Kinderwens deel 2

[*Annet*]

Tuinfluiter, wat ben je moedig! Toch zo jammer dat zo'n geweldig positief ingesteld mens geen kinderen heeft.

Sterkte in alles!

[Tuinfluiter]

Dankje Annet
Weet niet of wij moedig zijn.
Denk dat het meer is dat je jezelf niet zo moet laten gaan en ook niet alleen maar kijken naar wat je niet hebt/moet missen en wat verdriet geeft.
Wij zijn in alle andere dingen rijk gezegend en hoeveel mensen kunnen dat niet zeggen, die bijv altijd in geldnood zitten of mensen die allerlei ellende overkomt.
Nee, wij moeten proberen ons sterk te houden en te genieten van de dingen die we wel ontvangen hebben en ik mag wel heel dankbaar zijn dat ik de liefste man van de hele wereld heb, dat is eigenlijk nog belangrijker dan het hebben van een kind.

[LauraC]

en ik mag wel heel dankbaar zijn dat ik de liefste man van de hele wereld heb

Nee sorry Tuinfluiter, dat ben ik toch niet met je eens! De liefste man van de wereld heb ik

[Tuinfluiter]

Dat kan niet, want er liep er maar 1 rond en die heb ik

[Evelien]

Gaan we kibbelen? nergens voor nodig want IK heb de aller aller liefste man van de hele wereld.




Ik denk ook wel dat je ondanks je (grote) verdriet rondom je kinderwens positief in het leven moet/mag staan. En ik weet zeker dat bij ons ook het geloof een enorme rol speelt hoe je het een plek kunt geven.

Waar ik vooral nu mee worstel is mijn eigen ik (m'n lichaam, mijn onzekerheid ten op zichte van m'n lichaam etc) wat wil ik en vooral waar liggen mijn ambitie's. Zodat je niet continu met je wens bezig bent.

[Marnix]

Dat kan niet, want er liep er maar 1 rond en die heb ik

Onjuist. "Liefste" is persoonlijk dus kunnen meerdere mensen de allerliefste man hebben Het gaat er namelijk om hoe die persoon zich tegenover jou gedraagt

[saartje]

Ik heb al even niet gereageerd hier en wil iedereen (maar op dit moment vooral tuinfluiter en hortensia) sterkte wensen in alles.

En ik wilde nog graag reageren op deze quote:

Mijn man en ik zeggen wel eens tegen elkaar: je kunt misschien maar beter definitief weten dat je geen kinderen kunt krijgen, dan dat de artsen zeggen dat je kansen klein, heeeeel klein zijn (2 procent ongeveer) en dat het "niet uitgesloten" is. Naar mijn idee is het misschien uiteindelijk gemakkelijker te accepteren als je zeker weet dat het niet gaat lukken, dan dat je toch elke maand hoop hebt en die hoop maand na maand, jaar na jaar elke keer uitelkaar spat (zoals bij ons dus). Ik weet het niet hoor, want het lijkt me ook vreselijk als ze tegen ons hadden gezegd dat het was uitgesloten, maar dit is mijn gevoel erbij.

Ikdacht dit zelf ook altijd. En als ik zie hoe slopend het is als je telkens weer hoop hebt, afgewisseld door enorme telleurstelling en verdriet omdat je een kleine kans hebt om zwanger te worden.... pfff....
Maar op dit moment vliegt het mij vaak aan dat het echt nooit kan. Nooit is zo definitief. Zo hard zonder hoop op anders. Dan zou ik soms willen dat er wel een klein procentje hoop had om aan vast te houden. Begrijp me goed hoor, ik wil echt niet bagataliseren. Al weten wij wel heel concreet waar we aan toe zijn ja, en kun je aan de verwerking beginnen.

[Hortensia]

Saartje, zo zie je maar weer.... het is zo persoonlijk hoe dat wordt ervaren. In elk geval wens ik je Gods steun toe, ik hoop dat je bij Hem troost mag vinden!

[Tuinfluiter]

Saartje: Lief van je meid!!
Maar wil jou ook sterkte wensen hoor want ook jullie hebben diep verdriet...

Weet niet wat er moeilijker zal zijn.
Dat er toch altijd nog een kans is of dat het gewoon niet kan naar de mens gesproken.
Wij kunnen dan wel spontaan zwanger worden maar vaak geloof ik daar niet meer in en we proberen nog zoveel mogelijk ons best te doen dat het spontaan zou kunnen maar het voelt voor mij haast als een vanzelfsprekendheid dat toch de ongi weer komt.
Wij rekenen nergens op en af en toe betrap ik mezelf erop dat ik er al op reken dat we geen kindje zullen krijgen.

[LeChat]

Ik lees hier vooral maa, maar Tuinfluiter, hortensia en saartje, ja alle meiden (en hun partners) die hiermee te maken hebben: heel veel sterkte en kracht toegewenst!

[Sterretje]

Ik lees hier vooral maa, maar Tuinfluiter, hortensia en saartje, ja alle meiden (en hun partners) die hiermee te maken hebben: heel veel sterkte en kracht toegewenst!

[toppie]

De meeste strijd wordt in je hart gevoerd, weet ik uit ervaring.
Soms kun je je zo intens alleen, leeg en verdrietig voelen, het gevoel dat niemand in je omgeving je echt begrijpt.
Vooral als je dan weer teleurgesteld de dokterskamer uit wandelt....

Inderdaad, ook al is er maar 2% kans, dan blijf je hopen!

Tuinfluiter, Hortensia en Saartje, heel veel sterkte!!

[J.A.]

Hanna's gebed...

Heer, ‘k ben vandaag
weer ongesteld geworden
en ‘k was al negen dagen
over tijd.
‘k Had zo gehoopt
dat het nu echt zou doorgaan
maar ‘k heb me weer
voor niets verblijd,
ik word er zo
immens verdrietig van,
Peninna kan zo
naar me kijken,
ik weet dan niet meer
waar ‘k het zoeken moet
en wil het liever
ook niet laten blijken
hoe zeer ik naar
een zwangerschap verlang.

Daarom ben ik hier
nu bij U gekomen
en leg mijn grote wens
eerbiedig bij U neer.
Wilt U mij sterken
in mijn hoopvol wachten
en als het kan,
wilt U mij
zwanger maken Heer?
Ik zal als ooit mijn wens
uit komen mag
het kind met liefde
op Uw diensten
voorbereiden,
wat zou ik U graag
met mijn kind verblijden.

Heer , 'k voel me nu ik
huilend U gezocht heb
toch weer een beetje
opgelucht,
net of mijn wanhoop
minder is geworden.
Dank voor het luist’ren Heer
naar mijn gezucht.


Sterkte meiden (en mannen)...

[Evelien]

J.A. heel mooi.

Het leggen in de handen van onze Here. Het is soms lastig maar ik merk wel dat ik meer rust vindt als ik het bij Hem breng, samen bij Hem mogen brengen. Het neemt het verdriet niet weg.

[Hortensia]

@ J.A. goed dat je schrijft 'sterkte meiden en mannen', want vlak ook het verdriet van de mannen niet uit. Mijn man heeft het er ook echt heel moeilijk mee dat wij geen kindjes hebben.