieke Kerk begroet hen daarom met broederlijke eerbied en liefde. Want zij die in Christus geloven en op de juiste wijze zijn gedoopt, treden in een zekere, zij het niet volkomen gemeenschap met de katholieke Kerk. Door verschillen van uiteenlopende aard tussen hen en de katholieke Kerk op het gebied van de leer en soms ook van de discipline, maar eveneens met betrekking tot de structuur van de Kerk staan inderdaad niet weinige en soms vrij ernstige bezwaren een volledige kerkelijke gemeenschap in de weg, bezwaren die de oecumenische beweging tracht op te heffen. Toch worden zij die uit het geloof in het doopsel zijn gerechtvaardigd in Christus ingelijfd.17 Zij voeren daarom met recht de naam christenen en door de zonen en dochters van de katholieke Kerk worden zij terecht als broeders en zusters in de Heer erkend.18
Bovendien kunnen er van de elementen of waarden die alle samen de Kerk opbouwen en met leven vervullen enige of zelfs zeer vele en uiterst belangrijke ook voorkomen buiten de zichtbare omheining van de katholieke Kerk: het geschreven woord van God, het leven van de genade, geloof, hoop en liefde, andere innerlijke gaven van de Heilige Geest en ook zichtbare elementen. Dit alles komt voort uit Christus, voert tot Hem en behoort rechtens tot de enige Kerk van Christus.
Ook worden talrijke liturgische handelingen van de christelijke godsdienst bij onze gescheiden broeders voltrokken. Ongetwijfeld kunnen die op verschillende wijzen, naargelang van de structuur van een Kerk of een gemeenschap, werkelijk het leven van de genade voortbrengen en moeten zij geschikt worden geacht om de toegang tot de heilsgemeenschap te ontsluiten.
De afgescheiden kerken19 en gemeenschappen zijn dus, ook al hebben zij vanuit onze geloofsovertuiging tekorten, van gewichtige betekenis in het heilsmysterie. De Geest van Christus weigert immers niet ze te gebruiken als heilsmiddelen, die hun kracht juist ontlenen aan de volheid van genade en waarheid, die aan de katholieke Kerk is toevertrouwd.
Maar onze gescheiden broeders, ieder afzonderlijk en ook hun gemeenschappen en kerken, verheugen zich toch niet in het bezit van die eenheid die Jezus Christus heeft willen schenken aan allen die Hij door de wedergeboorte tot een nieuw leven in één lichaam heeft gewekt, de eenheid waarvan de Heilige Schrift en de eerbiedwaardige overlevering van de Kerk getuigen. Immers, alleen door de katholieke Kerk van Christus, als het algemene heilsmiddel, kan men toegang hebben tot de gehele volheid van de heilsmiddelen. Wij geloven namelijk, dat de Heer aan het ene apostelencollege, waarvan Petrus het hoofd is, alle goederen van het Nieuwe Verbond heeft toevertrouwd, en wel om op aarde één lichaam van Christus te vormen, waarbij allen die reeds op enigerlei wijze tot het volk van God behoren volledig moeten worden ingelijfd. Op zijn aardse pelgrimstocht blijft dit volk in zijn leden blootgesteld aan de zonde, maar het groeit in Christus en God leidt het volgens zijn geheimnisvolle plannen met zachte hand, totdat het in het hemelse Jeruzalem met vreugde de gehele volheid van de eeuwige heerlijkheid bereikt.
15 Vgl. (1 Kor. 11,18-19); (Gal. 1,6-9); (1 Joh. 2,18-19).
16 Vgl. (1 Kor. 1,11) vv.; (1 Kor. 11,22).
17 Vgl. concilie van Florence, Sess. VIII, decr. Exultate Deo: Mansi 31, 1055A.
18 Vgl. H. Augustinus, In Ps. 32, Enarr. II, 29: PL 36, 299.
19 Vgl. Vierde Lateraans Concilie, constitutie IV: Mansi 22, 990; tweede concilie van Lyon, geloofsbelijdenis van Michael Paleologus: Mansi 24, 71E; concilie van Florence, Sess. VI, bulle Laetentur caeli: Mansi 31, 1026E.
Te vinden op:
http://www.stvitus.nl/concilie/Of:
http://www.rkdocumenten.nlOm Elsi danmaar het antwoord te geven wat hij/zij zoekt.
esli schreef:Begrijp ik goed dat men in de RK gelooft dat iedereen die geen lid is van de RK verloren gaat?
Nee, dat oordeel komt God en God alleen toe.
Derhalve kunnen mensen buiten de RK ook geen broeders en zusters zijn?
Christenen uit alle denominaties worden als broeders en zusters in Christus gezien.
