Refowebkids deel 12

[Galateia]

@MissF. Mijn redenatie zou zijn: je mag zelf eten, maar alleen als je ook echt zelf eet en niet gaat zitten kliederen. Ga je wel eten gooien of kliederen, nou, dan wordt er niet zelf gegeten. Papa en mama zitten toch ook niet met hun eten te gooien?

Haha, iets heel anders, maar zo'n eten-discussie doet me denken aan een paar weken terug. Vrienden logeerden hier met hun dochtertje van anderhalf. Die zat op een gegeven moment tijdens het eten het halve tafelkleed uitgebreid in te smeren met haar eten en lepel. Ik zei dus, dat ik dat niet zo fijn vond, kreeg ik me toch een hele redenatie. Over dat ze in een experimentele fase zat, bla bla bla. Nou, kindlief zat echt met grote ogen te kijken. Die kon niet begrijpen, dat zijn vriendinnetje het tafelkleed onder zat te smeren. Dat doe je toch zeker niet?

Nou, zo smijt je ook niet met je eten, vind ik. Doe je dat wel, dan ben je er kennelijk nog niet aan toe om alleen te eten. Wil hij alleen eten, dan zonder te gooien.

Kindlief hier wordt nog regelmatig 'geholpen' met eten. Hij kan het prima, maar we gaan niet met eten kliederen, ofzo. Dan is het heel simpel: "Geef die vork maar even hier." Nou ja, dat weet hij nu inmiddels wel.

[MissF]

Nou, ik vind een kind van 1,5 toch heel anders dan een kind van 2,5 (of hoe oud is jouw zoon ook alweer? ) Ik vind heel veel dingen gewoon ook niet zo'n probleem, zo zou het me niks kunnen schelen als mijn zoon toen hij jonger was een tafelkleed ondersmeert. Wij gebruiken dus sowieso al geen tafelkleed, en anders een plastic, da's zo weer schoon. Anders kun je overal wel een strijd over aangaan.
Gevaarlijke dingen mogen niet, slaan mag niet, want dat doet pijn, schoppen niet, gillen niet, want we hebben buren die daar dan last van hebben, aan de jaloezieen komen neit, want die waren stikduur en hoeven nog neit kapot. verder zijn we niet zo moeilijk. Liever 5 regels en die altijd consequent hanteren, dan 100 regels en niet consequent zijn

[Galateia]

Het was geen kritiek, hoor, MissF

Hier zijn we ook heel consequent. En mijn zoon is trouwens 3,5. Maar toen hij 2,5 was mocht hij echt niet een tafelkleed ondersmeren. Wat is daar nou een moeilijke regel aan? Gewoon zeggen, dat dat niet de bedoeling is en stug volhouden.

En persoonlijk vind ik het gewoon niet erg netjes als je ergens gaat eten en je kind smeert de boel onder. Daar hebben we overigens met onze vrienden hard om gelachen, we zijn namelijk allemaal nogal van de recht-toe-recht-aan elkaar vertellen wat we ervan vinden

Ze lieten hun dochter ook gewoon overal haar drinken lekken in ons huis en kwamen dan niet eens op het idee om het even op te ruimen. Hebben we ook wat van gezegd. Kon ook gewoon. Hier in huis geldt gewoon de regel: drinken doe je aan het tafeltje. Maar volgens mij heb zelfs jij die regel, als ik het me goed herinner

En we zijn echt geen mensen van 100 regeltjes. Maar sommige dingen mogen gewoon niet. Dat zijn geen regeltjes, dat zijn gewoon vanzelfsprekendheden. En mijn kind heeft een moeder die nooit opgeeft. Maar dan ook echt nooit.

Maar ieder moet het vooral zelf doen, zoals hij/zij dat goed acht. Ik ben in veel dingen misschien veel meer van de consequente vanzelfsprekendheden (haha) en op andere gebieden weer totaal niet. Ik zou mijn kind never nooit laten huilen, het interesseert me niets, dat hij nog tussen ons in slaapt, enzo. Nou ja, daarin ben ik dan weer volledig anders

[Galateia]

Kindlief ging bidden voor zijn eten. Handjes in elkaar, ogen dichtgeknepen: 'Hallo God. Doei God. Apie!'

[AikonGirl]

Ach, als ik moest kiezen tussen

voeren - en niet eten, of
zelf laten klieren - en dus niet eten,

dan wist ik het wel. Heb geen zin om na elke maaltijd te gaan dweilen.
Hier gelukkig nooit echt geklieder gehad.
Zou dan ook niet willen uiteten/ bij iemand anders eten, als dat wel het geval was.

Oja, en over dat spelletje op de PC, ik zou het verbieden. Met uitleg natuurlijk.
En niet alleen reduceren tot "maar" een uurtje per dag. Gewoon helemaal niet meer.
Zal even lastig zijn, maar goed.. Je vindt het niet voor niets een raar spel, toch.

[LauraC]

Hier (gelukkig) ook nooit een knoeier gehad. Als Michael gaat spelen met z'n eten dan vraag ik of hij klaar is. Zo ja, dan haal ik het weg, zo nee, dan zeg ik dat hij het dan maar lekker op moet gaan eten zonder gooien. Tuurlijk kun je van een kind van anderhalf minder verwachten dan van een kind van 3 of 2 maar in mijn ogen kun je dit soort dingen echt wel gaan 'bespreken'.
Wij gaan op dinsdag altijd zwemmen en vandaag vroeg de mevrouw bij de balie aan het einde van de sessie of Michael een lekkere banaan wilde Dat ging er wel in bij 'm. Morgenmiddag hopen we bij de psz te gaan kijken. Michael heeft geholpen zijn schooltas in te pakken (een brandweertas, net als grandad) en heeft er volgens mij wel zin in!

[ajl]

Hier knoeit zoonlief enorm met zn eten. Soms is het bewust en dan wordt hij erop aangesproken, maar soms ook niet. Hij eet nu sinds kort echt zelf en het kost hem gewoon wat moeite. Wij hebben met het eten een stoffen kleed op de tafel en hij heeft nog extra een placemat, maar dat vangt ook niet alles op. Hij wil nog wel eens met een volle lepel zwaaien ( vol enthousiasme) en houdt er geen rekening mee dat het er dan afvalt. Ik dweil eigenlijk standaard de vloer onder de tafel na het eten. Maak mij er verder niet druk om, hoort er nu eenmaal bij.

[LauraC]

Hier knoeit zoonlief enorm met zn eten. Soms is het bewust en dan wordt hij erop aangesproken, maar soms ook niet. Hij eet nu sinds kort echt zelf en het kost hem gewoon wat moeite. Wij hebben met het eten een stoffen kleed op de tafel en hij heeft nog extra een placemat, maar dat vangt ook niet alles op. Hij wil nog wel eens met een volle lepel zwaaien ( vol enthousiasme) en houdt er geen rekening mee dat het er dan afvalt. Ik dweil eigenlijk standaard de vloer onder de tafel na het eten. Maak mij er verder niet druk om, hoort er nu eenmaal bij.

Er is knoeien en er is gooien. Tuurlijk knoeit Michael met z'n eten. Maar als hij het bewust op de grond gooit zoals (dacht ik) MissF het beschrijft, dan hoeft dat van mij echt niet hoor!

[ajl]

Dat heeft Hugo ook een periode gedaan, maar na passende strafmaatregelen doet hij het niet meer .

[Bumba]

Dat heeft Hugo ook een periode gedaan, maar na passende strafmaatregelen doet hij het niet meer .

Op het kdv is zoonlief een voorbeeldige eter, maar bij ons thuis, plakt hij zijn brood altijd aan de tafel . Avondeten doet hij niet zelf, dus dan blijft alles nog netjes.

[ajl]

Hier begint dochterlief ermee om elke hap snel uit haar mond te halen en te bekijken, fijn te malen tussen knuistjes, op de grond te laten vallen etc. Het punt is dat zij het echt nog niet allemaal begrijpt. Ik kan wel zeggen dat zij haar handje niet in haar mond mag stoppen, maar dat weet zij 3 tel later al niet meer en als ik dan bezig ben met het eten van zoonlief dan is het onheil al geschied Ach, het houdt je van de straat.

[Sophie77]

Hier werd/wordt door de kids ook regelmatig geknoeid. Dat kan natuurlijk gebeuren, een kind moet leren omgaan met lepel, vork en later ook met een mes. Met zulk geknoei heb ik geen moeite, ook al moet ik na het eten even rond en onder de tafel/kinderstoel dweilen. Als er bewust wordt geknoeid met eten (balletjes maken van brood, knikkeren met spruiten, gooien met eten etc.) waarschuwen we één keer. Als dat niet helpt, wordt het bord weggehaald. Wel proberen we te voorkomen dat een kind van een groente die hij/zij niet echt lekker vindt, veel opgeschept krijgt, want dat is natuurlijk vragen om problemen.
Hier eten ze al vroeg zelf, vaak al rond anderhalf jaar, ook de warme maaltijd en dat gaat eigenlijk altijd goed. Dat eigenlijk al onze kids over 't algemeen goede eters zijn, scheelt ook een hoop geklieder .
De jongste (10,5 maanden) help ik nog wel zelf met eten. Alleen kleine stukjes komkommer en appel eet ze zelf, net als af en toe wat stukjes gekookte groenten (wortel, broccoli, bloemkool). Daar doet ze net mee als jouw dochter, ajl: even proeven, uit de mond halen, fijnknijpen, maar uiteindelijk belandt 75 % weer in haar mondje. Dit geknoei zie ik maar als positief voor haar smaakontwikkeling en met een grote slab en opgestroopte mouwen is het werk wat je eraan hebt nog wel te overzien.

[Bumba]

hahaha, hoe herkenbaar. Als J. genoeg heeft gegeten doe hij dat altijd! Eerst gaat het zijn mond in, maar dan besluit hij toch maar dat hij niet had gehoeven en dan pakt hij het met zijn hand er weer uit! Vervolgens weet hij niet wat hij er mee zal doen en ja, wat is dan makkelijker dan het op de grond gooien? En hij lacht er ook nog eens bij!

[Sophie77]

Ik zou mijn kind never nooit laten huilen, het interesseert me niets, dat hij nog tussen ons in slaapt, enzo. Nou ja, daarin ben ik dan weer volledig anders

Laten huilen, dat kan ik ook echt niet. Onze jongste komt nog een keer of 2 's nachts en dan krijg je ook van bergen mensen het advies om haar 'gewoon' te laten huilen. Toch blijf ik haar pakken, een slokje geven en dan gaat ze weer zoet terug in bed. Waarschijnlijk heeft ze niet zozeer erge honger/dorst, maar het kan heel goed zijn dat ze aanvoelt dat ze 's nachts 100 % van mijn aandacht krijgt, terwijl ze die aandacht overdag moet delen met nog 5 andere kids. Hoewel ik ook echt van die nacht(voeding)en geniet, mag ze wat mij betreft af en toe wel een nachtje overslaan .

[petra85]

ajl: Hier doet Julian dat ook alles uit z'n mond halen even kneden en bekijken en dan of dr weer aan of op de grond.

Hier heel grappig Julian zegt op alles JA ! en t komt dr zo vast beraden uit