Optimatus schreef:Horeb schreef:Optimatus schreef:Ik doelde eerder op de al dan niet verkapte genocide bij het binnenwandelen van Kanaän.
genocide is heel wat anders als gebeurde toen Kanaan werd ingelijfd. De volkeren werden gestraft voor hun vreselijke daden, waarmee ze God op het hoogst vertoornd hadden.
genocide is het ombrengen van onschuldige burgers (massamoord)
Het is bekend dat de overwinnaar de geschiedenis schrijft.
Hier wordt wel een punt aangestipt, dat niet zo simpel is, en waar je over na kunt denken...
Een belangrijk verschil tussen toen en nu, is denk ik dat er tegenwoordig veel individueler gedacht wordt dan toen. Zo zal het gebeuren van
2 Samuël 21:
1-14 ook nogal vreemd op ons overkomen naar onze individualistische maatstaven. In die tijd zelf zal het echter anders gelegen hebben.
Individualisme kent vooral individuele verantwoordelijkheid.
Collectivisme kent vooral collectieve verantwoordelijkheid.
Ik denk dat voor beiden wat te zeggen is, maar dat beiden ook hun beperkingen hebben.
Optimatus schreef:Het is bekend dat de overwinnaar de geschiedenis schrijft.
Feit is natuurlijk wel dat de Bijbel inderdaad zegt, dat die volkeren vernietigd werden vanwege hun ongerechtigheden. Dat neem ik dan in geloof aan. Ik geloof niet dat het dan slechts een menselijk verzinsel is geweest van de overwinnaar.
Niet dat ik dan nooit moeite voel met genoemde geschiedenissen. Het lijkt mij ook nogal heftig, om met het zwaard een slachting te moeten aanrichten. Ik ben dat niet erg gewend, en het staat voor mijn besef ook nogal haaks op mijn beeld van bijbelse menslievendheid. Al moeten we ook niet vergeten, dat God ook een oordelend God is, die de goddeloosheid niet onbestraft zal laten. Daar spreekt het NT evengoed over.
Mijn moeite gaat ook niet zozeer over God als de oordelende God w.b.
Deuteronomium 7 en de geschiedenissen in Jozua. Mijn moeite begint op het moment, als ik zie, dat het aan mensen opgedragen wordt. Voor mijn besef was er namelijk een strikte scheiding tussen God en de mens, in het uitvoeren van oordelen. Dat moet God doen, want als wij dan ons gaan toeëigenen, dan gaat het fout. Maar hier lijkt die scheiding doorbroken te worden. Een punt dat vragen bij mij oproept.
Overigens heb jij wellicht ook enige reden om het volk nog dankbaar te zijn, gezien wat Jozua tegen het volk kon zeggen in
Jozua 18:
3:
"Toen zei Jozua tegen de Israëlieten: Hoelang bent u nog [te] traag om verder te trekken en het land in bezit te nemen dat de HEERE, de God van uw vaderen, u gegeven heeft?".
