Familie en relatie

[Galateia]

Ik denk, dat het niet aan ons is om te bepalen, of jij je vriend veel of weinig ziet. Dat is zo ontzettend subjectief. Waar de een vindt, dat je hem best vaak ziet voor een verkerings-relatie, vind ik het bijvoorbeeld maar weinig. Ik zag mijn vriend (nu man) elke dag. Dus tja, daar bestaat geen standaard voor.

Ik denk ook niet, dat het feit dat je thuis woont met je kindje en dat jouw ouders daarvoor een groot offer zouden brengen hier echt relevant is. Daar gaat het nu niet om. Een relatie (hier ouder-kind-ouder) die draait om 'voor wat hoort wat' lijkt me een hele ongezonde. Als die sfeer er wel is, dan is er gewoon iets goed mis in de relatie tussen ouder en kind en andersom.

Je schrijft zelf, dat je vriend geen 'nee' durft te zeggen. En daar zit het echte probleem in dit geval, denk ik. Jouw familie vraagt van alles, je vriend zegt steeds ja. Als jij daar dan iets van zegt, vinden ze je een 'zeur': je vriend doet het toch maar allemaal, waarom zeur jij dan? Vanuit het perspectief van je familie gezien is dat een logische gedachte. Jij bepaalt niet, wat jouw vriend wel of niet doet. Hij is zelf ook volwassen. Hij zal moeten kiezen tussen het wel of niet doen. Hij kan ook een avond voor jou kiezen. Zo moeilijk is het niet om eens te zeggen 'nee, vanavond ga ik met mijn vriendin een film kijken en daar heb ik zo ontzettend veel zin in!'

Het kan nog verrassend begripvolle reacties opwekken ook...

[Acire]

Helemaal mee eens.
Het ligt niet aan je familie of aan jou, maar aan je vriend. Hij moet gewoon nee zeggen als hij iets niet wil.

[Independed]

Ik persoonlijk vind inderdaad dat het te weinig is de tijd dat wij samen doorbrengen, maar iedereen denkt daar anders over helaas.

Helaas wilt mijn vriend iedereen pleasen ook als dit ten koste van onze relatie. De hele situatie maakt me zo frustrerend dat ik aan bepaalde beslissingen denk waar ik eigenlijk niet aan zou moeten denken..

Ik heb al zo vaak met hem gesproken maar het lijkt gewoon alsof hij de fam geen nee kan verkopen. Daardoor voelt het voor mij alsof ik ALTIJD op de laatste plek kom..

[Galateia]

Tja, hoe rot het ook is: het is dus meer een probleem in je relatie, tussen jou en je vriend, dan tussen jou en je familie. Je familie kan er niks aan, dat jouw vriend nooit nee zegt. En je kunt ook niet van je familie verwachten, dat ze jouw relatie redden...

[Independed]

Dat klopt.. Maar ik verwacht ook niet dat zij mijn relatie redden, ik verwacht dat als zij weten dat hij geen nee kan zeggen zij hem daarin ook zullen ontzien. En vooral rekening houden met het feit dat wij niet zoveel tijd samen hebben. Dat is het minste wat zij als "FAMILIE" kunnen doen vind ik persoonlijk..

[Memmem]

Ik denk dat hij moet leren nee zeggen. Want nu is het je familie, straks is het zijn werk/jullie buren/ vrienden en ook dan zitten jullie met geen tijd voor elkaar. Misschien eens een goed gesprek met hem aangaan en jouw grenzen aangeven van 1 keer per week help je mijn familie/bij anderen, of in de tijd dat jouw kindje nog wakker is gaan jullie samen dat klusje doen.

[esli]

Het lijkt me ook het belangrijkste dat hij nee leert zeggen. Verder zou ik het gesprek met je familie aan blijven gaan en dan ook echt naar hun luisteren en proberen hun te begrijpen. Dat zorgt uiteindelijk sneller voor wederzijds begrip, dan als je alleen jou kant van het verhaal blijft vertellen aan je familie. Spreek je nu alleen bij jou thuis af? Zo klinkt het en dat zou je wel kunnen wisselen, bijvoorbeeld om de beurt bij hem en bij jou.

[Independed]

We spreken inderdaad alleen bij mij thuis af. Het omwisselen lijkt mij wel een goed idee. Zo ontsnap ik waarschijnlijk ook aan de drukte in huis, en hebben wij (hopelijk) wat meer privacy en tijd samen.

Tot die tijd is het afwachten tot ik EINDELIJK een eigen huisje heb en verlost ben hier van.

[Mortlach]

Tot die tijd is het afwachten tot ik EINDELIJK een eigen huisje heb en verlost ben hier van.

Niet om heel negatief te doen, maar zolang je vriend geen nee leert zeggen ben ik bang dat hetzelfde probleem wel weer in andere vorm de kop op zal steken.

[schelpje3]

Tot die tijd is het afwachten tot ik EINDELIJK een eigen huisje heb en verlost ben hier van.

Niet om heel negatief te doen, maar zolang je vriend geen nee leert zeggen ben ik bang dat hetzelfde probleem wel weer in andere vorm de kop op zal steken.

Ik denk dat jij daar gelijk in hebt ! Dit probleem blijft nl gewoon bestaan. Jonge mensen met een relatie denken heel vaak dat ze iets nog wel kunnen veranderen aan hun partner, als ze eenmaal met zn 2en samen zijn. Het probleem lost zich wel op ! Nou, dus niet. Vraag het maar aan alle stellen die lang bij elkaar zijn
Dus als jouw vriend geen NEE kan zeggen, althans, heel moeilijk, blijft dat zo. Ik ben zelf nog dagelijks aan het worstelen soms om gewoon NEE te kunnen zeggen tegen iemand, zonder daar altijd een geldig excuus voor te hoeven verzinnen, maar..... het lukt me inmiddels aardig.

[Independed]

Ik ben zelf nog dagelijks aan het worstelen soms om gewoon NEE te kunnen zeggen tegen iemand, zonder daar altijd een geldig excuus voor te hoeven verzinnen, maar..... het lukt me inmiddels aardig.

Misschien moet ik jou dan een keer laten praten met mijn vriend hierover.
Het is een vervelende eigenschap geen nee kunnen zeggen daar ben ik nou wel achter. Ik hoop ook echt dat het te veranderen is.

[Mortlach]

Ik denk dat jij daar gelijk in hebt ! Dit probleem blijft nl gewoon bestaan. Jonge mensen met een relatie denken heel vaak dat ze iets nog wel kunnen veranderen aan hun partner, als ze eenmaal met zn 2en samen zijn. Het probleem lost zich wel op ! Nou, dus niet. Vraag het maar aan alle stellen die lang bij elkaar zijn
Dus als jouw vriend geen NEE kan zeggen, althans, heel moeilijk, blijft dat zo. Ik ben zelf nog dagelijks aan het worstelen soms om gewoon NEE te kunnen zeggen tegen iemand, zonder daar altijd een geldig excuus voor te hoeven verzinnen, maar..... het lukt me inmiddels aardig.

Nou ja, WIJ kunnen niks veranderen aan onze (eventuele) partner, maar dat wil niet zeggen dat hij/zij zélf niet kan veranderen.

[Schipje]

Ik denk niet dat je vriend het enige 'probleem' hierin is. Ik vind je behoorlijk gefrustreerd klinken en er zit heel veel boosheid in je. Daar zit ook een oorzaak die je misschien alleen zelf weet. Komt het omdat je gewoon te 'oud' ben om thuis te wonen? En ga je je daarom aan alles en iedereen irriteren? Sorry, zo komt je verhaal wel op me over. Ik denk dat je je ook bewust moet zijn van je eigen gedrag en manier van reageren naar je familie toe.

[schelpje3]

Ik ben zelf nog dagelijks aan het worstelen soms om gewoon NEE te kunnen zeggen tegen iemand, zonder daar altijd een geldig excuus voor te hoeven verzinnen, maar..... het lukt me inmiddels aardig.

Misschien moet ik jou dan een keer laten praten met mijn vriend hierover.
Het is een vervelende eigenschap geen nee kunnen zeggen daar ben ik nou wel achter. Ik hoop ook echt dat het te veranderen is.

Ja maar meis, is dat HET probleem wel ??
Ik heb mijn man er nooit ZO over gehoord, wel dat ik beter voor mezelf op moet komen, of zeg gewoon nou eens NEE, maar nooit dat hij aandacht tekort zou komen. Je klinkt, zoals Schipje ook zeg, idd een beetje "bozig". Misschien lezen we dat verkeerd, maar ik haal het er ook uit.
Wil je gewoon uberhaupt niet op jezelf wonen, zonder de bemoeienis van de familie en wat valt er dan allemaal te doen voor je vriend ? Kun je dat eens aangeven ? Waar bestaan al die klussen uit ? Doe het zelven, opruimen. En waarom moet hij dat perse doen, en niet een broer of een zwager, je vader...
Je roept zoveel vragen op eigenlijk.
We willen best met je meedenken, maar ik denk dat we wat achtergrondinfo missen

[schelpje3]

Ik denk dat jij daar gelijk in hebt ! Dit probleem blijft nl gewoon bestaan. Jonge mensen met een relatie denken heel vaak dat ze iets nog wel kunnen veranderen aan hun partner, als ze eenmaal met zn 2en samen zijn. Het probleem lost zich wel op ! Nou, dus niet. Vraag het maar aan alle stellen die lang bij elkaar zijn
Dus als jouw vriend geen NEE kan zeggen, althans, heel moeilijk, blijft dat zo. Ik ben zelf nog dagelijks aan het worstelen soms om gewoon NEE te kunnen zeggen tegen iemand, zonder daar altijd een geldig excuus voor te hoeven verzinnen, maar..... het lukt me inmiddels aardig.

Nou ja, WIJ kunnen niks veranderen aan onze (eventuele) partner, maar dat wil niet zeggen dat hij/zij zélf niet kan veranderen.

Ja tuurlijk, maar je hoort nog wel eens iemand zeggen: gekscherend, maar toch ! ach, dat verandert nog wel, of daar steek ik nog wel een stokje voor. Als mensen niet zelf, van binnenuit toe zijn aan verandering, gebeurt het niet ! Daar ben ik na al die jaren wel achter. Sterker nog, sommige eigenschappen versterken soms nog meer ! Ik heb nog nooit een slordig iemand in zn huwelijk zien veranderen in een pietlut. Of hij moet een vrouw met een knoet getroffen hebben