Jetjuhhh schreef:Kijk: stel dat mijn geloof het ware niet zou zijn en na de dood zou niets zijn, dan heb ik daar niets minder aan.
Alleen je hele leven krom gelopen van het schuldgevoel, en allerlei dingen die gewoon leuk zijn, zoals televisie en popmuziek en seks niet gedaan omdat 'dat niet mag'. Bovenal jezelf afgescheiden van een groot deel van de mensheid omdat zij jouw geloof niet deelden...
maar stel dat jou geloof niet het ware is en je zou na de dood in de eeuwige verdoemenis komen.... dan....
en dan kun je niet zeggen dat je het niet wist, want ik kan je nú vertellen: de verdoemenis bestaat, dus je hebt dan geen excuus voor het aangezicht van God...
Je kunt het wel vertellen, maar je kunt zo veel vertellen. Je doet een feitelijke uitspraak over iets wat je niet weet, maar gelooft. Ik zie geen reden om me naar jouw geloof te moeten schikken.
Daarbij, ik kan je vertellen dat de verdoemenis bestaat, en dat de enige manier om daaraan te ontkomen is, elke dag minstens één paars kledingstuk te dragen en op donderdagen geen inktvis te eten. Heb je ook meteen geen excuus meer als je voor de aangezichten van mijn god staat straks.
Natuurlijk lach je hierom (hopelijk) en leg je het naast je neer als zijnde onzin. Maar zie je in dat jouw idee voor ons niet-/andersgelovigen net zo veel indruk maakt.